Ελλάδα 2κ20 και η μιλιταριστική της έξαρση
[κείμενο
του ΑΡ.ΑΓ.Ε.-ΕΑΑΚ για την στράτευση στα 18 και για το που πάνε τα λεφτά του
κράτους εν μέσω πανδημίας]
Στράτευση στα 18-αύξηση
της στρατιωτικής θητείας
«Η θητεία στα 18 δημιουργεί
ένα καθεστώς ισότητας για όλους, μπαίνουν όλοι στην ίδια ηλικία. Θα μεταθέσει την
είσοδο στο πανεπιστήμιο για έναν χρόνο. » και «Δεν πρόκειται η θητεία να αυξηθεί
πέρα των 12 μηνών. Στέκομαι ιδιαίτερα στην ανάγκη, οι νεοσύλλεκτοι να αποκτούνε
κάποιες δεξιότητες κατά την διάρκεια της θητεία τους, που θα τους είναι χρήσιμες
στην ζωή τους μετά τον στρατό. Και νομίζω εκεί μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά βήματα.». Αυτά είναι δύο αποσπάσματα από τις δηλώσεις του
πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη όσο αφορά τα σχέδια της κυβέρνησης για την υποχρεωτική
θητεία στα 18, καθώς και την αύξηση της θητείας στον στρατό ξηράς από 9 στους
12 μήνες. Με μία πρώτη ματιά και οι δύο αυτές
δηλώσεις από μόνες τους είναι αρκετά εξοργιστικές αλλά από πίσω τους κρύβουν πολλά
παραπάνω.
Ενώ παρατηρούμε διαρκώς τον ελληνοτουρκικό
ανταγωνισμό να οξύνεται ραγδαία, με εντάσεις να δημιουργούνται και από τις δύο πλευρές,
βλέπουμε το ελληνικό κράτος να προσπαθεί να κρύψει τον πραγματικό επωφελημένο, βαπτίζοντας
την κατάσταση που επικρατεί ως ζήτημα “εθνικής ασφάλειας”. Ευαγγελίζεται πως η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση
άμυνας, μια χυδαιότητα η οποία δίνει πάτημα στην κυβέρνηση να περάσει όλα τα αντιδραστικά
μέτρα/νόμους που στην ουσία επωφελούν μόνο την ελληνική ελίτ. Διότι το πόσο άδικα θα χωριστεί μία ΑΟΖ όπως αυτή
του Καστελόριζου δεν αφορά ούτε την ελληνική ούτε την τούρκικη εργατική τάξη. Σε ένα διακρατικό πόλεμο, η εργατική και καταπιεσμένη
τάξη της κάθε χώρας που συμμετέχει σε αυτόν δεν έχει, δεν είχε και δεν θα έχει πότε
τίποτα να κερδίσει πέρα από θάνατο και περαιτέρω υποβάθμισή της ήδη χαμηλής ποιότητας
ζωής της. Οι συγκυρίες έχουν κάνει πιο ξεκάθαρο
από ποτέ πως δεν υπάρχουν “εθνικά” συμφέροντα.
