Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ- ΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ....


Το τελευταίο διάστημα η πολιτική συζήτηση φαίνεται να απασχολείται από μια σειρά θεμάτων που αν και ορισμένες φορές έχουν μεγάλη πολιτική ουσία, μοιάζουν σκιαμαχίες εντός του κοινοβουλίου. Αυτό γιατί ενώ ζητήματα όπως το μακεδονικό, η Novartis και η αμοιβαία ελληνοτουρκική επιθετικότητα   που απασχολούν εναλλάξ την πολιτική συζήτηση της κοινωνίας όπως φαίνεται αποτελούν μόνο πεδία διαμάχης της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Φλερτ με τον εθνικισμό, συζήτηση για σκάνδαλα λες και πρόκειται για σειρά του Netflix, και στο βάθος μια φρούδα ελπίδα για έξοδο από τα μνημόνια και την κρίση. Πίσω από όλο αυτό το επικίνδυνο και  επιζήμιο για τον λαό σκηνικό η επίθεση συνεχίζεται. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

Πρώτα από όλα γιατί στα κρίσιμα σημεία όλα τα μεγάλα κόμματα συμφωνούν. Δεν είναι άλλωστε τίποτα άλλο από μαριονέτες του κεφαλαίου και των τραπεζών, των δανειστών και της ΕΕ. Δεν θα εκταμιευτεί η δόση αν δεν εφαρμοστούν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Αν δεν εφαρμοστούν κατά γράμμα οι μεταρρυθμίσεις και αυτά που ζητάν οι δανειστές τίποτα δε προχωράει. Τι μένει λοιπόν για συζήτηση; Τα ζητήματα στα οποία υπάρχει ελάχιστη διαφωνία και μπορεί να ενισχύσουν εκλογικά τα κόμματα της αστικής τάξης.

Γιατί αυτό που γίνεται στο Αιγαίο είναι κάτι που γίνεται εδώ και πάρα πολύ καιρό και στην παρούσα φάση, η Τουρκία δε θέλει  τίποτα παραπάνω παρά να δείξει ότι μπορεί να ελέγξει την κατάσταση και στο Κουρδιστάν και στο Αιγαίο, δείχνοντας τη στρατιωτική δυναμική της. Από την άλλη η Ελλάδα, και σε αυτό συμφωνούν όλοι όσοι τάσσονται με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δε σταματάει και αυτή να προκαλεί στο Αιγαίο, να προβαίνει και αυτή σε παραβιάσεις των συνόρων, προσπαθώντας να δείξει από τη μεριά της ότι είναι ο εγγυητής των συνόρων της ΕΕ. Η κόντρα είναι στο ποιο κόμμα είναι τελικά ο καλύτερος εγγυητής των εθνικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων.

Στο Μακεδονικό ζήτημα που βγήκε στο προσκήνιο μετά από 30 χρόνια αυτό που  επιχειρείται είναι να βρεθεί ένα όνομα ( που δεν έχει καμία σημασία το ποιο θα είναι αυτό), ούτως ώστε να αρθεί και το βέτο και να ξανααρχίσει η διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα για τις ΗΠΑ κυρίως για δύο λόγους : Πρώτον χρειάζεται να υπάρχει «σταθερότητα», τάξη και ασφάλεια στα Βαλκάνια με ποιοτικά ανώτερο τρόπο απ’ότι σήμερα. Δεύτερον η ένταξη αυτή είναι μια ένδειξη ισχύος απέναντι στη Ρωσία, η οποία προσπαθεί να σταματήσει τη διαδικασία αυτή. Σε αυτό επίσης συμφωνούν όλοι όσοι τάσσονται με την συνεργασία με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, με τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου που κάνει χρυσές δουλειές στην ΠΓΔΜ. Αφού πρόκειτε για ψηφαλάκια όμως κινητοποιήθηκαν κομματικοί στρατοί για τα συλλαλητήρια που έγιναν στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Συλλαλητήρια που έθρεψαν την μισαλλοδοξία και τον εθνικισμό, έδωσαν χώρο στο φασισμό να αναπτύξει δράσεις, όπως το κάψιμο της Libertatia και το χτύπημα της κατάληψης στο θέατρο Εμπρός στην Αθήνα.

Σε συνέχεια όλων αυτών ήρθε στο προσκήνιο το σκάνδαλο της Novartis. Αν και πρόκειται για το κλέψιμο ποσών που δύσκολα μπορεί να συλλάβει κανείς, ο λαός κοιτά για άλλη μια φορά τους κόπους να χάνονται σε τσέπες υπουργών και αυτό που μένει δεν είναι παρά μια συζήτηση που θυμίζει περισσότερο αστυνομική σειρά παρά κάτι που έχει να κάνει με την ληστεία της δημόσιας περιουσίας. Ποιος όμως από αυτούς αμφισβητεί τον ρόλο των μεγάλων φαρμακευτικών μονοπωλίων; Όλοι τους έχουν προχωρήσει σε πεερικοπές στις περικοπές στις ασφαλιστικές παροχές, όλοι μαζί συμφωνούν στο ξεπούλημα της δημόσιας υγείας.

Στα παρασκήνια του κακοπαιγμένου αυτού  θεάτρου όμως, στήνονται τα σχέδια για την περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας…

Την Τετάρτη 21 του Φλεβάρη ξεκίνησαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί ως αποκλειστική διαδικασία διενέργειας των πλειστηριασμών, μπαίνει σε εφαρμογή η πιο μεγάλη "επιχείρηση" ν' αλλάξει χέρια ο λαϊκός πλούτος. Κυβέρνηση, Ε.Ε. και κεφάλαιο αφού πετσόκοψαν το δικαίωμα στη δουλειά και το ψωμί και κάθε κοινωνικό δικαίωμα, τώρα επιδιώκουν πιο εύκολα και γρήγορα,  με ένα "κλικ" στον υπολογιστή κάποιου συμβολαιογράφου, να αρπάζουν οι τράπεζες και το κράτος το σπίτι της λαϊκής οικογένειας, το μαγαζάκι του μικροεπαγγελματία, το χωράφι του φτωχού αγρότη. Η υπεράσπιση του δικαιώματος όλων στη στέγη είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη ενάντια στην πολιτική που μας στερεί τη δουλειά και το μισθό, την ασφάλιση και την πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες και τα αγαθά, μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Ήδη τέλειωσε η διαβούλευση για νέα διάταξη για την παιδεία. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση μετά το νόμο Γαβρόγλου που ήρθε το καλοκαίρι συμπληρώνεται τώρα με νέο νομοσχέδιο που ήρθε τώρα στο προσκήνιο. Το καινούριο νομοσχέδιο-συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου προβλέπει: Πρώτον, την ίδρυση του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΔΑ) αλλά και συγχωνεύσεις ΤΕΙ στην επαρχία. Δεύτερον, την ίδρυση των κέντρων επαγγελματικής εκπαίδευσης μέσα στα πανεπιστήμια, δηλαδή παράλληλων διετών προγραμμάτων σπουδών στα κατά τόπους ιδρύματα. Τρίτον, αλλαγές στην έρευνα, στην χρηματοδότηση της και τις κατευθύνσεις της.Τέταρτον, την ίδρυση του εθνικού συμβουλίου μαθητείας με σκοπό την οριοθέτηση θα μπορούσαμε να πούμε ολόκληρου του πλαισίου μαθητείας που περιλαμβάνει το έτος μαθητείας μετά το λύκειο. Πέμπτον, αλλαγές όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς σε συνάρτηση μάλιστα με την πρόσφατη κατάπτυστη πρόταση του υπουργείου για το υποχρεωτικό 30ωρο.

Έχει ανοίξει επίσης και η συζήτηση για εκ νέου αλλαγές στα επαγγελματικά δικαιώματα των μηχανικών. Με λίγα λόγια (θα τοποθετηθούμε με αναλυτικό κείμενο τις επόμενες μέρες), το ΤΕΕ και το υπουργείο συζητάν για αλλαγές στο επάγγελμα του μηχανικού που θα ξεκινήσουν από την εκπαίδευση και θα έχουν να κάνουν με την εφαρμογή του ατομικού φακέλου προσόντων, τα ενιαία μητρώα αποφοίτων και τον περαιτέρω κατακερματισμό των τεχνικών. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση και το τεχνικό επημελητήριο σκοπεύουν να δημιουργήσουν με τη βούλα πλέον μηχανικούς με πλήρως διασπασμένα δικαιώματα πάνω στο επάγγελμα τους. Το μόνο εφόδιο που φαίνεται οτί θα έχουμε στην εργασία θα είναι ένας ατομικός φάκελος που θα εναποθέτουμε τα ECTS, τις πιστοποιήσεις από ότι σεμινάρια και εξετάσεις μας βάλουν να κάνουμε μετά τις σπουδές, τη εμπειρία μας και ότι άλλο. Στα ενιαία μητρώα αποφοίτων, στη συννέχεια θα αποτυπώνεται ο ατομικός φάκελος του κάθε αποφοίτου από άποψη προσόντων και εμπειρίας, και θα περιλαμβάνουν μελετητές-κατασκευαστές–τεχνίτες-δημόσιους υπαλλήλους. Στα μητρώα αυτά θα είναι ενσωματωμένοι μέθοδοι αξιολόγησης, όπως είπε ο Υπουργός.  Λίστες ράνκινγκ δηλαδή ή αλλιώς ατομικοί φάκελοι προσόντων και αβυσσαλέος ανταγωνισμός σε μια θάλασσα αποσπασμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων, τα οποία θα δίνει με το σταγονόμετρο το ΤΕΕ ως πιστοποιητής και όπου όλοι θα μπορούν να κάνουν τα πάντα, αλλά τελικά δε θα κάνουν τίποτα.

…στα σχέδιά τους να βάλουμε φωτιά!

Δεν είναι καιρός για τον λαό και την νεολαία να μένουν στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων που αφορούν τη ζωή τους. Οι φοιτητές με τους εργαζομένους να προτάξουν τα αιτήματα τους σε μόρφωση-δουλειά-ειρήνη και ελευθερίες. Μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις και τον συντονισμό στη βάση να ορθώσουμε τις ανάγκες μας πιο ψηλά από τα συμφέροντά τους. Να προτάξουμε την ειρηνική συμβίωση των λαών σε Ελλάδα-Μακεδονία και Τουρκία ενάντια στα πολεμικά σχέδια και τους εθνικισμούς που το μόνο που θα προσφέρουν είναι το αίμα της νεολαίας στα κανόνια του πολέμου. Να τσακίσουμε τον φασισμό μέσα κι έξω από τις σχολές. Να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας σε εργασία και ολοκληρωμένη μόρφωση σε κοινό αγώνα με τον κόσμο της εκπαίδευσης και της εργασίας.

Δεν είναι καιρός να ολιγωρούμε μπροστά στα ψεύτικα διλλήματα και τις σκιαμαχίες τους.  Εχθρός για μας δεν είναι κανένας λαός. Εχθρός είναι ο πόλεμος, ο φασισμός και η εξαθλίωση των λαών. Εχθρός είναι το σύστημα που τα γεννά όλα αυτά. Όσο λοιπόν τα βρίσκουν ή δε τα βρίσκουν στη βουλή, εμείς θα δίνουμε τον ανυποχώρητο αγώνα της γενιάς, στο δρόμο και τις συνελεύσεις μας μέχρι την τελική νίκη. Για αυτό ο αγώνας μας μπορεί να παίρνει σάρκα και οστά μέσα απο τις συλλογικές μας διαδικασίες. Το επόμενο διάστημα να βρεθούμε όλες και όλοι στις συνελεύσεις του Συλλόγου μας και να συζητήσουμε για το πώς και γιατί μπορεί η κατάσταση να αλλάξει προς όφελος μας, δηλαδή προς όφελος όσων άδικα πλήττονται τόσο καιρό.

Καμία διπλωματική σε εταιρία!


[…κείμενο του ΑΡ.ΑΓ.Ε.-ΕΑΑΚ για το iGrowLabs και συναφή εγχειρήματα…]

Πριν περίπου ένα μήνα, ήρθε στα πανεπιστημιακά μέιλ ενημέρωση για ένα «πρωτοποριακό» πρόγραμμα εκπόνησης διπλωματικών εργασιών του τομέα ηλεκτρονικής. Ονομάζεται iGrowLabs και υπόσχεται πολλά: ενασχόληση με θέματα που αφορούν πραγματικά προβλήματα πραγματικών επιχειρήσεων με πραγματική εφαρμογή, απόκτηση εμπειρίας, ακόμα και δικό μας δωρεάν χώρο εργασίας σε χώρο του ΤΕΕ. Συνεχή συνεννόηση με την i4G για την πρόοδο της διπλωματικής, συβουλευτική υποστήριξη, τεχνογνωσία, δεδομένα, εξοπλισμός από την εταιρία και φυσική και η επίβλεψη του καθηγητή. Κι όλα αυτά με το ενδεχόμενο η εταιρία να σε κρατήσει φυσικά.

Γιατί είναι κακό;

Εξ’ αρχής η ιδέα μπορεί να μην φαίνεται σαν όνειρο, αλλά σίγουρα δεν φαίνεται σαν κάτι κακό, αλλά κάτι που μπορεί ενδεχομένως να είναι και μια βελτίωση σε σχέση με το υπαρκτό καθεστώς, να κάνει τις διπλωματικές να «μετράνε» περισσότερο τόσο από άποψη πρακτικής αξίας, όσο και από άποψη άντλησης τεχνογνωσίας, επιμόρφωσης και γνώσης του πώς δουλεύουμε σε ένα πραγματικό περιβάλλον. Υπάρχουν όμως κάποια προβλήματα.

Καταρχάς, μιλάμε για ξεκάθαρη απλήρωτη εργασία, από την οποία μάλιστα θα προκύψει αποτέλεσμα άμεσα αξιοποιήσιμο από εταιρία, το οποίο θα αποφέρει χρήμα από το οποίο δεν δικαιούμαστε τίποτα εμείς. Επιπλέον, τα ήδη υπάρχοντα θέματα φαίνονται να είναι άρπα-κόλλα, χωρίς ιδιαίτερη τριβή με θεωρητικά ζητήματα, τα οποία είναι κυρίως θέματα υλοποίησης κώδικα που θα ενσωματωθεί σε κάποιο προϊόν. Στο τελευταίο βέβαια υπάρχει και δεύτερη επιλογή: η πρόταση θέματος από φοιτητή-επιβλέποντα, που περιμένει για ενημέρωση όταν βρεθεί κάποια ενδιαφερόμενη εταιρία. Καμία εταιρία όμως δεν θα επιλέξει θέμα διπλωματικής αν δεν δει το προφανές: θετικό αντίκτυπο στα προϊόντα/υπηρεσίες της, με βάση και τους ήδη διατυπωμένους στόχους της. Ούτε φυσικά θα προσφέρει τεχνογνωσία, εξοπλισμό, συμβουλές, στήριξη, δεδομένα εάν δεν ικανοποιείται αυτό το κριτήριο. Έτσι κι αλλιώς μάλλον οι εταιρίες που συμμετέχουν στο project δεν σκέφτονται τόσο τις ανάγκες μας σε εξερεύνηση του επιστημονικού επιπέδου πολύπλευρα, αλλά το πώς θα βγάλουν απλές δουλειές χωρίς να πληρώσουν εργαζόμενους. Άλλωστε ακόμα και καθηγητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, λένε ότι οι εταιρίες δεν πολυασχολιόντουσαν με τις περισσότερες διπλωματικές και τις άφηναν στην τύχη τους, άπαξ και βρισκόταν άλλος φοιτητής ή δεν παίρναν τόσο σοβαρά το θέμα.

Και τι σημαίνει άραγε ο όρος «συνέχιση της συνεργασίας»; Μήπως ότι θα δουλέψουμε άλλους 6 μήνες απλήρωτοι ή με χυδαία δικαιώματα; Ή ότι θα έχουμε εμπεδώσει ότι για να βρούμε δουλειά πρέπει πρώτα να δουλέψουμε 6 μήνες απλήρωτοι; Κι αν το πρώτο μας φαίνεται χυδαίο, το δεύτερο γιατί να είναι πιο ηθικό; Μιλάμε για μια αρκετά ξεκάθαρη κοροϊδία σε βάρος μας.
Τελικά, ο ίδιος ο σκοπός της διπλωματικής δεν είναι αυτός. Η διπλωματική υπάρχει για να πιστοποιήσει ότι πλέον, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία, τις τεχνικές, τις μεθοδολογίες που μάθαμε στη σχολή, καθώς και μαθαίνοντας νέες, μπορούμε πλέον κι εμείς να πάρουμε ένα πρόβλημα και να το λύσουμε. Η λογική του iGrowLabs πιο πολύ μοιάζει με αυτή της πρακτικής, η οποία όμως δεν μπορεί να γίνεται κάτω από συνθήκες απλήρωτης εργασίας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα.

Το iGrowLabs δεν ήρθε από το πουθενά

Στην πραγματικότητα υπάρχει ένα ολόκληρο πλέγμα αναδιαρθρώσεων και μεταρρυθμίσεων, από το σχολείο και το πανεπιστήμιο, μέχρι και τη δουλειά, ώστε να παραχθούν για τη χώρα εργαζόμενοι ευέλικτοι, αναλώσιμοι, εξειδικευμένοι, με χαμηλά δικαιώματα και λόγο στην παραγωγή. Στους μηχανικούς αυτό εξειδικεύεται με τις επιταγές του ΤΕΕ, τους νέους εργασιακούς νόμους που πέρασαν αλλά και τον νόμο Γαβρόγλου που η κυβέρνηση πέρασε στα κρυφά μέσα στο καλοκαίρι. Η προώθηση του 70% των μαθητών στα ΕΠΑΛ, η ίδρυση διετών σχολών κατάρτισης εντός των πανεπιστημίων, η «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ (βλ. Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής), η μετατροπή των πτυχίων μας σε integrated master, το ασφαλιστικό, ο ΕΦΚΑ, όλα αυτά αποσκοπούν στη δημιουργία πολλών βαθμίδων μηχανικών, φτηνών, χωρίς δικαιώματα. Αυτό που βλέπουμε στο iGrowLabs αλλά και γενικά στο σύγχρονο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο είναι μία εικόνα του τι μας περιμένει όταν βγούμε στην αγορά εργασίας: τα project επί project χωρίς καμιά σιγουριά για μονιμότητα στην εργασία, τα λίγα ή καθόλου λεφτά, η ανάγκη «προϋπηρεσίας», η επανακατάρτιση-δια βίου μάθηση, ακόμα και η ρηχότητα του αντικειμένου μας και η συνέπειά του στο «πόσο μετράμε» στο χώρο δουλειάς.

Καθρέφτης του μέλλοντός μας στην αγορά εργασίας είναι και η υπερεξειδίκευση που φαίνεται στο αντικείμενο. Τα αντικείμενα των διπλωματικών είναι τόσο εξειδικευμένα και συγκεκριμένα, διότι έτσι εξυπηρετούνται 2 στόχοι. Πρώτον, το να είναι άμεσα εκμεταλλεύσιμο το αποτέλεσμα της έρευνας από την αγορά, κάτι που ρίχνει στο περιθώριο μεγάλο μέρος της βασικής έρευνας, όπως και ερευνητικά προγράμματα τα οποία έχουν κοινωνική χρησιμότητα αλλά δεν αποφέρουν κέρδος στην τωρινή συγκυρία. Δεύτερον, το να είναι ο μηχανικός ένα ανταλλάξιμο εξάρτημα της διαδικασίας παραγωγής έρευνας. Αυτό από τη μία ρίχνει τους μισθούς, από την άλλη δημιουργεί τις συνθήκες για την ελαστικοποίηση της εργασίας, την εργασιακή περιπλάνηση, τη δια βίου μάθηση ώστε να είναι το δυναμικό προσαρμόσιμο στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Αλλά εξυπηρετεί και κάτι ακόμα: πλέον ο μηχανικός δεν έχει πλήρη εποπτεία επί του project, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει λόγο πάνω στην παραγωγή, άρα μετατρέπεται σε κοινό εργάτη.

Να παλέψουμε λοιπόν ενάντια σε κάθε αναδιάρθρωση και μεταρρύθμιση τέτοιου είδους! Τη μόρφωση και τη δουλειά που αξίζουμε δε θα μας τη χαρίσει κανείς!
Διεκδικούμε:
-Καμία διπλωματική σε εταιρία. Πρακτικές με 751 κατώτατο, πλήρη ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, συλλογική σύμβαση εργασίας.
-Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, αυξήσεις στους μισθούς, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Λιγότερη δουλειά για να δουλεύουμε όλοι, σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής.
-Έρευνα και γνώση με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας, όχι τις ανάγκες των εταιριών.
-Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για όλους/ες, καμία κατάτμηση των μηχανικών σε βαθμίδες, ίση πρόσβαση όλων στη γνώση.