Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2020

Για τον αποκλεισμό φοιτητών στην πτυχιακή εξεταστική των Μηχανών Γ'/Σύγχρόνων Συστημάτων.

 

Ο Δημουλιάς ξαναχτυπά (ή “ο Δημουλιάς-Αη Βασίλης”).


Λίγο πριν τις γιορτές, στάλθηκε μέιλ σε κάθε φοιτητή-τρια των Μηχανών Γ’ (μάθημα του ενεργειακού τομέα) ένα Χριστουγεννιάτικο μέιλ από τον κ. Δημουλιά και την κ. Μαλαμάκη. Το μέιλ αυτό δεν περιλάμβανε ευχές, περιλάμβανε όμως ένα απίθανο δωράκι:

“...Μπορούν να δηλώσουν επιθυμία για εξέταση όσοι χρωστούν λιγότερα από 6 μαθήματα...”

Ο κ. Δημουλιάς, αψηφώντας την απόφαση του τμήματος για πτυχιακή εξεταστική σε κάθε φοιτητή-τρια της σχολής που βρίσκεται στο 9ο εξάμηνο και πάνω, μετά από κατάκτηση του φοιτητικού μας συλλόγου, παίρνει το νόμο στα χέρια του και βγάζει δικούς του κανόνες για την επί πτυχίω εξέταση του μαθήματός του.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος καθηγητής παίρνει το νόμο στα χέρια του, ούτε θα είναι και η πρώτη φορά που θα το υπερασπιστεί με περισσή υπεροψία, λες και δεν υπάρχει κάποιος να τον ελέγξει/μαζέψει. Αναφέρουμε ενδεικτικά ένα πρόσφατο παράδειγμα. Στην εξεταστική του Φεβρουαρίου 2018 ο εν λόγω καθηγητής έκοψε 68 στους 82 φοιτητές, πολλοί εκ των οποίων το είχαν για τελευταίο μάθημα πάνω από μια χρονιά σερί. Η απάντησή του στο σύλλογο φοιτητών ήταν: “καλά να πάθουν, είναι άχρηστοι”, “αυτοί είναι που θα πηγαίνουν να γκρινιάζουν με τα σωματεία και τις συλλογικότητες”, “εγώ θέλω τους 5 που θα διαπρέψουν στο εξωτερικό, οι υπόλοιποι δε με ενδιαφέρουν”, “δεν είμαι παιδαγωγός”, αφήνοντάς μας άναυδους με τον κοινωνικό δαρβινισμό που όχι απλά εξέπνεε κάθε κύτταρο του σώματός τους, αλλά και που ο ίδιος φαινόταν να θέλει να επιβάλλει σε βαθμό μεγαλύτερο του ήδη υπαρκτού. Η τοποθέτηση αυτή είναι ενδεικτική της αντίληψής του για το ρόλο του ως καθηγητή, για τους φοιτητές του, για το πανεπιστήμιο, ακόμα και για το ρόλο της συνέλευσης τμήματος.

Η πτυχιακή εξεταστική αποτελεί κατάκτηση του συλλόγου μας, βασισμένη στις εξής αναγκαιότητες να υπάρξουν μέτρα ανακούφισης στο πολύ σοβαρό πρόβλημα ταξικών φραγμών στο πανεπιστήμιο και την κοινωνία. Ένα τέτοιο είναι η άρση της διάκρισης μεταξύ μαθημάτων “χειμερινού” και “εαρινού” εξαμήνου όσον αφορά την εξεταστική, για όσους-ες φοιτητές-τριες έχουν διδαχθεί όλα τα μαθήματα της σχολής (στην περίπτωση του τμήματός μας, στο 9ο εξάμηνο). Δευτερευόντως, με την πτυχιακή εξεταστική μας δίνεται περισσότερη ελευθερία στο να κανονίσουμε τους ρυθμούς σπουδών μας (εν προκειμένω εξέτασης) προκειμένου να είναι πιο ανθρώπινοι. Η ανάγκη αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη με το καθεστώς της ηλεκτρονικής εξεταστικής και με τους όποιους φραγμούς εισάγει αυτό στη χώρα με το ακριβότερο ίντερνετ της Ευρώπης, αλλά και με τη δυσκολία που δημιουργεί αυτό στο να ελέγξουμε τους όρους εξέτασής μας, είτε είμαστε καθηγητές, είτε είμαστε φοιτητές.