Καμία εξόρυξη πλούτου από πολυεθνικές και ντόπιες επιχειρήσεις δεν συμβαδίζει
με τις ανάγκες των νέων, ανέργων και εργαζόμενων
μιας χώρας. Η πανδημία του Covid-19 πέτυχε μια χώρα με εξαθλιωμένο σύστημα υγείας, με λεφτά να δίνονται κάθε αλλού παρά τα βασικά, δηλαδή σε υγεία και
παιδεία. Και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να
μας πείσει ότι όλα πηγαίνουν ρολόι, κάνοντας τα στραβά μάτια όταν διευθυντές νοσοκομείων
είναι έτοιμοι να παραιτηθούν επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν την τρομακτική
κατάσταση που επικρατεί σε αυτά, επιλέγει να σπαταλήσει χιλιάδες ευρώ στον στρατό
και σε τηλεοπτικές καμπάνιες. Συγκεκριμένα
το ελληνικό κράτος έχει προϋπολογισμό 10.5 δις διαθέσιμα για τις πολεμικές της επιχειρήσεις
τα επόμενα δέκα χρόνια με τα οποία έχει ήδη αγοράσει 18 υπερσύγχρονά μαχητικά
Rafale C F3-R καθώς και έχει προσλάβει 15.000 μέλη ΕΠ.Ο.Π. (ουσιαστικά μισθοφόρους). Και σε συνδυασμό με την ενίσχυση της ελληνικής
αστυνομίας στα μέσα της καραντίνας, η Ελλάδα είναι και επίσημα το κράτος με τον
μεγαλύτερο αριθμό αστυνόμων, συνοριοφυλάκων και στρατιωτικών στα βαλκάνια. Οι κινήσεις και τα σχόλια του Μητσοτάκη δεν ήταν
τυχαία, αλλά φυσικό επόμενο της πολιτικής που αναλύσαμε παραπάνω. Αλλά γιατί γίνονται αυτές οι αλλαγές τώρα και
τι θέλουν να πετύχουν;
Ξαναγράφουμε “Η θητεία στα 18 δημιουργεί
ένα καθεστώς ισότητας για όλους, μπαίνουν όλοι στην ίδια ηλικία”. Ο πρωθυπουργός της χώρας θεώρει μάλλον αυτονόητα
κάποια πράγματα που κανένας από εμάς δεν μπορεί να δει. Όπως το παράδειγμα χωρών
όπως η Κύπρος και το Ισραήλ όπου το μέτρο ισχύει, και το οποίο φαινομενικά δημιουργεί
συνθήκες ισότητας στους στρατεύσιμους, αν και καθυστερεί κατά ένα χρόνο την είσοδο
στο πανεπιστήμιο. Για ποια ισότητα
μιλάμε όταν στη Κύπρο οι εφοπλιστές και οι γόνοι τους απαλλάσσονται από την Υποχρεωτική
Στρατιωτική Θητεία; Παράλληλα ήδη η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ έχει εξασφαλίσει στα ανώτερα και μεσαία στρώματα την δυνατότητα να εξαγοράζουν
την θητεία στα 32 τους χρόνια. Για ποια ισότητα
μιλάμε όταν η υποχρεωτική στράτευση στα 18 και η αύξηση της θητείας συμβάλλει στο
να έχει το ελληνικό κράτος περισσότερο πειθήνιους και εθνικιστές φαντάρους; Απαιτούν από παιδιά 18 χρονών να υπηρετήσουν χωρίς
να παίζει ρόλο αν έχουν ανάγκη να εργαστούν ή επιθυμούν να σπουδάσουν. Η ένταξη κάποιου ατόμου στο πανεπιστήμιο δεν έχει
σκοπό μόνο να το εκπαιδεύσει και να το εξειδικεύσει πάνω στην επιστήμη που έχει
επιλέξει. Στα πανεπιστήμια και στις πόλεις σπουδών τους πολλοί φοιτητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, πολιτικοποιούνται,
έρχονται σε επαφή με κοινωνικά κινήματα και αρχίζουν να αμφισβητούν τις καταστάσεις
που βιώνουν. Για την ελληνική κυβέρνηση
βέβαια είναι προτιμότερο οι νέοι να περάσουν αυτόν τον πρώτο χρόνο σπουδών τους
στον στρατό, έτσι ώστε να αποκτήσουν “δεξιότητες” που θα είναι χρήσιμες για αυτούς
για το υπόλοιπο της ζωής τους. Γιατί είναι απόλυτα εύκολο και λογικό για έναν νέο
ο οποίος έχει επιλέξει να διαβάσει για να μπει σε μια σχολή ή να δουλέψει ώστε να
μπορεί να ζήσει αυτός και οι δικοί του, να του κόβεις τα φτερά και να τον αναγκάζεις
να μπει στρατό. Βέβαια η προβληματική δεν είναι μόνο αυτή, αφού η κυβέρνηση έχει
ως απώτερο σκοπό να δημιουργήσει ανθρώπους/εργάτες στα μέτρα που θέλει και με μια
«κριτική» σκέψη που θα της είναι χρήσιμη, την οποία βέβαια θα απαρτίζουν οι «δεξιότητες»
που θα μαθαίνει ο νέος στον στρατό. Δεξιότητες όπως η πειθάρχηση σε ανωτέρους,
σε εθνικά σύμβολα, στο «εθνικό» συμφέρον της κυβέρνησης και των πλουσίων, η
ξενοφοβία και ο εθνικισμός.
