Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Θεσσαλονίκη: 16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης




Το ξέρουμε πια· αυτό που ζούμε εκεί έξω είναι ένας πόλεμος. Ένας καθημερινός πόλεμος για τη δουλειά, την αξιοπρέπεια, ακόμα και την επιβίωση. Τον πόλεμο αυτό τον ζούσαν για χρόνια οι μετανάστες κι οι πρόσφυγες, κυνηγημένοι στις πόλεις και τα σύνορα, αποκλεισμένοι και στριμωγμένοι σε εργασιακά κάτεργα. Για αυτό και εμείς στεκόμασταν πάντα δίπλα τους· γιατί πιστεύαμε ότι η καταπίεση και η εκμετάλλευση των μεταναστών, η βαρβαρότητα του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού, άνοιγε τον δρόμο για την επίθεση ενάντια σε όλους τους εργαζομένους, σε όλα τα δικαιώματα, σε ολόκληρη τελικά την κοινωνία.

Πράγματι, σήμερα πια τον πόλεμο αυτό τον βιώνουμε όλοι εμείς, ο κόσμος της εργασίας, κι ανάμεσά μας ακόμα περισσότερο οι γυναίκες, οι νέοι που δε βρίσκουν δουλειά, οι απολυμένοι, οι άστεγοι, αλλά κι όλοι αυτοί που οι φασίστες λατρεύουν να τους μισούν -οι ανάπηροι, οι ομοφυλόφιλοι, οι ρομά, οι διαφορετικοί, και φυσικά πάλι πρώτοι από όλους οι μετανάστες.