Δύο άρθα για τον Νέλσον Μαντέλα από τον Εργατικό Αγώνα
Πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο Νέλσον Μαντέλα, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με τη πάλη ενάντια στο ρατσισμό και το απαρτχάιντ. Ο «Μαντίμπα» δεν ήταν –τουλάχιστο στο τέλος της ζωής του- κομμουνιστής. Όμως συμπεριφερόταν και δρούσε ως τέτοιος συσπειρώνοντας ένα ολόκληρο έθνος.Ο Εργατικός Αγώνας παρουσιάζει δυο ενδιαφέροντα άρθρα για το Μαντέλα. Το πρώτο αναφέρεται στο μαρξιστικό παρελθόν του και το δεύτερο είναι η ανακοίνωση του Νοτιοαφρικανικού ΚΚ για το θάνατο του.
6 στιγμές από το μαρξιστικό παρελθόν του Μαντέλα που δεν θα ακούσετε στο CNN
Ο Νέλσον Μαντέλα είναι μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές προσωπικότητες του περασμένου αιώνα – ένας άνθρωπος που κέρδισε τις υψηλότερες διακρίσεις από όλες τις πλευρές του αμερικανικού ιδεολογικού φάσματος, εκείνος του οποίου ο πολιτικός βίος χαρακτηρίστηκε από τον αγώνα για ρεαλιστική φυλετική πολιτική συμφιλίωση. Αλλά και ο ίδιος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του ως ριζοσπάστης μαρξιστής συμμάχησε με κομμουνιστές ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο, οδηγώντας ένα πολιτικό κόμμα που τελικά πέτυχε τη βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική.
Όταν ο πρόεδρος John F. Kennedy πιέστηκε να στηρίξει τις αντιαποικιακές δυνάμεις σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, ο Μαντέλα και το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο του (ANC) κρίθηκαν πολύ ριζοσπαστικοί για να λάβουν αμερικανική υποστήριξη. Ο πρόεδρος Ronald Reagan ήταν πιστός σύμμαχος των ρατσιστών δεσμωτών του Μαντέλα.
Μεγάλο μέρος αυτής της αντίστασης των ΗΠΑ προήλθε από τη ροπή του Μαντέλα στις μαρξιστικές ιδέες και τη μακρόχρονη συνεργασία του με τους σκληροπυρηνικούς κομμουνιστές . Το 1962, στη δίκη του με την κατηγορία της υποκίνησης εργατικών απεργιών, ο Μαντέλα επέμεινε ότι δεν ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Φυσικά, η επίσημη ιδιότητα του μέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι πολύ διαφορετικό πράγμα από τον σε μεγάλο βαθμό επηρεασμό από το μαρξισμό και το σοσιαλισμό, που σίγουρα ήταν ο Μαντέλα , προς μεγάλο όφελος του λαού του.
Ο Μαντέλα ήταν στενά συνδεδεμένος με τους μαρξιστές σε όλο τον κόσμο μέχρι το θάνατό του. Η συγγένεια του με τον μαρξισμό ξεκίνησε καθώς η ιδεολογία αυτή ήταν η πρώτη παγκόσμια γλώσσα της αντικαταπίεσης. Σήμερα, είμαστε μάρτυρες μιας αναζωπύρωσης, καθώς η συνεχιζόμενη κρίση απασχόλησης σε όλο τον κόσμο έχει ωθήσει τους νέους να επανεξετάσουν τον καπιταλισμό. Μια δημοσκόπηση στα τέλη του 2011 έδειξε ότι οι Αμερικανοί από την ηλικία των 18 έως 29 ήταν πράγματι πιο πιθανό να έχουν θετική άποψη για το σοσιαλισμό παρά αρνητική. Ακόμη και ο Πάπας προσχώρησε πρόσφατα αποκαλώντας τον αχαλίνωτο καπιταλισμό «νέα τυραννία».
Ο Μαντέλα ήταν μια έμπνευση για τους μεταρρυθμιστές και επαναστάτες σε όλο τον 20ο αιώνα. Η νέα γενιά των καταπιεσμένων αν ρίξει μια ματιά στο γράψιμο, την καριέρα και τις ομιλίες του, μπορεί να βρει πολλά να αντλήσει από εκεί.
Ο Μαντέλα δεν ήταν ένα μονολιθικός στοχαστής. Η ιδεολογική θεώρηση του μετατοπίστηκε στα 60 χρόνια της δράσης του ως πολιτικού ηγέτη. Αυτές είναι οι κορυφαίες μαρξιστικές στιγμές του:
1. Απόψεις του Μαντέλα για τη φτώχεια ως «κοινωνικό κακό».«Η μαζική φτώχεια και η άσεμνη ανισότητα είναι οι πιο τρομερές μάστιγες της εποχής μας – της εποχής που ο κόσμος απολαμβάνει εκπληκτική πρόοδο στον τομέα της επιστήμης, της τεχνολογίας, της βιομηχανίας και τη συσσώρευση πλούτου – ότι πρέπει να κατατάσσονται μαζί με τη δουλεία και το απαρτχάιντ ως κοινωνικά δεινά.