Όμως, μία τέτοια αλλαγή
θέλει καιρό για να υλοποιηθεί, οπότε η κυβέρνηση σκέφτηκε να την εμπλουτίσει με
μία ακόμα, αυτή της αύξησης της θητείας στους 12 μήνες και την εφαρμογή του διζωνικού
συστήματος για τον στρατό ξηράς. Αυτό το σύστημα πρακτικά λέει ότι οι φαντάροι του
στρατού ξηράς είναι υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν δωδεκάμηνη θητεία αν επιλέξουν να
είναι σε κάποιο αστικό κέντρο, σε αντίθεση με αυτούς που διαλέγουν κάποιο παραμεθόριο
(π.χ. Έβρος, Νησιά Β. Αιγαίου) όπου και θα έχουν κανονική θητεία με πριν, εννέα
μηνών. Αυτό το μέτρο μπορεί να προσελκύσει
τα άτομα από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, των οποίων η οικογένεια δυσκολευόταν
εξαρχής να τα υποστηρίξει οικονομικά για έναν επιπλέον χρόνο μέχρι να μπουν πανεπιστήμιο.
Στράτευση στα 18 για
να ποτίζονται νέα παιδιά εύκολα με το εθνικιστικό δηλητήριο με ταμπέλα το «εθνικό συμφέρον», αυτό δηλαδή του
κράτους και των πλουσίων. Αύξηση της θητείας για να χαρίζουν οι φαντάροι περισσότερους
μήνες στον ελληνικό στρατό. Μήνες στους οποίους
μπορεί να κληθούν να πολεμήσουν ενάντια σε όμοιους τους, νέους ανθρώπους, για να
διεκδικήσουν ενεργειακούς πόρους και πλούτη για τις πολυεθνικές, και επιπλέον να
κληθούν να καταστείλουν πορείες, αγωνιστές, αλλά και μετανάστ(ρι)ες, τους πιο πονεμένους
ανθρώπους από τον πόλεμο και την φτώχεια, στα σύνορα.
«Δεύτερο
κύμα COVID19» και
οι επιλογές του ελληνικού κράτους
Όλα τα παραπάνω, ως σκέψεις και
επιλογές του ελληνικού κράτους ας μην ξεχνάμε συμβαίνουν εν μέσω μιας πανδημίας.
Μιας πανδημίας η οποία δεν έχει τελειώσει, αλλά μάλιστα εμφανίζεται πλέον πιο
επιθετικά μέσω του δεύτερου κύματος της. Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση ΝΔ
φαίνεται δεν έμαθαν κάτι από την άνοιξη για την διαχείριση της πανδημίας, καθώς
τα νοσοκομεία παραμένουν τρομερά υποστελεχωμένα και δεν είναι σε θέση να
διαχειριστούν τα καθημερινώς μεγάλα νούμερα νοσούντων από τον COVID. Η
κυβέρνηση ΝΔ συνεχίζει βέβαια να αγνοεί τις κραυγές του λαού και των
αγωνιζόμενων εργαζόμενων στον χώρο της υγείας και επιλέγει να συνεχίσει να μην
ενισχύει το ΕΣΥ και απλά να πάρει «νέα μέτρα».