Ο κ. Δημουλιάς φαίνεται να διαφωνεί και έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Παρ’ όλα αυτά, το σπάσιμο των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης Τμήματος ΕΚΘΕΤΕΙ το τμήμα.

Κάποιοι-ες από εμάς δεν έχουμε χρόνο να ασχολούμαστε με τα βίτσια του κάθε Δημουλιά. Κάποιοι-ες από εμάς συνεχίζουμε να διαβάζουμε ακόμα και τώρα, παραμονή Χριστουγέννων και θα διαβάζουμε και αύριο, είτε επειδή πρέπει να πάρουμε πτυχίο, είτε επειδή είμαστε ούτως ή άλλως σε κατάσταση εγκλεισμού και δεν έχουμε κυριολεκτικά τίποτα καλύτερο να κάνουμε. Κάποιοι-ες από εμάς χάσαμε τις δουλειές μας και έχουμε τις οικογένειές μας σε οριακή κατάσταση επιβίωσης μέσα στην υγειονομική και κοινωνική κρίση.

Καλούμε λοιπόν το τμήμα να πάρει θέση πάνω στο ζήτημα ώστε να ανακληθεί αυτή η πραξικοπηματική απόφαση.

Διεκδικούμε:

-Ανάκληση της απόφασης του Δημουλιά για τις Μηχανές Γ’ και καθολική εφαρμογή της απόφασης για πτυχιακή εξεταστική.

-Κανένας ταξικός φραγμός στις σπουδές μας.

-Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2020

Ελλάδα 2κ20 και η μιλιταριστική της έξαρση

 

Ελλάδα 2κ20 και η μιλιταριστική της έξαρση

[κείμενο του ΑΡ.ΑΓ.Ε.-ΕΑΑΚ για την στράτευση στα 18 και για το που πάνε τα λεφτά του κράτους εν μέσω πανδημίας]

 

Στράτευση στα 18-αύξηση της στρατιωτικής θητείας

«Η θητεία στα 18 δημιουργεί ένα καθεστώς ισότητας για όλους, μπαίνουν όλοι στην ίδια ηλικία. Θα μεταθέσει την είσοδο στο πανεπιστήμιο για έναν χρόνο. » και «Δεν πρόκειται η θητεία να αυξηθεί πέρα των 12 μηνών. Στέκομαι ιδιαίτερα στην ανάγκη, οι νεοσύλλεκτοι να αποκτούνε κάποιες δεξιότητες κατά την διάρκεια της θητεία τους, που θα τους είναι χρήσιμες στην ζωή τους μετά τον στρατό. Και νομίζω εκεί μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά βήματα.».  Αυτά είναι δύο αποσπάσματα από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη όσο αφορά τα σχέδια της κυβέρνησης για την υποχρεωτική θητεία στα 18, καθώς και την αύξηση της θητείας στον στρατό ξηράς από 9 στους 12 μήνες.  Με μία πρώτη ματιά και οι δύο αυτές δηλώσεις από μόνες τους είναι αρκετά εξοργιστικές αλλά από πίσω τους κρύβουν πολλά παραπάνω.