Η καταπολέμηση της φτώχειας δεν είναι χειρονομία φιλανθρωπίας. Είναι πράξη δικαιοσύνης. Είναι η προστασία ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος, του δικαιώματος στην αξιοπρέπεια και την αξιοπρεπή ζωή. Ενόσω η φτώχεια εξακολουθεί να υφίσταται, δεν υπάρχει αληθινή ελευθερία» (Μαντέλα σε ομιλία του το 2005 για την παγκόσμια φτώχεια στην πλατεία Trafalgar του Λονδίνου).
2. Η υποστήριξή του στη μαρξιστική επαναστατική και τον πρώην πρόεδρο της Κούβας Φιντέλ Κάστρο κατά τη διάρκεια της Κουβανικής Επανάστασης του 1950.
«Ζήτω η Επανάσταση της Κούβας. Ζήτω ο σύντροφος Φιντέλ Κάστρο … Οι Κουβανοί διεθνιστές έχουν κάνει τόσα πολλά για την αφρικανική ανεξαρτησία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Θαυμάζουμε τις θυσίες του λαού της Κούβας να διατηρήσουν την ανεξαρτησία και την κυριαρχία τους αντιμετωπίζοντας μια φαύλη ιμπεριαλιστική εκστρατεία που σχεδιάστηκε για να καταστρέψει τις προόδους της κουβανικής επανάστασης. Κι εμείς θέλουμε να ορίζουμε το πεπρωμένο μας … Δεν μπορεί να υπάρξει υποχώρηση. Είναι ζήτημα ελευθερίας ή θανάτου. Η κουβανική επανάσταση έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους τους ανθρώπους που αγαπούν την ελευθερία αγαπώντας». (Μαντέλα σε ομιλία του στο συλλαλητήριο της Κούβας , στις 26 Ιουλίου 1991).
3. Οι προσπάθειες του Μαντέλα για να εξισώσει την κατανομή του πλούτου από την εθνικοποίηση των βιομηχανιών της Νότιας Αφρικής , συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών και των ορυχείων, με την υποστήριξη του Χάρτη για την Ελευθερία του 1955, οι οποίες τελικά απέτυχαν.Στην παράγραφο με τίτλο «Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!» ο Χάρτης αναφέρει: «Ο εθνικός πλούτος της χώρας μας, η κληρονομιά όλων των Νοτιοαφρικανών, πρέπει να επανέλθει στο λαό. Ο υπόγειος ορυκτός πλούτος, οι τράπεζες και η βιομηχανικό μονοπώλιο πρέπει να περάσουν στην κυριότητα του λαού στο σύνολό του …».
Στην παράγραφο για τα δικαιώματα των ανθρώπων στην έγγεια ιδιοκτησία, την απασχόληση και την υγειονομική περίθαλψη διαβάζουμε: « Όλοι θα έχουν το δικαίωμα να κατέχουν γη, όπου επιλέξουν… Άνδρες και γυναίκες όλων των φυλών πρέπει να λαμβάνουν ίση αμοιβή για ίση εργασία. Πρέπει να θεσπιστούν σαράντα ώρες εργασία την εβδομάδα, ένας εθνικός κατώτατος μισθός, ετήσια άδεια με πλήρεις αποδοχές και άδεια ασθενείας για όλους τους εργαζόμενους και άδεια μητρότητας με πλήρεις αποδοχές για όλες τις εργαζόμενες μητέρες … Δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη πρέπει να παρέχεται για όλους, με ιδιαίτερη μέριμνα για τις μητέρες και τα μικρά παιδιά».
Σε ένα άρθρο του 1956 στην Liberation με τίτλο «Ελευθερία στη διάρκεια της ζωής μας», ο Μαντέλα έγραψε: « ο Χάρτης για την Ελευθερία … χρησιμεύει ως πρότυπο για το Κίνημα του Κογκρέσου και ως έμπνευση για το λαό της Νότιας Αφρικής … Είναι ακριβώς ένα επαναστατικό έγγραφο επειδή οι αλλαγές που προβλέπει δεν μπορούν να κατακτηθούν χωρίς να σπάσει η οικονομική και πολιτική συγκρότηση της σημερινής Νότιας Αφρικής».
