ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕ...

Το παρόν αποτελεί μια κριτική στην εφαρμογή των μέτρων που επιβάλλουν τα κράτη σε παγκόσμια κλίμακα, μέτρα που αντί να προωθούν την στήριξη του δικαιώματος στην υγεία, προωθούν την καταστολή, την καταπάτηση του δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση, του δικαιώματος στο δημόσιο χώρο και, εν τέλει, του δικαιώματος στην διαχείριση του «ελεύθερου χρόνου».  Οι άξονες που θα σταθούμε είναι η υγεία, η εργασία, η παιδεία, καθώς και η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου.

Ένας χρόνος εγκλεισμός

Σιγά σιγά, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνει ότι η χώρα τελεί υπό καθεστώς lockdown.  Τι σημαίνει αυτό?  Σημαίνει ότι πλέον θα υπάρχουν ατομικοί, αλλά και συλλογικοί περιορισμοί στην ανθρώπινη δραστηριότητα. Απαγόρευση κυκλοφορίας, κλείσιμο καταστημάτων, απαγόρευση συναθροίσεων, απαγόρευση μετακινήσεις από νομό σε νομό, κλειστές σχολές και σχολεία, αλλά και τηλε-εργασία σε τομείς όπου αυτό είναι εφικτό, ούτως ώστε να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού.  Θα περίμενε κανείς ότι αυτά τα μέτρα θα συνδυάζονταν με την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. και των πρωτοβάθμιων δομών υγείας και πρόληψης, θα συνδυάζονταν με την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, με τα δωρεάν και μαζικά τεστ και την τήρηση των υγειονομικών μέτρων σε χώρους όπου η εργασία θα πραγματοποιούνταν δια ζώσης(supermarket, βιομηχανία κλπ), πράγμα που και, οποία έκπληξης, δε συμβαίνει ακόμα και τώρα!  Παράλληλα, κράτος και κεφάλαιο, σπέρνοντας την τρομοκρατία γύρω από την φύση του «αόρατου εχθρού», προωθούν αντικοινωνικές μεταρρυθμίσεις, από την στιγμή που η ίδια η κοινωνία είναι φιμωμένη σπίτι της ,ενώ ενισχύουν τις κρατικές μονάδες καταστολής(στρατό και αστυνομία).

Lockdown και υγεία

Κατά βάση, το lockdown αποτελεί την λύση ούτως ώστε να μην ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, ενισχύει όμως την καταστολή, στελεχώνοντας στρατό και αστυνομία, τόσο σε εξοπλιστικό επίπεδο όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό.  Επιβάλλοντας τον εγκλεισμό και επιβάλλοντας πρόστιμα σε οποιονδήποτε δεν τηρεί τα μέτρα, το κράτος πετάει από πάνω του την ευθύνη περί διασφάλισης του δικαιώματος στην υγεία και προωθεί την ατομική ευθύνη, όπως επιτάσσει και το νεοφιλελέυθερο ιδεώδες, δηλαδή ότι οι παραβάτες των μέτρων είναι υπαίτιοι για τη διασπορά του ιού.  Το κράτος ανοίγει τα σύνορα του, κατά την θερινή σεζόν ,ώστε να προσελκύσει τουρίστες, χωρίς όμως να υπάρχει κάποιος υγειονομικός έλεγχος στους «καλοκαιρινούς πελάτες», με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων στην επικράτεια!  Παράλληλα, αποδίδει αυτήν την αύξηση σε διάφορες συγκεντρώσεις «ανεύθυνων» πολιτών που διαδήλωναν για την καταδίκη της, νεοναζιστικής οργάνωσης, χρυσής αυγής ή το ξεσάλωμα των νέων κατά την περίοδο των διακοπών.  Αφού, λοιπόν, δεν ενισχύει την δημόσια υγεία και έχει όλο τον κόσμο τρομοκρατημένο και στο σπίτι, προωθεί μια σειρά αντικοινωνικών μέτρων όπως το νομοσχέδιο Λιβανίου , τον νέο πτωχευτικό κώδικα και φυσικά το νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοίδη.

Lockdown και Παιδεία

Στο ζήτημα της παιδείας, το κράτος προωθεί την εξ αποστάσεως διδασκαλία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.  Κατά αυτόν τον τρόπο, αποξενώνει μαθητές και φοιτητές, με αποτέλεσμα αυτοί να μην μπορούν να βρίσκονται και να συζητούν τους προβληματισμούς τους πάνω στην διεξαγωγή της εκπαίδευσης αλλά και πάνω σε άλλα ζητήματα.  Ο ρόλος του πανεπιστημίου στη διαμόρφωση και εισαγωγή σκεπτόμενων/πολιτικοποιημένων ατόμων στην κοινωνία είναι καθοριστικός.  Μέσα σε αυτό εισέρχονται ετησίως χιλιάδες νέα άτομα που έρχονται σε διάδραση με διαφόρους πολιτικούς χώρους διαμορφώνοντας και ετοιμάζοντας τα να μπουν σε μια κοινωνία που αποσκοπεί την εκμετάλλευση τους και να την ανατρέψουν.   Από την σκοπιά της εκπαίδευσης, δεν νοείται εκπαίδευση από απόσταση.   Περισσότερο μοιάζει με μια "σεμιναριακού" τύπου εκπαίδευση, που στοχεύει στην συγκέντρωση διάφορων skills, παρά σε μια διαδικασία αλληλεπίδρασης φοιτητών και καθηγητών, που είναι και η βάση στην οποία στηρίζεται η παιδεία.  Σε συνέχεια της εργαλειοποίησης του ιού, υπερψηφίζεται ένα νομοσχέδιο στο ελληνικό κοινοβούλιο που στοχεύει στην εντατικοποίηση των φοιτητών (εφαρμογή άνω ορίου φοίτησης, πειθαρχικών επιτροπών, face control), καθώς και στην απονομιμοποίηση των αγώνων δημιουργώντας ειδικό σώμα της ελληνικής αστυνομίας εντός του χώρου του πανεπιστήμιου.  Με τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι ο χώρος των πανεπιστημίων χάνει τον δημόσιο χαρακτήρα του και το κεφάλαιο μπορεί ανενόχλητο πλέον να διεισδύσει πλήρως στα ιδρύματα, αφού οποιαδήποτε αντίδραση θα καταστέλλεται, όπως είδαμε και από τις 22 Φλεβάρη, μέρα κατάληψης του κτιρίου διοίκησης του ΑΠΘ και την καταστολή που δέχθηκαν οι φοιτητές.  Επιπλέον, γίνεται αντιληπτή η προσπάθεια δημιουργίας ευέλικτων και εντατικοποιημένων εργατών που θα προκύπτουν από την ύπαρξη τους μέσα στο πανεπιστήμιο.