Τι είναι όμως αυτά τα νέα μέτρα;
Βοηθάνε στα αλήθεια στην μείωση της εξάπλωσης του COVID19; Σίγουρα
όχι. Τα νέα αυτά μέτρα της κυβέρνησης είναι απλά μια αστεία συνέχεια στην
απόπειρα της να διαχειριστεί την κρίση με τέτοιο τρόπο ώστε να μην «μπει μέσα»,
αυτή, κεφάλαιο και η ολιγαρχία. Κατ’ αρχάς, αν είναι να εμπιστευτούμε τα στατιστικά
του ΕΟΔΥ, παρατηρούμε ότι την περίοδο όπου βρίσκονται σε ισχύ τα νέα μέτρα τα κρούσματα
δεν σταματάνε να αυξάνονται. Κατά δεύτερον, τα μέτρα είναι στην πηγή τους γελοία,
καθώς θεωρούν πως αν περπατάς χρειάζεται να φοράς μάσκα, ενώ αν κάθεσαι σε ένα
μαγαζί δεν χρειάζεται. Απ’ ότι φαίνεται στα μέρη ροής του ελληνικού κεφαλαίου ο
ιός δεν κολλάει, για αυτό λειτουργούν κανονικότατα και δεν χρειάζεται μάσκα. Στις
πλατείες όμως, μέρη συνάντησης νεολαίας και εργαζόμενου λαού μακριά από την
εμπορευματοποιημένη πραγματικότητα και σε μια προσπάθεια επανοικιοποιήσης του
δημόσιου χώρου, σίγουρα ο ιός κολλάει και χρειάζεται να φοράς μάσκα.
Συνεπώς τι βλέπουμε; Ο ιός δεν
σταματάει να εξαπλώνεται σε μια χώρα με εξουθενωμένο και υποστελεχωμένο σύστημα
υγείας. Η κυβέρνηση αντί για παροχή χρημάτων σε κυρίως υγεία αλλά και παιδεία,
έτσι ώστε να μπορέσει ο καθένας να νοσηλευτεί και να νιώθει ασφαλής, επιλέγει
να αγοράζει νέα μαχητικά αεροπλάνα και γενικά να προσφέρει εξωφρενικά ποσά σε
στρατό και αστυνομία. Και άσε τα νοσοκομεία, δεν πειράζει. Αν βάλουμε τους ανθρώπους
να φοράνε μάσκες παντού (εκτός από τα μαγαζιά) και να κοιμούνται από τις 21:00,
θα έχουμε ακόμα πιο πειθήνιους εργάτες-μελλοντικούς εργάτες, οι οποίοι στην
ουσία θα είναι φθηνότερη εργατική δύναμη, δεδομένου της διακοπής – ίσως και
μελλοντικά - δραστηριοτήτων όπως η νυχτερινή εκτόνωση και ψυχαγωγία. Και αν
όντως βγουν και κολλήσουν, είναι θέμα της δικιάς τους ατομικής ευθύνης. Άλλο που
μάλλον δεν θα υπάρχει ΜΕΘ να νοσηλευτούν. Και βέβαια, στο γενικότερο κλίμα
αλλοτρίωσης και πειθάρχησης του λαού, έχουμε και τις σκέψεις για στράτευση στα
18 και αύξηση της θητείας. Έτσι ώστε να δέσει το γλυκό και η νεολαία να
υποταχθεί από νωρίς στους επιθυμητούς εθνικούς ρυθμούς της αλλοτρίωσης, της πειθάρχησης,
του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Και αν θυμηθούμε λίγο το «εορταστικό
τριήμερο» της πόλης μας 2 βδομάδες πριν, ας μην ξεχνάμε ότι ενώ ντόπιοι και
μετανάστες εργαζόμενοι γύρω μας πεθαίνουν λόγω του ιού, είχαμε στις 26 τρομερό
συνωστισμό σε εκκλησίες, αλλά κυρίως χθες 28η Οκτωβρίου, F-16 να
πετάνε πάνω από το κεφάλι μας περήφανα. Όμως όπως έχουμε ξαναπεί: -1 F16 = +
4.000 ΜΕΘ
Τόσο εύκολα. Επιλογές είναι αυτά.