  Ενώ παρατηρούμε διαρκώς τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό να οξύνεται ραγδαία, με εντάσεις να δημιουργούνται και από τις δύο πλευρές, βλέπουμε το ελληνικό κράτος να προσπαθεί να κρύψει τον πραγματικό επωφελημένο, βαπτίζοντας την κατάσταση που επικρατεί ως ζήτημα “εθνικής ασφάλειας”.  Ευαγγελίζεται πως η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση άμυνας, μια χυδαιότητα η οποία δίνει πάτημα στην κυβέρνηση να περάσει όλα τα αντιδραστικά μέτρα/νόμους που στην ουσία επωφελούν μόνο την ελληνική ελίτ.  Διότι το πόσο άδικα θα χωριστεί μία ΑΟΖ όπως αυτή του Καστελόριζου δεν αφορά ούτε την ελληνική ούτε την τούρκικη εργατική τάξη.  Σε ένα διακρατικό πόλεμο, η εργατική και καταπιεσμένη τάξη της κάθε χώρας που συμμετέχει σε αυτόν δεν έχει, δεν είχε και δεν θα έχει πότε τίποτα να κερδίσει πέρα από θάνατο και περαιτέρω υποβάθμισή της ήδη χαμηλής ποιότητας ζωής της.  Οι συγκυρίες έχουν κάνει πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως δεν υπάρχουν “εθνικά” συμφέροντα.  Καμία εξόρυξη πλούτου από πολυεθνικές και ντόπιες επιχειρήσεις δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες των νέων,  ανέργων και εργαζόμενων μιας χώρας. Η πανδημία του Covid-19 πέτυχε μια χώρα με εξαθλιωμένο σύστημα υγείας, με λεφτά να δίνονται  κάθε αλλού παρά τα βασικά, δηλαδή σε υγεία και παιδεία.  Και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα πηγαίνουν ρολόι, κάνοντας τα στραβά μάτια όταν διευθυντές νοσοκομείων είναι έτοιμοι να παραιτηθούν επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν την τρομακτική κατάσταση που επικρατεί σε αυτά, επιλέγει να σπαταλήσει χιλιάδες ευρώ στον στρατό και σε τηλεοπτικές καμπάνιες.  Συγκεκριμένα το ελληνικό κράτος έχει προϋπολογισμό 10.5 δις διαθέσιμα για τις πολεμικές της επιχειρήσεις τα επόμενα δέκα χρόνια με τα οποία έχει ήδη αγοράσει 18 υπερσύγχρονά μαχητικά Rafale C F3-R καθώς και έχει προσλάβει 15.000 μέλη ΕΠ.Ο.Π. (ουσιαστικά μισθοφόρους).  Και σε συνδυασμό με την ενίσχυση της ελληνικής αστυνομίας στα μέσα της καραντίνας, η Ελλάδα είναι και επίσημα το κράτος με τον μεγαλύτερο αριθμό αστυνόμων, συνοριοφυλάκων και στρατιωτικών στα βαλκάνια.  Οι κινήσεις και τα σχόλια του Μητσοτάκη δεν ήταν τυχαία, αλλά φυσικό επόμενο της πολιτικής που αναλύσαμε παραπάνω.  Αλλά γιατί γίνονται αυτές οι αλλαγές τώρα και τι θέλουν να πετύχουν; 