Lockdown και εργασία

Όσων αφορά την εργασία, σε τομείς όπως η βιομηχανία και τα supermarket, το κράτος αφήνει την τήρηση των μέτρων στα αφεντικά.  Ουδεμία τήρηση των μέτρων, διασπορά του ιού εντός βιομηχανικών παραγωγικών μονάδων και συγκάλυψη κρουσμάτων, ενώ παράλληλα το κράτος  μεταθέτει την ευθηνή κάποιας πιθανής προσβολής από τον Covid στους εργαζόμενους, υποχρεώνοντας τους να δουλέψουν απλήρωτα τις ώρες που έλειπαν από την δουλεία τους λόγο αυτού.  Από την άλλη, σε τομείς όπου μπορούσε να εφαρμοστεί η τηλε-εργασία, έγιναν δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ εργασιακού και ελεύθερου χρόνου όπως επίσης ενισχύθηκε η επιτήρηση πάνω στην εργασία, αφού τα αφεντικά μπούκαραν μέσω καμερών μέσα στα σπίτια μας!  Επιπλέον, με την απαγόρευση κυκλοφορίας στις 6 το απόγευμα τα σαββατοκύριακα, πολλοί υπάλληλοι και εργάτες, χρησιμοποιούν όλο το χρόνο τους στη δουλειά.

Lockdown και ελεύθερος χρόνος

Είναι φανερό ότι το lockdown αποτελεί επίθεση στο δικαίωμα της ύπαρξης στον δημόσιο χώρο, είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο: απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγόρευση συναθροίσεων, κλείσιμο δημόσιων χώρων όπου επί το πλείστων λαμβάνει χώρα η πολιτική.   Φαίνεται πως αστικό κράτος και κεφάλαιο, προσπαθούν να διεισδύσουν σε οποιαδήποτε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, και να κυριεύσουν ακόμα και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη (λογοκρισία, δημιουργία προσωπικών προφίλ μέσω του ίντερνετ)!  Φαίνεται, επίσης, πως ο ελεύθερος χρόνος που περισσεύει δεν είναι και τόσο ελεύθερος, αφού οι δραστηριότητες εντός του σπιτιού είναι περιορισμένες.  Τέλος, φαίνεται, πως ακόμα και η ίδια η φύση του lockdown έχει ταξικά χαρακτηριστικά καθώς σε φτωχογειτονιές επιβλήθηκαν σκληρότερα μέτρα από ότι σε πλουσιότερες, που εμφάνιζαν και μικρότερο ποσοστό κρουσμάτων(βλέπε Ασπρόπυργος-Κολωνάκι).
 Αστικό κράτος και κεφάλαιο, είναι ανήμπορα να διαχειριστούν την οικονομική κρίση που ξέσπασε στο τελευταίο τρίμηνο του 2019 και ο ιός φαίνεται το τέλειο πρόσχημα για την προώθηση μέτρων που βοηθούν στην συντήρηση του καπιταλισμού μετακυλίοντας το κόστος της πανδημίας  προς τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.  Από την άλλη, αρχίζει να φαίνεται μια δυναμική όπου αντιλαμβάνεται την σήψη του καπιταλισμού και εκρήγνυται (κίνημα BLM, απεργίες στον Λίβανο κ.α.).   Αλήθεια, πόσο ακόμα θα πληρώνουμε τα σπασμένα του κεφαλαίου; Πόσο ακόμα θα δεχόμαστε την καταστολή; Πόσο ακόμα θα αφήνουμε την τύχη των ζωών μας στους από πάνω;  Γιατί μπορεί η πανδημία να είναι επικίνδυνη, αλλά ο καπιταλισμός όντως σκοτώνει μαζικά!

Απόφαση Γ.Σ. ΣΦ ΗΛ-ΜΗΧ Σάββατο 13/3

 Aνοιχτό Πλαίσιο

Τις τελευταίες εβδομάδες το φοιτητικό κίνημα μαζικά και δυναμικά, απαντάει στην κρατική καταστολή και την επίθεση που δέχεται η πανεπιστημιακή κοινότητα με συνελεύσεις, διαδηλώσεις και καταλήψεις, παρά το lockdown αναπτύσσοντας μια άλλη κοινωνικότητα και δημιουργικότητα στο campus μέσα από το ξαναζωντάνεμα των σχολών μας. Από την κατειλημμένη πρυτανεία, μέχρι τις καταλήψεις σε Πολυτεχνείο, ΣΘΕ, Φιλοσοφική, και Θεάτρου βρήκαμε ξανά το χώρο να ανασάνουμε, να βάλουμε τις ανάγκες μας στην επιφάνεια, να οργανώσουμε τους αγώνες μας. Μετά την αποτυχημένη επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης της Πρυτανείας τη Δευτέρα 8/3 (στο διάστημα απαγόρευσης της κυκλοφορίας), κράτος και πρυτανικές αρχές ξημερώματα της Πέμπτης με ασφαλίτες με καλυμμένα χαρακτηριστικά, ΟΠΚΕ,ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ελικόπτερα και drone εκκένωσαν το κτίριο. Παρά το ότι έγινε γνωστή η απόφαση από το συντονιστικό της κατάληψης να αφήσει το κτίριο την επόμενη μέρα , ώστε να διαχυθεί ο αγώνας σε όλες τις σχολές, ο Χρυσοχοίδης θέλησε να φανεί ότι έχει τον τελευταίο λόγο. Η πορεία των 10000 όμως το μεσημέρι της ίδιας μέρας έδωσε την απάντηση στο δρόμο δηλαδή οτι δεν φοβόμαστε καμία κρατική καταστολή και οτι αγώνας μας είναι δίκαιος και θα νικήσει. Μέχρι και σήμερα το πανεπιστήμιο είναι περικυκλωμένο από αστυνομικές δυνάμεις, προσπαθώντας να αποκλείσει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να το προσεγγίσουν. Εμείς δεν τρομοκρατούμαστε και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε και να οικειοποιούμαστε τους χώρους μας, όπως κάναμε και πριν.

Ο πάση θυσία αποκλεισμός μας από το πανεπιστήμιο αποτελεί κομμάτι της γενικότερης πολιτικής του κράτους να περιορίσει οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν σχετίζεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου και τη συνέχιση της εκμετάλλευσή μας. Εδώ και ένα χρόνο αυξάνουν συνεχώς τις απαγορεύσεις, κλείνουν τα πανεπιστήμια και τα σχολεία και οποιοδήποτε άλλο χώρο μπορεί να αναπτύξει δραστηριότητα πέρα από την εργασία ενώ δεν έχουν πάρει ούτε ένα μέτρο στους χώρους εργασίας και τα ΜΜΜ. Δεν έχουν ενισχύσει καθόλου το σύστημα υγείας αγνοώντας όλα τα αιτήματα των υγειονομικών για ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, αύξηση του υγειονομικού προσωπικού και των μισθών τους, δωρεάν και μαζικά τεστ. Το μόνο μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας για το κράτος είναι να μείνουμε μέσα.

Η κρατική διαχείρισή πάνω στις ζωές μας

Κλεισμένες στα σπίτια μας μακριά απ’ τις κοινωνικές μας σχέσεις και την συνδέσεις που είχαμε φτιάξει τόσα χρόνια, βλέπουμε την αποξένωση να εντείνεται και πλέον η εκπαιδευτική διαδικασία να είναι ταυτόσημη με την εντατικοποίηση και μόνο με αυτή. Ο ελεύθερος μας χρόνος συρρικνώνεται και ελέγχεται -με περιορισμούς στην κίνηση μας, με απειλές προστίμων και απαγορεύσεις κυκλοφορίας- ενώ κάθε καθηγητής ή το κάθε αφεντικό θεωρεί ότι η τηλεκπαίδευση και η τηλεργασία μας κάνει διαθέσιμες οποιαδήποτε στιγμή, ελαστικοποιώντας ακόμα περισσότερο τα ωράρια μας. Είναι αδιανόητο να απαιτούμε απ’ τον καθένα να έχει τα μέσα και την οικονομική δυνατότητα που απαιτούνται για να συμμετέχει στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.

Η πανεπιστημιακή αστυνομία , οι κάμερες και τα πειθαρχικά δεν έρχονται ξαφνικά έρχονται να περιφρουρήσουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Τα τελευταία χρόνια τα μέτρα που παίρνει το πανεπιστήμιο για τη δήθεν ασφάλειά μας είναι συνέχεια της κατεύθυνσης του για την πειθάρχησή μας από φύλακες που καταγράφουν τις διάφορες κινήσεις φοιτητ(ρι)ών μέσα στο campus, τα λουκέτα στα άδεια κτίρια και τα κλειδώματα στις εξωτερικές εισόδους. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, η συνεχόμενη και επ αορίστον παρουσία μπάτσων στο campus, καθιστά ανέφικτη την παρουσία μας στον δημόσιο χώρο με αποτέλεσμα την καταστολή της πολιτικής και της πολιτιστικής δραστηριότητας εν γένει. Όσων αφορά τη δεύτερη, αυτή καταστέλλεται και με νομοσχέδιο που φέρνει την λογοκρισία στην τέχνη και μάλιστα στη ριζοσπαστική της έκφραση που την συνδέει με τρομοκρατία(Ν/Σ Λιβανίου).

Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά τα μέτρα δεν ήρθαν για να μας προστατεύσουν αλλά για να καταστείλουν οποιαδήποτε δράση μας δεν ακολουθεί τα πρότυπα της ομαλής λειτουργίας που το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν να επιβάλλουν. Ασφαλείς αισθανόμαστε στα ζωντανά και ανοιχτά πανεπιστήμια όπου μπορούμε να συναντηθούμε.

Την ανάγκη αυτής της συνάντησης την βρίσκουμε και στα ζητήματα που αφορούν έμφυλες παραβιάσεις. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε να κοινοποιούνται καταγγελίες που αφορούν σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε διάφορους εργασιακούς κλάδους καθώς και στο ΑΠΘ, όπως οι καταγγελίες των φοιτητριών στην Φιλοσοφική Σχολή και στα τμήματα Θεάτρου και Κινηματογράφου. Το έμφυλο ζήτημα είναι κάτι με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωπες καθημερινά στο δρόμο, στο σπίτι, στη δουλειά. Στα τμήματά μας, πέραν των άλλων, συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωπες με διάφορα σεξιστικά σχόλια από οποιονδήποτε του δίνεται αυτή η εξουσία μέσω των έμφυλων διαχωρισμών. Βλέπουμε να αμφισβητείται λόγω του φύλου της μέχρι και το πόσο ικανή είναι μια γυναίκα ως μηχανικός, είτε από καθηγητές είτε από συμφοιτητές. Δεν ξαφνιαζόμαστε και ούτε είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τέτοιες συμπεριφορές. Για αυτούς τους λόγους θέλουμε να δηλώσουμε πως στεκόμαστε αλληλέγγυες σε όσες βιώνουμε αυτές τις καταπιέσεις και προσπαθούμε όλες μαζί να ξεπεράσουμε αυτούς τους διαχωρισμούς.

Νομοσχέδιο Κεραμέως

Ο νόμος Κεραμέως συνεχίζει τις κυβερνητικές πολιτικές (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΟΟΣΑ) των τελευταίων δεκαετιών όσον αναφορά την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Τις τελευταίες μέρες παρακολουθήσαμε κομμάτι του νόμου να εφαρμόζεται και τι σημαίνει για κάποιους “η δημοκρατία μπήκε στα πανεπιστήμια”. Η επίκληση στο αφήγημα περί φθορών και εγκληματικότητας, αποτελεί πρόφαση για την καταστολή των κινημάτων, τον έλεγχο, την εκμετάλλευση, την υποτίμηση των πτυχίων και των ζωών μας. Με πειθαρχικά για τους “απείθαρχους”, διαγραφές των ν+1/2ν συμφοιτ(ρι)ών μας, με υποχρηματοδότηση για τις ανάγκες μας και παράλληλη χρηματοδότηση (κι άλλων) μπάτσων, με κάμερες και βάση εισαγωγής.

Το νομοσχέδιο πετάει εκτός πανεπιστημίου 20000 μαθητές και μαθήτριες, με τα πανεπιστήμια να καθορίζουν εσωτερική βάση εισαγωγής με κριτήριο το πόσους εισακτέους μπορούν να δεχτούν. Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων ήδη έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα, με αποτέλεσμα το επιχείρημα “δεν χωράτε” να θυμίζει περισσότερο αυτοεκπληρούμενη προφητεία των κυβερνήσεων την οποία ήδη προσπαθούν να εφαρμόσουν με τους μετεγγραφέντες. Έρχονται να ενταθούν οι ήδη οξυμένοι ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού οι αυξημένες βάσεις σε συνδυασμό με την υποβάθμιση του σχολείου θα εντείνουν την παραπαιδεία, ενώ τα παιδιά που δε θα έχουν λεφτά να δώσουν στα φροντιστήρια, θα μένουν εκτός πανεπιστημίου και θα πηγαίνουν στην τεχνική εκπαίδευση ή στα ιδιωτικά. Σε παρόμοια κατεύθυνση είναι και οι εξαγγελίες Κεραμέως για νέο νομοσχέδιο για την παιδεία.

Παράλληλα θα δρομολογηθούν συγχωνεύσεις-καταργήσεις ιδρυμάτων, δεδομένου ότι θα μειωθούν ούτως ή άλλως οι εισακτέοι. Αποδεικνύεται ότι το σχέδιο για διετή-τριετή-τετραετή-πενταετή τμήματα με το ίδιο αντικείμενο είναι αδιέξοδο για εμάς. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο διαχωρισμός και η κατάτμηση ακολουθεί μια αγορά εργασίας που ούτως ή άλλως είναι ζούγκλα, στην οποία πηγαίνουμε με διαφορετικά πτυχία, διαφορετική εποπτεία του αντικειμένου και τελικά επιβιώνει ο πιο φτηνός, υπάκουος, προσαρμοσμένος. Αποτέλεσμα αυτής της λογικής θα είναι να χάσουν τις σχολές τους τόσα παιδιά, ενώ έδωσαν πανελλήνιες.

Τα κεφαλαία που εισέρχονται και διαμοιράζονται στο πανεπιστήμιο περνάνε από τον ΕΛΚΕ. Οι χρηματοδοτήσεις για εστίαση, λέσχη και συντήρηση των εγκαταστάσεων καθώς και οι χρηματοδοτήσεις για τα εργαστήρια αποφασίζονται από αυτόν τον λογαριασμό. Η μειωμένη χρηματοδότηση από το κράτος προς το πανεπιστήμιο οδηγεί πολλά εργαστήρια στο να αναζητούν από αλλού κεφάλαια. Πολλές φορές οι χρηματοδοτήσεις προς τα εργαστήρια τείνουν να είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από αυτές που προορίζονται για τις ανάγκες μας, διότι, λόγω της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αυτά τα εργαστήρια που παράγουν έρευνα μπορούν δυνητικά να φέρουν μεγάλα έσοδα στο πανεπιστήμιο, ενώ η σίτιση και η στέγαση όχι. Για αυτό το λόγο παλεύουμε ενάντια στην επιχειρηματική δραστηριότητα και διεκδικούμε αύξηση της χρηματοδότησης για τις ανάγκες των φοιτητών και όχι για τα έξοδα των υπερλούξ εργαστηρίων που υπάρχουν στο πανεπιστήμιο.

Σε πολλά εργαστήρια, η έρευνα παράγεται στα πλαίσια κάποιου πρότζεκτ που προωθούν ιδιώτες στο πανεπιστήμιο, ούτως ώστε το εργαστήριο να μπορεί να συντηρηθεί. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί η έρευνα εντός του πανεπιστημίου να μην συμφωνεί με τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά να συμφωνεί με τις ανάγκες του κεφαλαίου η ακόμα και στις ανάγκες του κράτους για καταστολή (ας μην ξεχνάμε τα μνημόνια συνεργασίας μεταξύ ΑΠΘ-Ελληνικού Στρατού). Επειδή ακριβώς τα εργαστήρια συμπεριφέρονται σαν αυτόνομες επιχειρήσεις, μπορεί κάποιος διδακτορικός/ερευνητής, να μην πληρώνεται επειδή η παραγόμενη ερευνά, δεν γειώνεται στην αγορά και άρα το εργαστήριο δεν έχει έσοδα για να συντηρηθεί. Είναι σημαντικό οι ερευνητές εντός πανεπιστημίου να έχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα σε μισθό και ασφάλιση και παλεύουμε μαζί τους για εργασιακά δικαιώματα και αποσύνδεση της έρευνας από τις στενές ανάγκες της αγοράς.

Για την απεργία πείνας τους Δημήτρη Κουφοντίνα:

Μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση,αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη,δολοφονεί τον Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος διανύει την 65η ημέρα απεργίας πείνας. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, όπως έχει ξαναειπωθεί, επικαλείται το νόμο, τον οποίο φωτογραφικά η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε για αυτόν και απαιτεί το σύννομο, να μεταφερθεί δηλαδή στις φυλακές Κορυδαλλού. Όχι σε «σουίτα» ξενοδοχείου, όπως ειρωνικά ανέφερε η κυβέρνηση, αλλά σε ειδικά κελιά υψίστης ασφαλείας που έχτισε η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (με επικεφαλής τον Μ. Χρυσοχοΐδη) για να θάψει τη 17Ν στα υπόγεια του Κορυδαλλού. Αυτή τη στιγμή δηλαδή, ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια, υπερασπίζεται το σύννομο, ενώ το ίδιο το κράτος το απορρίπτει.  Ο Δημήτρης Κουφοντίνας πολύ πιθανό να αποτελέσει τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ελλάδα και τον πρώτο μετά από 40 χρόνια στην Ευρώπη, μετά δηλαδή τους νεκρούς απεργούς του IRA,επί Θάτσερ. Η απεργία πείνας είναι δικαίωμα κάθε κρατουμένου και η δικαίωση του αιτήματος του Δ. Κουφοντίνα αφορά τον ίδιο όπως και όλους τους κρατούμενους των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

• ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ

• ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

• ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ 

•  ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

• ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ,ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ 

• ΠΡΥΤΑΝΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

• ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΡΟΣ 

• ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

• ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ

• ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ 31 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 22/02, ΤΩΝ 16 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

•  11/03 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕΡΑΣ

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ:

• ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΡΙΤΗ 16/03 ΜΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19/03

• ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΛΚΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16/03 ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/03

• ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ,ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ 

• ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

• ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 

• 16/03 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ 

• ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

• ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΗΣ ΟΕΝΓΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 

• 17/03

• ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΠΑΝΕΚΑΠΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18/03 ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ

•  ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΤΗ 13:00

• ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ 

• ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16/03

• ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/03 ΣΤΟΝ 

• ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟ ΕΛΚΕ ΣΤΗ 13:00

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Σ.Φ. Ηλ-Μηχ 26-2-21

 

Απόφαση Γ.Σ. Σ.Φ. Ηλ-Μηχ.

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Θεσσαλονίκης με τα μαζικότερα φοιτητικά συλλαλητήρια των τελευταίων ετών σπάσαμε στην πράξη τον αυταρχισμό και τις απαγορεύσεις! Οι χιλιάδες φοιτητές πλημμυρίσαμε τους δρόμους από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη, ταράξαμε συθέμελα όλη την χώρα! Το μήνυμά μας ακούστηκε πεντακάθαρα: το νομοσχέδιο – έκτρωμα δε θα εφαρμοστεί, η κυβέρνηση να πάρει τώρα μέτρα προστασίας της υγείας και των σπουδών μας.

Αφού πλέον δεν μπορούν να πείσουν κανέναν ότι μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση και αμφισβητούμε κατά χιλιάδες στον δρόμο με τα μαζικότατα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, επιστρατεύουν την ωμή καταστολή. Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτή η εξέλιξη αποτελεί πολιτική επιλογή και ομολογία ότι ο αυταρχισμός και η καταστολή είναι μόνιμο συστατικό στοιχείο της πολιτικής τους, που έρχεται να βάλει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια και φραγμούς στις σπουδές μας!

Λίγες μέρες πριν στεγνώσει το μελανι του νόμου Κεραμεως-Χρυσοχοιδη οι φοιτητές γίναμε μάρτυρες του τι σημαίνει αστυνομία στα πανεπιστήμια. Κατά τη διάρκεια της κατάληψης στην Πρυτανεία του ΑΠΘ με βασικό αίτημα τη μη εφαρμογή του νέο αισχους που η κυβέρνηση αποκαλεί νόμο και την επαναλειτουργία των σχολών με όλα τα μέτρα προστασίας, με εντολή του ίδιου του Πρύτανη έλαβε χώρα εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στον Πανεπιστημιακό χώρο. Με όχημα την εισαγγελική παρέμβαση που διατάχθηκε με εντολή του Παπαϊωάννου πραγματοποιήθηκε επέμβαση αστυνομικων δυνάμεων έχοντας ως αποτέλεσμα σκηνές τρομακτικής βίας και ντροπής. Οι αστυνομικές δυναμεις δε δίστασαν να χτυπήσουν ακόμα και καθηγητές που έδειχναν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα των φοιτητών. Ο αυταρχισμός και η επιβολή φόβου δεν πέρασε! Στις 22/2 την ώρα που οι φοιτητικοί σύλλογοι Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων, Πολιτικών Επιστημών, Φυσικού πραγματοποιούσαν κατάληψη στο κτίριο Διοίκησης του ΑΠΘ πάνοπλες δυνάμεις της αστυνομίας εισέβαλαν στο Πανεπιστήμιο και επιτέθηκαν στους φοιτητές με κρότου λάμψης, χημικά, ξυλοδαρμούς και βασανισμούς φοιτητών, συλλαμβάνοντας εν τέλει 31 συναδέλφους και φορτώνοντας τους ανυπόστατες κατηγορίες, στοχοποιώντας του φοιτητές και την αγωνιζομένη νεολαία, προσπαθώντας να ποινικοποιήσουν τους αγώνες. Η κατάπτυστη ανακοίνωση των πρυτανικών αρχών στην προσπάθεια να δικαιολογήσει τα έκτροπα στα οποία προέβη η αστυνομία ,μας γεμίζει οργή και αγανάκτηση. Μέσα από ένα μεθοδευμένο σχέδιο κατασυκοφάντησης των φσ και των αγώνων τους, ανέφεραν τις φθορές στο κτίριο διοίκησης, πράγμα ανυπόστατο, μιας και το κτίριο έχει μείνει άθικτο και ο ίδιος ο Πρύτανης ομολόγησε πως δεν έχει εικόνα του χώρου, ενώ έκανε λόγο για εξωπανεπιστημιακους μεταξύ των συλληφθέντων , προβαίνοντας και πάλι σε ψεύδη προκειμένου να δικαιολογήσει την ντροπιαστική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να φέρει τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο Πανεπιστημιο, αφού ΟΛΟΙ ήταν φοιτητές. Οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν και έκαναν συλλήψεις και στον σωρό, σε κόσμο που είχε μαζεύτει για να δηλώσει την αλληλεγγύη του στον δίκαιο αγώνα των φοιτητών. Γίνεται ξεκάθαρο ότι ο νόμος αυτός έρχεται να καταστείλει τους φοιτητές και τον δικαιο αγώνα τους. Η πρυτανεία Παπαϊωάννου έρχεται να αποτελέσει το καλύτερο δεκανίκι της κυβέρνησης, εφαρμόζοντας το νέο νόμο - έκτρωμα. Ο ίδιος ο Πρύτανης έφτασε στο σημείο να βρίσκεται στη ΓΑΔΘ ώστε να καταδείξει τους φοιτητές οι οποίοι αγωνίζονται. Οι εικόνες της εισβολής μέσα στα Πανεπιστήμια εικόνες δημιούργησαν τεράστιο κύμα αντίδρασης και αλληλεγγύης. Χιλιάδες φοιτητές βγήκαν στους δρόμους, κάνοντας ξεκάθαρο ότι η τρομοκρατία δεν θα περάσει. Την επόμενη κιόλας μέρα φοιτητές, εργαζόμενοι, τμήματα, Κοσμητείες, πληθώρα ακαδημαϊκών έχουν ήδη καταδικάσει το όργιο καταστολής, έχουν εκφράσει έντονες διαμαρτυρίες για τον αυταρχισμό των Πρυτανικών Αρχών με ανακοινώσεις, αποχές και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση και η Πρυτανεία αυτή τη στιγμή έχουν απέναντί τους όλη την Πανεπιστημιακή κοινότητα! Ο αγώνας μας είναι δίκαιος και θα νικήσει. Από δω και στο εξής είναι υπόλογες για τις πράξεις τους απέναντί στους φοιτητές και όλο το λαό.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για «δια ζώσης καταστολή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση» δε θα περάσει!

Ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για την ασφαλή επαναλειτουργία των σχολών μας, αλλά μειώνει και το ήδη ελάχιστο προσωπικό που έχει μείνει κάνοντας ακόμα λιγότερες προσλήψεις καθηγητών από πέρσι και βάζει πλάτη στα συμφέροντα των εργολάβων που απολύουν εργαζόμενους στη λέσχη. Ο νικηφόρος αγώνας των εργαζόμενων στη λέσχη μας δείχνει τον δρόμο! Η Κυβέρνηση μέσα σε περίοδο πανδημίας ψήφισε το νομοσχέδιο – έκτρωμα για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή που μειώνουν τον προϋπολογισμό για την Παιδεία κατά 8%, και για τη φοιτητική μέριμνα 39%, δίνουν ένα σκασμό λεφτά για τα Rafale και 2% του ΑΕΠ για τα εξοπλιστικά του ΝΑΤΟ. Οι σπουδές μας είναι σε αναμονή, υπάρχουν φοιτητές που δεν έχουν μπει καν στο αμφιθέατρο!

Αντί να δώσει λύσεις σε όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση προτιμά να δώσει 30 εκατ. ευρώ για Ίδρυση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, γιατί εντοπίζουν ότι τα πανεπιστήμια είναι χώροι «ριζοσπαστικοποίησης», δηλαδή χώροι που γεννιέται το κίνημα που τα βάζει με την πολιτική για τα επιχειρηματικά συμφέροντα των λίγων έναντι των πολλών. Αυτά είναι τα συμφέροντα που έρχεται να περιφρουρήσουν οι ειδικοί φρουροί, το face control και τα πειθαρχικά στις σχολές, αφού εταιρίες έχουν κάνει κατάληψη στα εργαστήριά μας, ο τζίρος του ΕΛΚΕ είναι πενταπλάσιος της χρηματοδότησης του ΑΠΘ, μπαίνουν δίδακτρα σε μεταπτυχιακά και σε ξενόγλωσσα προπτυχιακά την ίδια στιγμή που κόβονται μαθήματα λόγω της έλλειψης καθηγητών. Η λογική αυτή ήταν διαχρονικά στόχευση των κυβερνήσεων και των πολιτικών τους, ώστε το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια και να προσελκύει επενδύσεις. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να πιάσει τους φοιτητές στον ύπνο έχει πέσει ήδη στο κενό μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις των φοιτητικών συλλόγων στις σχολές τους, τα συλλαλητήρια από κοινού με το εργατικό λαϊκό κίνημα που βάζουν στο στόχαστρο το κεφάλαιο και τις επιδιώξεις του απέδειξαν το αντίθετο.

Η τηλεκπαίδευση “δεν μας κάνει”, διότι μέσα από την οθόνη μεταφέρεται στείρα πληροφορία, όχι γνώση! Δεν μπορούμε να κάνουμε εργαστήρια μέσα από PC, δεν μπορούμε να μάθουμε ουσιαστικά ενώ απουσιάζουμε από το ακαδημαϊκό περιβάλλον στο οποίο θα συζητήσουμε μετά τη διάλεξη και θα αλληλεπιδράσουμε μεταξύ μας και με τους καθηγητές. Βάζουμε φρένο στους νέους ταξικούς φραγμούς που εισάγει η τηλεκπαίδευση για όσους-ες δεν έχουμε τα μέσα να παρακολουθήσουμε! Απορρίπτουμε το νέο μοντέλο της τηλεργασίας για το οποίο μας προετοιμάζουν, το οποίο εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων! Δε θα γίνουμε εργαζόμενοι ευέλικτοι, αναλώσιμοι, standby, σκυμμένοι όλη μέρα πάνω από το laptop, χωρίς ποιοτικό ελεύθερο χρόνο, διαθέσιμοι όλη μέρα στις ορέξεις του αφεντικού μας, με το αφεντικό μεταθέτει το κόστος σε εμάς!

Θέλουν να μπούμε σε ένα Πανεπιστήμιο που θα είναι χειρότερο από αυτό που αφήσαμε! . Οι σπουδές με αξιοπρέπεια είναι δικαίωμα. Αυτό το δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες, επιχειρεί η κυβέρνηση να αναιρέσουν με την αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια που στρώνει το έδαφος για την υποβάθμιση της επαγγελματικής προοπτικής και αποκλείει χιλιάδες μαθητές από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Το απαράδεκτο σύστημα πρόσβασης στρώνει το έδαφος για να ενταθεί η κατηγοριοποίηση πανεπιστημιακών σχολών και αποφοίτων. Έρχεται παράλληλα με τις αλλαγές στο ΤΕΕ που αφορούν την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ιδιωτικών κολεγίων και με το κλείσιμο σχολών. Ευθύνη για τα παραπάνω έχει και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που και αυτή υλοποίησε κατά γράμμα τις επιταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ! Έτσι δημιουργούν πελάτες στα ιδιωτικά και μια τεράστια γκάμα από πιστοποιήσεις και πτυχία. Μας θέλουν φθηνούς, ευέλικτους, αναλώσιμους και μονίμως εξαρτημένους από την επανακατάρτιση μέσα στον ανταγωνισμό μεταξύ 5-4-3-2 ετών προγραμμάτων που οδηγεί στη ντε φάκτο προς τα κάτω εξίσωση σε δικαιώματα και μισθό. Αυτή είναι η προσαρμογή στις ανάγκες της αγοράς που ευαγγελίζονται. Ήδη τα τμήματά μας παρέχουν σεμινάρια επί πληρωμή, ενώ άλλες σχολές όπως στο ΕΚΠΑ χρησιμοποιούν και τα εργαλεία της τηλεκπαίδευσης γι’ αυτά.

Η κυβέρνηση που με ευθύνη της καθυστερεί τις σπουδές ένα χρόνο τολμά να μας απειλεί και με διαγραφή στα ν+2 και ν+3!!! Μέτρο που αν σκεφτεί κανείς πως ο ΜΟ αποφοίτησης στις περισσότερες σχολές ξεπερνά τα όρια που θέτει το υπουργείο πετούν πολλούς φοιτητές εκτός των πανεπιστημίων με τις μεταβατικές διατάξεις να κινούνται επίσης σε αυτή την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα εξακολουθούν όσοι ξεπερνάνε τα ν+2 να χάνουν τα φοιτητικά τους δικαιώματα. Αυτά έρχονται για να ανεβάσουν την αξιολόγηση του πανεπιστημίου της οποίας τα κριτήρια του κόστους-οφέλους δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών.

Ευθεία επίθεση στους φοιτητικούς συλλόγους και τις διαδικασίες τους είναι το ενιαίο ψηφοδέλτιο, που επιφέρει αποπολιτικοποίηση. Οι φοιτητικοί σύλλογοι αποτελούν φορείς ανεξάρτητους από το κράτος, η οργάνωση και η λειτουργία των οποίων αφορά αποκλειστικά τους φοιτητές.

Στην κατεύθυνση της καταστολής κινείται και το νομοσχέδιο «Λιβανίου», τηρώντας κατά γράμμα την οδηγία της ΕΕ που ψήφισαν από κοινού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που έχει οδηγήσει ήδη σε διώξεις καλλιτεχνών πανευρωπαϊκά. Δεν αφορά μόνο το Άρθρο 8, το οποίο ποινικοποιεί τη ριζοσπαστική καλλιτεχνική έκφραση. Πρόκειται για ένα ακόμα χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων στα κανάλια, ενώ στους καναλάρχες ανάμεσα σε φοροαπαλλαγές και διαγραφές χρεών, χαρίζει 3.450.000 (από τα 3.500.000) για τις άδειες. Το αστικό κράτος θέλει να αποστειρώσει το πανεπιστήμιο από κάθε μορφή ριζοσπαστικού λόγου, όπως έκανε και με την τοιχογραφία στη σχολή μας! Οι αγώνες μας για την τέχνη είναι κοινοί και είναι για όλο τον λαό.

Ανοίγουμε πλατιά τη συζήτηση για τις πραγματικές αιτίες της πολύμορφης βίας κατά των γυναικών! Η σιωπή δεν είναι ατομική τους επιλογή, βασίζεται στην καταπίεση που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια στους χώρους εργασίας , στο σπίτι , στο δρόμο στη σχολή σε χώρους δηλαδή που υπάρχουμε καθημερινά . Και ακόμα και αν ειπωθεί οποιαδήποτε καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης θα είναι κατά βάση κατακριτέα. Η αντιμετώπιση όλων αυτών των φαινομένων μπορεί να βασιστεί στο έδαφος της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης , ώστε να αναπτυχθεί ο χώρος ελεύθερης έκφρασης και διεκδίκησης των αυτονόητων από την καθεμιά μας.

Ζωντανεύουμε τους ΦΣ μέσα από τις γενικές συνελεύσεις! Διαμορφώνουμε τους φοιτητικούς συλλόγους που θα υπερασπιστούν το πανεπιστήμιο από την πανεπιστημιακή αστυνομία! Πραγματική σύγκρουση στο σήμερα είναι το πλαίσιο που τα βάζει με τον πραγματικό αντίπαλο, τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, είναι ο μαζικός φοιτητικός σύλλογος που υπερασπίζεται τις αποφάσεις του. Τώρα είναι η ώρα να ανέβει η συσπείρωση στους Φοιτητικούς Συλλόγους, η οργανωμένη συζήτηση και πάλη σε κάθε έτος και τμήμα! Με την ένταση της διεκδίκησης για τις πραγματικές μας ανάγκες θα απαντήσουμε στην οργανωμένη επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση! Συνεχίζουμε τώρα ακόμα πιο δυναμικά τον αγώνα μας για να γίνουμε ΞΑΝΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ!

Ένας χρόνος κλειστά πανεπιστήμια- Ως εδώ

Με τους εγκληματικούς χειρισμούς της κυβέρνησης βρισκόμαστε σε ένα επαόριστο «Lockdown». Αξιοποιούν την πανδημία για να προωθήσουν τη βαριά αντιλαϊκή πολιτική τους, φέρνουν την επιστήμη «στα μέτρα» τους, για να δικαιολογήσουν τις πολιτικές επιλογές τους. Η λογική κόστους οφέλους αποτελεί τροχοπέδη στην ολόπλευρη εφαρμογή της επιστήμης για την αντιμετώπιση της πανδημίας (ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, κάλυψη κενών στους νοσοκομειακούς γιατρούς, αύξηση των ΜΕΘ, μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και κατάργηση της πατέντας για την παραγωγή των εμβολίων). Δεν σκέφτονται να μας ανοίξουν στο εαρινό εξάμηνο και σιγά σιγά μας προετοιμάζουν και για 4^ο εξάμηνο σε αυτή την κατάσταση την ίδια στιγμή χάνουμε εργαστηριακά μαθήματα, που θα τα κουβαλάμε τα επόμενα έτη! Είμαστε μακριά από τις σχολές μας, τα εργαστήριά μας, την καθημερινότητά μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για έναν νέο άνθρωπο τόσο γνωστικά, όσο και κοινωνικά και οικονομικά.

Σιγά σιγά αρχίζουν και βγαίνουν μηχανικοί από την τηλεκπαίδευση μακριά από τα εργαστήρια με σαφή τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθεί από τα αφεντικά για να παίρνουν χαμηλότερο μισθό και εμφανείς ταξικούς φραγμούς. Η τηλεκπαίδευση κι η τηλεργασία έχουν αποτύχει, γιατί τα όρια μεταξύ ελεύθερου κι εργάσιμου χρόνου είναι δυσδιάκριτα, η ελαστικότητα κι η ευελιξία διευρύνονται, τα λειτουργικά κόστη μεταβιβάζονται στις πλάτες μας και μπαίνουν νέα εμπόδια στη δράση των συλλογικών φορέων. Βάση της δράσης μας ως φοιτητικός σύλλογος είναι ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες μας και την κατάκτηση της ολόπλευρης μόρφωσης ως μηχανικοί, τόσο θεωρητική, όσο και πρακτική.

Αμφισβητούμε αποφασιστικά την αποστειρωμένη καθημερινότητα που προσπαθούν να διαμορφώσουν για τη νεολαία, ήδη από τα προηγούμενα χρόνια! Από το πόρισμα Παρασκευόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τις κλειδωμένες πόρτες του ΑΠΘ στην Εθνικής Αμύνης, τα εμπόδια στις πολιτιστικές και αθλητικές ομάδες, το κλείδωμα των σχολών τα Σαββατοκύριακα και την παρεμπόδιση ακόμα και του συλλογικού διαβάσματος στις σχολές, βλέπουμε εμπόδια στη δυνατότητά μας να αξιοποιούμε συλλογικά και ποιοτικά τον ελεύθερο χρόνο μας, παράλληλα με τους αγώνες μας και την ενασχόλησή μας με τη σχολή μας.

Σαν φοιτητές οφείλουμε να απαντήσουμε με επανοικιοποίηση των σχολών μας, γεμίζοντας τες ειδικά αυτήν την περίοδο με πολιτισμό, πολιτική και ζωή εν γένει, σαν ένα διαφορετικό πρόταγμα εναντίον σε αυτό που μας πουλάνε. Προσθετικά σε αυτά, η κρατική διαχείριση σε σχέση με την πανδημία επιτίθεται ακόμα περαιτέρω στον ελεύθερο χρόνο μας, αλλά και στον χρόνο μας εν γένει.

Να παρθούν τώρα μέτρα, για να προετοιμαστεί το πανεπιστήμιο, ώστε να γυρίσουμε:

• Με υγειονομικά πρωτόκολλα, τις αποστάσεις, τα ατομικά μέσα προστασίας που θα παρέχονται δωρεάν από το κράτος/τμήμα, τις απαραίτητες προσλήψεις σε προσωπικό καθαριότητας για όλο το πανεπιστήμιο.

• Με την αξιοποίηση όλων των χώρων του πανεπιστημίου, όπως το αμφιθέατρο Παναγιωτόπουλος (που πρέπει να επισκευαστεί ΤΩΡΑ ο εξαερισμός) και το αμφιθέατρο της πολυτεχνικής, οι συνεδριακοί χώροι, χώροι όπου διεξάγονται μεταπτυχιακά επί πληρωμή, αίθουσες συνεδριάσεων των καθηγητών, ακόμα και κτήρια του ΑΠΘ που νοικιάζονται σε τρίτους αλλά κι αναξιοποίητων χώρων εκτός του πανεπιστημίου, όπως τα περίπτερα της ΔΕΘ.