4. Η στενή προσωπική και πολιτική σχέση του με τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής Joe Slovo , ή «σύντροφο Joe», όπως τον αποκάλεσε ο Μαντέλα.«Όταν οι εργαζόμενοι αρχίσουν να απολαμβάνουν, ως δικαίωμα, μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους, προσιτή ιατρική περίθαλψη, την ποιότητα της εκπαίδευσης και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου , θα ήταν σωστό να πω ότι ο σύντροφος Τζο ήταν ο κύριος αρχιτέκτονας που βοήθησε να τεθούν τα θεμέλια για μια καλύτερη ζωή». (Μαντέλα μιλώντας στην κηδεία του Joe Slovo το 1995).
Ο Slovo υπερασπίστηκε επίσης το Μαντέλα στο δικαστήριο κατά κατηγορία της προδοσίας το 1956.
5. Ένθερμη υποστήριξη του πρώην προέδρου της Νοτίου Αφρικής στα εργατικά συνδικάτα.
Μετά την απελευθέρωση του από 27 χρόνια φυλάκισης του το 1990, ο Μαντέλα έκανε ένα ταξίδι στις ΗΠΑ, όπου σταμάτησε σε ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων της Ford Motor Company στο Dearborn του Michigan για να εκφράσει την συμπαράστασή του στο σωματείο των εργαζομένων:
«…. Αδελφές και αδελφοί, φίλοι και σύντροφοι, ο άνθρωπος που σας μιλάει δεν είναι ξένος εδώ. Ο άνθρωπος που σας μιλάει είναι μέλος της UAW. Είμαι από τη σάρκα και το αίμα σας». (Μαντέλα μιλώντας την ένωση των εργαζομένων της αυτοκινητοβιομηχανίας στη διάρκεια μιας περιοδεία στις ΗΠΑ το 1990).
6. Η μακροχρόνια συμμαχία μεταξύ Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου του Νέλσον Μαντέλα και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής.
«Αυτό που μας ενώνει σήμερα είναι ο αγώνας ενάντια στη φυλετική καταπίεση, και δεν είμαστε διατεθειμένοι να διερευνήσουμε την πολιτική ιδεολογία του κάθε συγκεκριμένου μέλους του ANC όσο αυτός ή αυτή υποστηρίζει τη βασική επιδίωξη: την καταστροφή της φυλετικής καταπίεσης». (Μαντέλα απαντώντας σε επικρίσεις από τη σχέση του ANC με το Κομμουνιστικό Κόμμα, το 1991).
Το ANC διατηρεί μια τριμερή συμμαχία με το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Κογκρέσο των Συνδικάτων της Νότιας Αφρικής.
από το www.huffingtonpost.com
Ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής για τον Νέλσον Μαντέλα
«Ο αληθινός επαναστάτης καθοδηγείται από μεγάλα αισθήματα αγάπης».
Χθες το βράδυ, τα εκατομμύρια των ανθρώπων της Νότιας Αφρικής, που στην πλειοψηφία τους ανήκουν στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και τα δισεκατομμύρια των εργαζόμενων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, έχασαν έναν αληθινό επαναστάτη, τον Πρόεδρο Nelson Rolihlahla Mandela, τον Tata Madiba.
Το Νοτιοαφρικανικό Κομμουνιστικό Κόμμα ενώνεται με τους λαούς της Νότιας Αφρικής και τον κόσμο που εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του προς την κυρία Graca Machel και όλη την οικογένεια Μαντέλα για την απώλεια αυτού που ο Πρόεδρος Zuma σωστά περιέγραψε ως το μεγαλύτερο γιο της Νότιας Αφρικής, τον σύντροφο Μαντέλα.
Θα θέλαμε ακόμα να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας με το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, μια οργάνωση που τον δημιούργησε και που εκείνος άριστα υπηρέτησε, καθώς και όλους τους συναδέλφους και τους συντρόφους του στο ευρύτερο απελευθερωτικό κίνημα μας . Όπως είπε ο Tata Madiba, «Δεν είναι οι βασιλιάδες και οι στρατηγοί αυτοί που δημιουργούν την Ιστορία, αλλά οι μάζες των ανθρώπων, των εργατών, των αγροτών …».
Η κοίμηση του συντρόφου Μαντέλα σηματοδοτεί ένα τέλος στην ζωή ενός από τους μεγαλύτερους επαναστάτες του 20ου αιώνα που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης στη χώρα τους αλλά και παγκόσμια. Ως μέρος των μαζών που δημιουργούν την Ιστορία, η συμβολή του συντρόφου Μαντέλα στον αγώνα για την ελευθερία βρισκόταν και ατσάλωνε τη συλλογική συμμετοχή και την ηγεσία του επαναστατικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος μας, υπό την ηγεσία του ANC – γιατί δεν ήταν ένα νησί. Στο σύντροφο Μαντέλα βλέπαμε ένα γενναίο και θαρραλέο στρατιώτη, πατριώτη και διεθνιστή που, για να δανειστούμε μια φράση του Τσε Γκεβάρα, ήταν ένας «αληθινός επαναστάτης που καθοδηγείται από μεγάλα αισθήματα αγάπης» για τους ανθρώπους του, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό όλων των γνήσιων επαναστατών.