  Ξαναγράφουμε “Η θητεία στα 18 δημιουργεί ένα καθεστώς ισότητας για όλους, μπαίνουν όλοι στην ίδια ηλικία”.  Ο πρωθυπουργός της χώρας θεώρει μάλλον αυτονόητα κάποια πράγματα που κανένας από εμάς δεν μπορεί να δει.  Όπως το παράδειγμα χωρών όπως η Κύπρος και το Ισραήλ όπου το μέτρο ισχύει, και το οποίο φαινομενικά δημιουργεί συνθήκες ισότητας στους στρατεύσιμους, αν και καθυστερεί κατά ένα χρόνο την είσοδο στο πανεπιστήμιο.  Για ποια ισότητα μιλάμε όταν στη Κύπρο οι εφοπλιστές και οι γόνοι τους απαλλάσσονται από την Υποχρεωτική Στρατιωτική Θητεία;  Παράλληλα ήδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει εξασφαλίσει στα ανώτερα και μεσαία στρώματα την δυνατότητα να εξαγοράζουν την θητεία στα 32 τους χρόνια.  Για ποια ισότητα μιλάμε όταν η υποχρεωτική στράτευση στα 18 και η αύξηση της θητείας συμβάλλει στο να έχει το ελληνικό κράτος περισσότερο πειθήνιους και εθνικιστές φαντάρους;  Απαιτούν από παιδιά 18 χρονών να υπηρετήσουν χωρίς να παίζει ρόλο αν έχουν ανάγκη να εργαστούν ή επιθυμούν να σπουδάσουν.  Η ένταξη κάποιου ατόμου στο πανεπιστήμιο δεν έχει σκοπό μόνο να το εκπαιδεύσει και να το εξειδικεύσει πάνω στην επιστήμη που έχει επιλέξει. Στα πανεπιστήμια και στις πόλεις σπουδών τους πολλοί  φοιτητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, πολιτικοποιούνται, έρχονται σε επαφή με κοινωνικά κινήματα και αρχίζουν να αμφισβητούν τις καταστάσεις που βιώνουν.  Για την ελληνική κυβέρνηση βέβαια είναι προτιμότερο οι νέοι να περάσουν αυτόν τον πρώτο χρόνο σπουδών τους στον στρατό, έτσι ώστε να αποκτήσουν “δεξιότητες” που θα είναι χρήσιμες για αυτούς για το υπόλοιπο της ζωής τους. Γιατί είναι απόλυτα εύκολο και λογικό για έναν νέο ο οποίος έχει επιλέξει να διαβάσει για να μπει σε μια σχολή ή να δουλέψει ώστε να μπορεί να ζήσει αυτός και οι δικοί του, να του κόβεις τα φτερά και να τον αναγκάζεις να μπει στρατό. Βέβαια η προβληματική δεν είναι μόνο αυτή, αφού η κυβέρνηση έχει ως απώτερο σκοπό να δημιουργήσει ανθρώπους/εργάτες στα μέτρα που θέλει και με μια «κριτική» σκέψη που θα της είναι χρήσιμη, την οποία βέβαια θα απαρτίζουν οι «δεξιότητες» που θα μαθαίνει ο νέος στον στρατό. Δεξιότητες όπως η πειθάρχηση σε ανωτέρους, σε εθνικά σύμβολα, στο «εθνικό» συμφέρον της κυβέρνησης και των πλουσίων, η ξενοφοβία και ο εθνικισμός.

Όμως, μία τέτοια αλλαγή θέλει καιρό για να υλοποιηθεί, οπότε η κυβέρνηση σκέφτηκε να την εμπλουτίσει με μία ακόμα, αυτή της αύξησης της θητείας στους 12 μήνες και την εφαρμογή του διζωνικού συστήματος για τον στρατό ξηράς. Αυτό το σύστημα πρακτικά λέει ότι οι φαντάροι του στρατού ξηράς είναι υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν δωδεκάμηνη θητεία αν επιλέξουν να είναι σε κάποιο αστικό κέντρο, σε αντίθεση με αυτούς που διαλέγουν κάποιο παραμεθόριο (π.χ. Έβρος, Νησιά Β. Αιγαίου) όπου και θα έχουν κανονική θητεία με πριν, εννέα μηνών.  Αυτό το μέτρο μπορεί να προσελκύσει τα άτομα από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, των οποίων η οικογένεια δυσκολευόταν εξαρχής να τα υποστηρίξει οικονομικά για έναν επιπλέον χρόνο μέχρι να μπουν πανεπιστήμιο.

Στράτευση στα 18 για να ποτίζονται νέα παιδιά εύκολα με το εθνικιστικό δηλητήριο  με ταμπέλα το «εθνικό συμφέρον», αυτό δηλαδή του κράτους και των πλουσίων. Αύξηση της θητείας για να χαρίζουν οι φαντάροι περισσότερους μήνες στον ελληνικό στρατό.  Μήνες στους οποίους μπορεί να κληθούν να πολεμήσουν ενάντια σε όμοιους τους, νέους ανθρώπους, για να διεκδικήσουν ενεργειακούς πόρους και πλούτη για τις πολυεθνικές, και επιπλέον να κληθούν να καταστείλουν πορείες, αγωνιστές, αλλά και μετανάστ(ρι)ες, τους πιο πονεμένους ανθρώπους από τον πόλεμο και την φτώχεια, στα σύνορα.

«Δεύτερο κύμα COVID19» και οι επιλογές του ελληνικού κράτους

Όλα τα παραπάνω, ως σκέψεις και επιλογές του ελληνικού κράτους ας μην ξεχνάμε συμβαίνουν εν μέσω μιας πανδημίας. Μιας πανδημίας η οποία δεν έχει τελειώσει, αλλά μάλιστα εμφανίζεται πλέον πιο επιθετικά μέσω του δεύτερου κύματος της. Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΝΔ φαίνεται δεν έμαθαν κάτι από την άνοιξη για την διαχείριση της πανδημίας, καθώς τα νοσοκομεία παραμένουν τρομερά υποστελεχωμένα και δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν τα καθημερινώς μεγάλα νούμερα νοσούντων από τον COVID. Η κυβέρνηση ΝΔ συνεχίζει βέβαια να αγνοεί τις κραυγές του λαού και των αγωνιζόμενων εργαζόμενων στον χώρο της υγείας και επιλέγει να συνεχίσει να μην ενισχύει το ΕΣΥ και απλά να πάρει «νέα μέτρα».

Τι είναι όμως αυτά τα νέα μέτρα; Βοηθάνε στα αλήθεια στην μείωση της εξάπλωσης του COVID19; Σίγουρα όχι. Τα νέα αυτά μέτρα της κυβέρνησης είναι απλά μια αστεία συνέχεια στην απόπειρα της να διαχειριστεί την κρίση με τέτοιο τρόπο ώστε να μην «μπει μέσα», αυτή, κεφάλαιο και η ολιγαρχία. Κατ’ αρχάς, αν είναι να εμπιστευτούμε τα στατιστικά του ΕΟΔΥ, παρατηρούμε ότι την περίοδο όπου βρίσκονται σε ισχύ τα νέα μέτρα τα κρούσματα δεν σταματάνε να αυξάνονται. Κατά δεύτερον, τα μέτρα είναι στην πηγή τους γελοία, καθώς θεωρούν πως αν περπατάς χρειάζεται να φοράς μάσκα, ενώ αν κάθεσαι σε ένα μαγαζί δεν χρειάζεται. Απ’ ότι φαίνεται στα μέρη ροής του ελληνικού κεφαλαίου ο ιός δεν κολλάει, για αυτό λειτουργούν κανονικότατα και δεν χρειάζεται μάσκα. Στις πλατείες όμως, μέρη συνάντησης νεολαίας και εργαζόμενου λαού μακριά από την εμπορευματοποιημένη πραγματικότητα και σε μια προσπάθεια επανοικιοποιήσης του δημόσιου χώρου, σίγουρα ο ιός κολλάει και χρειάζεται να φοράς μάσκα.

Συνεπώς τι βλέπουμε; Ο ιός δεν σταματάει να εξαπλώνεται σε μια χώρα με εξουθενωμένο και υποστελεχωμένο σύστημα υγείας. Η κυβέρνηση αντί για παροχή χρημάτων σε κυρίως υγεία αλλά και παιδεία, έτσι ώστε να μπορέσει ο καθένας να νοσηλευτεί και να νιώθει ασφαλής, επιλέγει να αγοράζει νέα μαχητικά αεροπλάνα και γενικά να προσφέρει εξωφρενικά ποσά σε στρατό και αστυνομία. Και άσε τα νοσοκομεία, δεν πειράζει. Αν βάλουμε τους ανθρώπους να φοράνε μάσκες παντού (εκτός από τα μαγαζιά) και να κοιμούνται από τις 21:00, θα έχουμε ακόμα πιο πειθήνιους εργάτες-μελλοντικούς εργάτες, οι οποίοι στην ουσία θα είναι φθηνότερη εργατική δύναμη, δεδομένου της διακοπής – ίσως και μελλοντικά - δραστηριοτήτων όπως η νυχτερινή εκτόνωση και ψυχαγωγία. Και αν όντως βγουν και κολλήσουν, είναι θέμα της δικιάς τους ατομικής ευθύνης. Άλλο που μάλλον δεν θα υπάρχει ΜΕΘ να νοσηλευτούν. Και βέβαια, στο γενικότερο κλίμα αλλοτρίωσης και πειθάρχησης του λαού, έχουμε και τις σκέψεις για στράτευση στα 18 και αύξηση της θητείας. Έτσι ώστε να δέσει το γλυκό και η νεολαία να υποταχθεί από νωρίς στους επιθυμητούς εθνικούς ρυθμούς της αλλοτρίωσης, της πειθάρχησης, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Και αν θυμηθούμε λίγο το «εορταστικό τριήμερο» της πόλης μας 2 βδομάδες πριν, ας μην ξεχνάμε ότι ενώ ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι γύρω μας πεθαίνουν λόγω του ιού, είχαμε στις 26 τρομερό συνωστισμό σε εκκλησίες, αλλά κυρίως χθες 28η Οκτωβρίου, F-16 να πετάνε πάνω από το κεφάλι μας περήφανα. Όμως όπως έχουμε ξαναπεί: -1 F16 = + 4.000 ΜΕΘ

Τόσο εύκολα. Επιλογές είναι αυτά.

 

 


ΜΙΑ ΚΑΠΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

                                      ΜΙΑ ΚΑΠΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

            Η κατάσταση στη Θεσσαλονίκη είναι ασφυκτική. Σε αντίθεση με την προηγούμενη καραντίνα, δεν μπαίνουμε ακριβώς σε lockdown, μπαίνουμε σε κοινωνικό χάος. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας τελείωσαν, πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση αναγκάζει τους γιατρούς να διαλέγουν ποιοι ασθενείς θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Ταυτόχρονα, ο χειμώνας έρχεται και θα φανούν οι πραγματικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και της τάξης του 15% ύφεσης.

 

            Η κυβέρνηση δεν έχει κάποιο ουσιαστικό πλάνο για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και αυτό γίνεται ξεκάθαρο από τις αντιφάσεις των στελεχών και των ανακοινώσεων της (π.χ. Άρνηση των φημών για νέο λοκντάουν από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, την ιδιά μέρα προαναγγελία του από τον υπ. Υγείας και τέλος η ανακοίνωση του από τον πρωθυπουργό). Όσο κι αν η κυβέρνηση θριαμβολογούσε για την άμεση αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας και του ασφαλούς ανοίγματος του τουρισμού μέσω του “συστήματος” της για χάρη της οικονομίας, σημερα βλέπουμε τ' αποτελέσματα αυτών των αποφάσεων, και πάλι η κυβέρνηση φάσκει κι αντιφάσκει με τον Μητσοτάκη να επαινεί το σχέδιο ανοίγματος των συνόρων του καλοκαιριού και τον Άδωνη Γεωργιάδη εν τελεί να παραδέχεται την αποτυχία του. Ωστόσο η ιδιά κυβέρνηση φαίνεται να ακολουθεί σταθερά βήματα προς τη διεκπεραίωση σχεδίων για την εκμετάλλευση της πανδημίας προς όφελος των λίγων και εχόντων. Το συντριπτικό ποσοστό των πακέτων στήριξης έχουν δοθεί για τη διάσωση των μεγάλων επιχειρήσεων κι ενώ ο κόσμος της εργασίας έχει δεχθεί μεγάλα πλήγματα, το πλουσιότερο κομμάτι του πληθυσμού έχει συνεχίσει να κερδοφορεί κανονικά με τον ένα η άλλο τρόπο (είτε με αυξομειώσεις στο προσωπικό του είτε με μειώσεις στους μισθούς είτε και με κρατικές βοήθειες βλ. αεροπορικές). 

 

            Ταυτόχρονα, μετακυλούν το κόστος της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης στις πλάτες του λαού! Την ώρα που οι ΜΕΘ τελειώνουν, ο λαός βυθίζεται σε ολοένα και μεγαλύτερη ένδεια, τηλεργασία και τη εκπαίδευση αποξενώνουν τον κόσμο από τον χώρο εργασίας και τον κοινωνικό περίγυρο και όσοι πηγαίνουν ακόμα στο χώρο εργασίας τους καθημερινά στοιβάζονται στα λίγα λεωφορεία . Η κυβέρνηση απαντάει με αμύθητα ποσά στις προσλήψεις αστυνομικών, τη μερική στρατιωτικοποιήσει της αστυνομίας και τον πολεμικό εξοπλισμό για την καταστολή εσωτερικού και εξωτερικού “εχθρού”. Περνά αισχρό πτωχευτικό νόμο και εντείνει την ήδη υπάρχουσα εκμετάλλευση. Ανοίγει κανονικά τα σχολεία, εκ των οποίων πάνω από 150 έχουν κλείσει λόγω κρουσμάτων και ταυτόχρονα έχει το θράσος να στοχοποιεί τη νεολαία για το χαμηλό μέσο όρο ηλικίας αυτών. Προσλαμβάνει ιδιωτικούς γιατρούς με μπλοκάκι αντί να ενισχύσει ουσιαστικά το ΕΣΥ. Την ίδια στιγμή ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν με ολιγομελή τμήματα και κατάλληλα μέτρα προστασίας και εκατομμύρια δίνονται στα ΜΜΕ για ξέπλυμα και αποσιώπηση των κυβερνητικών εγκλημάτων.

 

            Επιλέγουν να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές για να διασώσουν τους ίδιους που ευθύνονται για την οικονομική κρίση, τους ίδιους που διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας και κοιτάνε να βγάλουν ξύγκι από κάθε πλευρά της ζωής. Γι αυτό και εξαπολύουν την πιο σφοδρή επίθεση των τελευταίων χρόνων σε λαό και νεολαία και φυσικά προετοιμάζονται για τις αντιδράσεις που θα υπάρξουν.

     

            Πράγματι, ήδη υπάρχουν αντιδράσεις, διότι γνωρίζουμε ότι θα μπορούσαμε να μη μιλάμε τώρα για όλα αυτά. Διότι όσο κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν να πνίξουν τη φωνή της ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών) που από το Φλεβάρη ακόμα είναι η μόνη φωνή στην κοινωνία που έχει συγκεκριμένη και σταθερή πρόταση για την πανδημία: μαζικά-δωρεάν τεστ για όλο το λαό και καραντίνα σε όσους-ες νοσούν, μαζικές-μόνιμες προσλήψεις γιατρών-νοσηλευτών-λοιπού προσωπικού, επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, στήριξη του πρωτοβάθμιου συστήματος υγείας ως πρώτη γραμμή μάχης, δωρεάν ατομικά μέτρα προστασίας για όλους-ες, γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία. Ένα μοντέλο αντιμετώπισης της πανδημίας το οποίο σε άλλες χώρες (πχ Νότια Κορέα) σταμάτησε τα κρούσματα χωρίς να κλείσει τίποτα. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση φοβάται την ΟΕΝΓΕ και για αυτό επέλεξε την καταστολή στις κινητοποιήσεις της, ενώ στην αρχή της πανδημίας μας καλούσε να τους χειροκροτήσουμε από τα μπαλκόνια μας.

 

       Βέβαια, οι αντιδράσεις του λαού μέσα σε ένα τόσο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, πως αντιμετωπίζονται; Μα φυσικά με βία και καταστολή! Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες ότι ο ίος αυτός, όσο πραγματικός και αν είναι, τόσο εργαλειακά χρησιμοποιείτε από την κυβέρνηση. Τρομοκρατεί όλο τον κόσμο και τον καλεί να κάτσει σπίτι και να γίνει άπλα θεατής, όταν γεμίζουν όλες οι ΜΕΘ της πόλης και πλέον δεν μπορούν να φιλοξενήσουν άτομα που νοσούν από αρρώστιες πιο θανάσιμες από τον Covid-19. Και όποιοι δεν συμφωνούν με αυτό, υπάρχει το εργαλείο και πλέον και ο κοινωνικά για αυτούς αποδεκτός λόγος χρήσης του, όπως είδαμε να γίνεται στο ΕΜΠ (13/11), στα Εξάρχεια (13/11) και στην Πάτρα (14/11). 

 

            Οι αντιδράσεις υπάρχουν παγκοσμίως: Ινδονησία, Χιλή, Νιγηρία, ΗΠΑ, Ιταλία και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο οι λαοί εξεγείρονται διότι δε βλέπουν προοπτική στη διαχείριση ενός σάπιου συστήματος που αναπαράγει την εκμετάλλευση του ανθρώπου, που φέρνει φτώχεια, αλλά και την εκμετάλλευση της φύσης. Που φέρνει διάλυση των ανοσοποιητικών μας, πανδημίες και ασφυκτικό περιβάλλον για τον άνθρωπο.

 

            Κάθε άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν ορισμένα αιτήματα τα οποία είναι πανκοινωνικά, αλλά και υπεραναγκαία, καθώς δεν γίνεται να μην υλοποιηθούν. Τα σχολεία άνοιξαν με πάνω από 15 μαθητές ανά τάξη και αυξήθηκαν τα κρούσματα. Η κυβέρνηση δεν έχει δώσει φράγκο για το σύστημα υγείας και είμαστε ένα βήμα πριν το κοινωνικό χάος στη Θεσσαλονίκη με το 33% των τεστ να είναι θετικά. Τώρα που θα πιάσουν τα κρύα, ο πτωχευτικός νόμος θα φτωχοποιήσει και θα σκοτώσει ανθρώπους. Δε γίνεται να περάσουν τον εργασιακό νόμο του Βρούτση που εγκαθιδρύει το 10ωρο και τις απλήρωτες υπερωρίες, τη στιγμή που τόσος κόσμος δεν έχει δουλειά και ο λαός φτωχοποιείται. Η υποχώρηση από αυτά τα κοινωνικά αιτήματα και η μη ικανοποίησή τους θα φέρει μια κοινωνική καταστροφή τέτοια που πλέον δε θα έχει ιδιαίτερη σημασία το αν θα πεθαίνει κόσμος από κορονοϊό ή από όλα τα υπόλοιπα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε όμως ότι η ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών απαιτεί να κοπούν λεφτά από τους πολεμικούς εξοπλισμούς, την εκκλησία, την εξυπηρέτηση του χρέους, τις μίζες και τις καμπάνιες, τις φοροαπαλλαγές και τα αμύθητα δώρα στις μεγάλες επιχειρήσεις.

 

            Σε μια τέτοια κατάσταση λοιπόν, είναι αδύνατον να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Παίρνουμε παράδειγμα από τον αγώνα των συντρόφων μας εστιακών στη Θεσσαλονίκη που σήμερα (12-11-20) βρίσκονται στη 10η μέρα κατάληψης των εστιών με αιτήματα που αφορούν τη ζωή τους, διότι δεν έχουν άλλη επιλογή! Έναν αγώνα που ήδη κέρδισε την πρώτη του νίκη, αυτή της διαξαγωγής μαζικών τεστ. Σε μια συνθήκη στην οποία κρίνεται στο τώρα η ίδια μας η ζωή, δεν μπορούμε να κάτσουμε στο σπίτι και να περιμένουμε να αρρωστήσουμε. Αντίθετα, με αυτές τις πολιτικές επιλογές της αστικής τάξης είναι πολύ πιο ασφαλές να βγεις έξω και να διαδηλώσεις, να παλέψουμε μαζί για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

 

        Όσο λοιπόν κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να απαγορεύσει και να εμποδίσει στην πράξη τις πορείες του Πολυτεχνείου, εμείς απαντάμε: το Πολυτεχνείο δεν είναι εθνική επέτειος. Ο φετινός Νοέμβρης δεν είναι “άλλος ένας που κουβαλάμε στις πλάτες μας” όπως οι προηγούμενοι 46. Είναι αφορμή να ξεσηκωθούμε απέναντι στην εγκαθίδρυση μιας κατάστασης zombie apocalypse στην πόλη μας. Να κάνουμε κατανοείτο στην κυβέρνηση ότι μπορεί ο ιός να είναι επικίνδυνος αλλά ακόμα πιο επικίνδυνο είναι να μείνουμε  σπίτι . Ότι για μερικά από εμάς το σπίτι μπορεί να μην είναι μία απλή επιλογή. Ότι όσο και αν νομίζει ότι η καταστολή θα μας τρομάξει, ότι βλέποντας τους συμφοιτητές μας στο ΕΜΠ δεμένους στο προαύλιο του πολυτεχνείου θα μας αποτρέψει από το να κατέβουμε στον δρόμο, άλλο τόσο εμείς πεισμώνουμε και θα κατέβουμε ακόμη πιο ορμητικά στον δρόμο για μία 17 Νοέμβρη κάπως πιο διαφορετική και όσο αναγκαία όσο οι υπόλοιπες.

 

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ

 

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

 

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17/11 ΣΤΙΣ 3:30 Η ΩΡΑ.