• Με δια ζώσης διδασκαλία στα μαθήματα, σε όλες τις εργαστηριακές ασκήσεις και εργαστήρια και σαφή εναλλακτική σε όσους δεν μπορούν να παραβρεθούν στο πανεπιστήμιο με βιντεοσκόπηση της διάλεξης

• Με την πρόσληψη με πλήρη εργασιακά δικαιώματα καθηγητών και διδακτικού προσωπικού γενικότερα από τους διδακτορικούς, μεταπτυχιακούς κι ερευνητές που δραστηριοποιούνται στην πόλη μας, αλλά και συναδέλφων μας στο εξωτερικό, ενώ τόσο καιρό χύνουν «κροκοδείλια» δάκρυα για το braindrain.

• Με περισσότερα και ασφαλέστερα δρομολόγια του ΟΑΣΘ από και προς το πανεπιστήμιο

• Γενναίο έκτακτο κονδύλι για τα πανεπιστήμια κι αξιοποίηση χρημάτων από τον ΕΛΚΕ για την κάλυψη προϋπάρχουσων και νέων αναγκών.

Όμως για τη σημερινή κατάσταση φέρει ακέραια την ευθύνη τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όσο κι οι προηγούμενες των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, που απαξιώνουν τόσα χρόνια τις σπουδές μας και την ζωή μας συνολικότερα. Το σύγχρονο πανεπιστήμιο της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης κλείνει για τους φοιτητές, αφήνοντας ορθάνοιχτες τις πόρτες του στις επιχειρήσεις, αφού κατά τη διάρκεια των κλειστών σχολών τα ερευνητικά προγράμματα αυξήθηκαν (HORIZON). Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του τμήματος χημείας του ΑΠΘ που συντονίζει το πρόγραμμα BIOMAC της ΕΕ ύψους 16,6 εκ ευρώ για την παραγωγή έρευνας νανο-δομημένων βιοπροερχόμενων σύνθετων πολυμερικών υλικών, για να αξιοποιηθούν από τη βιομηχανία. Έτσι διαμορφώνεται ένα πανεπιστήμιο που επικεντρώνεται μόνο στην άμεσα εφαρμοσμένη έρευνα που μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί και άρα να παράγει κέρδος και όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη της επιστήμης που στοχεύει στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Απαιτούμε:

-Το νομοσχέδιο δε θα εφαρμοστεί στην πράξη

-Όχι στα όρια φοίτησης και τις διαγραφές φοιτητών.

-Ούτε σκέψη για Πανεπιστημιακή Αστυνομία! Να μην ποινικοποιηθούν οι αγώνες μας! Ούτε σκέψη για πειθαρχικό δίκαιο.

-Σπάμε στην πράξη τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης!

-Απόσυρση όλων των κατηγοριών για τους συλληφθέντες μέλη ΦΣ.

-Όχι στην θέσπιση βάσης εισαγωγής.

-Όχι στην ισοτίμηση των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με των πανεπιστημίων.

-Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους.

-Όχι στα ενιαία ψηφοδέλτια και στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Κάτω τα χέρια από τους φοιτητικούς συλλόγους.

-Απαιτούμε την επαναλειτουργία των σχολών μας από το εαρινό εξάμηνο! Να εξασφαλιστούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της Υγείας μας.

-Κανείς να μη χάσει την πρακτική του.

-Κανένας μετεγγραφέντας να μην αποκλειστεί για ακαδημαϊκά κριτήρια.

-Ζωντανεύουμε το πανεπιστήμιο με δράσεις των σφ και των πολιτιστικών τους ομάδων

-Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών!

-Στεκόμαστε στο πλευρό των συμφοιτητριών που δέχτηκαν σεξουαλική παρενόχληση.

-Έρευνα για τις ανάγκες μας

-Πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για δουλειά

-Αλληλεγγύη στην κατάληψη της πρυτανείας.

-Άμεση αθώωση των 31 συλληφθέντων.

Προχωράμε σε :

-Συντονιστικό Φοιτητικών Συλλόγων την Τετάρτη 3/3 στις 5. Αποφασιστικό χαρακτήρα στο συντονιστικό έχουν μόνο οι γενικές συνελεύσεις. Ορισμός υπεύθυνων περιφρούρησης, συνθηματολογίας και δρομολογίου.

-Πέμπτη 4/3 ΝΕΟ φοιτητικό συλλαλητήριο στο Αγ. Βενιζέλου στη 13:00.

-Κινητοποίηση στους προέδρους των τμημάτων

-Κινητοποίηση και τοποθέτηση στην Κοσμητεία όποτε οριστεί.

-Παρέμβαση στα θεσμικά όργανα όπως η σύγκλητος χωρίς εκλεγμένους αντιπροσώπους, με γνώμονα τις αποφάσεις του συλλόγου. Τα θεσμικά όργανα να συνεδριάζουν ανοιχτά.

-Εκδηλώσεις του ΣΦ ΗΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ σχετικά με τη γυναίκα επιστημόνισσα, τη φυγή στο εξωτερικό και τα εργασιακά του μηχανικού, δια ζώσης καταστολή και εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση. Η τελευταία θα γίνει την Παρασκευή.

-Κατάληψη της σχολής Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή με πολύμορφες δράσεις, εκδηλώσεις και επανοικειοποίηση του χώρου της σχολής. Απαιτούμε την αναβολή των μαθημάτων από το τμήμα, με αφορμή τα γεγονότα της Δευτέρας, τις μέρες της κατάληψης.

-Στήριξη των αγωνιστικών αποφάσεων και των πρωτοβουλιών των φοιτητικών συλλόγων σε όλη τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα.

-Καλούμε τους φοιτητικούς συλλόγους να συνεδριάσουν και την επόμενη βδομάδα!

-Ζωντάνεμα του φ.σ. μέσω μαθημάτων αλληλεγγύης, λειτουργίας των πολιτιστικών ομάδων, δια ζώσης παρακολούθηση ηλεκτρονικών μαθημάτων και φοιτητικού φεστιβάλ το επόμενο διάστημα

-Δημιουργία συντονιστικής επιτροπής για την υλοποίηση των αποφάσεων. Η συντονιστική επιτροπή θα εισηγηθεί εκ μέρους του σφ ηλ μηχ στο συντονιστικό και θα καταθέσει πρόταση απόφασης, όπως και πρόταση για το πανό, τον υπεύθυνο περιφρούρησης, τα συνθήματα. Συνεδρίαση Κυριακή 12 πρωί.

-Συλλαλητήριο 10 Μάρτη που κλείνει ένας χρόνο κλειστών πανεπιστημίων. Πολύμορφες δράσεις που θα εξειδικευτούν στην επόμενη Γενική Συνέλευση.

-Επόμενη Γενική Συνέλευση Σάββατο 6/3, 12 η ώρα.