Κατά τη σύλληψή του τον Αύγουστο του 1962, ο Νέλσον Μαντέλα δεν ήταν μόνο ένα μέλος του τότε παράνομου Κομμουνιστικού Κόμματος της Νότιας Αφρικής, αλλά ήταν επίσης μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματός μας. Για εμάς ως κομμουνιστές της Νότιας Αφρικής, ο σύντροφος Μαντέλα θα συμβολίζει για πάντα την μνημειώδη συμβολή του SACP στον απελευθερωτικό αγώνα μας. Τόσο μεγάλη συμβολή στον αγώνα για την επίτευξη της ελευθερίας της Νότιας Αφρικής όπως των κομμουνιστών δεν έχουν πολλοί να επιδείξουν στην ιστορία της χώρας μας. Μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή το 1990, ο σύντροφος Madiba έγινε μεγάλος και στενός φίλος των κομμουνιστών μέχρι τις τελευταίες ημέρες του.
Το ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθουμε από τον Μαντέλα και τους ηγέτες της γενιάς του είναι η δέσμευσή τους στην ενότητα αρχών μέσα στο εσωτερικό της Συμμαχίας, καθώς και την ενότητα της Συμμαχίας μας στο σύνολό της και στη συνολική μάζα του δημοκρατικού κινήματος. Η γενιά τους αγωνίστηκε για την κατασκευή και την ενδυνάμωση της ενότητας της Συμμαχίας μας, και ως εκ τούτου οφείλουμε στη μνήμη του συντρόφου Madiba να διατηρηθεί η ενότητα της Συμμαχίας μας. Σ’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν την έκταση του αίματος που χύθηκε για την ενότητα της Συμμαχίας υπενθυμίζεται να μην ρίχνουν λάσπη στην κληρονομιά και τη μνήμη των ομοίων του Madiba κάνοντας απερισκεψίες και παίζοντας παιχνίδια με την ενότητα της συμμαχίας μας.
Το ΚΚ.Ν.Α. υποστήριξε τον αγώνα του Madiba για την εθνική συμφιλίωση. Αλλά, εθνική συμφιλίωση για εκείνον ποτέ δεν εννοήθηκε η αποφυγή αντιμετώπισης των ταξικών και των άλλων κοινωνικών ανισοτήτων στην κοινωνία μας, όπως μερικοί θα ήθελαν να μας κάνουν να πιστέψουμε σήμερα. Για τον Madiba, η εθνική συμφιλίωση ήταν μια βάση για την επίτευξη του στόχου της οικοδόμησης μιας πιο ισότιμης κοινωνίας της Νοτίου Αφρικής ελεύθερης από τη μάστιγα του ρατσισμού, της πατριαρχίας και των χυδαίων ανισοτήτων. Η πραγματική εθνική συμφιλίωση ποτέ δε θα μπορέσει να επιτευχθεί σε μια κοινωνία που εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από το τεράστιο χάσμα των ανισοτήτων και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Προς τιμήν αυτού του γενναίου αγωνιστή, το ΚΚ.Ν.Α. θα εντείνει τον αγώνα ενάντια σε όλες τις μορφές ανισότητας, συμπεριλαμβανομένης της εντατικοποίησης της πάλης για το σοσιαλισμό, ως της μοναδικής πολιτικής και οικονομικής λύσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα .
Για το ΚΚ.Ν.Α, η κοίμηση του Madiba πρέπει να δώσει στους Νοτιοαφρικανούς που δεν έχουν πλήρως ενστερνιστεί το όραμα μιας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής και που ακόμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λαχταρούν την εποχή της κυριαρχίας των λευκών, μια δεύτερη ευκαιρία να έρθουν σε συμφωνία με μια δημοκρατική Νότια Αφρική που θα στηρίζεται στην αρχή των κανόνων της πλειοψηφίας.
Καλούμε όλους τους Νοτιοαφρικανούς να μιμηθούν το δικό του παράδειγμα της ανιδιοτέλειας, της θυσίας, της δέσμευσης και της υπηρέτησης του λαού του.
Το ΚΚ.Ν.Α. λέει , «Hamba Kahle Mkhonto!»: «Αντίο, γενναίε πολεμιστή!».
από το Workers World
Μετάφραση – Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης
