Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Γράμμα στον κ. Μήτκα

( εναλλακτικός τίτλος : Περί Lockout και άλλων δεινών )

Ήθελα από καιρό να εκφράσω την απορία μου κυρίως σε εσάς, αλλά κατ' επέκταση και  σε διάφορους άλλους καλοθελητές, για το ζήτημα της καθαριότητας. Θα το κάνω τώρα καθώς συνδέεται με το ζήτημα που προέκυψε. Καταρχάς αναφέρομαι σε εσάς ως πρόεδρο του τμήματος.

Το αναφέρω ως "ζήτημα της καθαριότητας" και όχι ολοκληρωμένο όπως θα έπρεπε (καθαριότητα-εργολαβίες-απολύσεις εργαζομένων-μίζες και πολλά άλλα) γιατί έχετε αποδείξει ότι δεν σας απασχολούν και πολύ αυτά. Η "δουλίτσα" μας να γίνεται.


Απευθύνομαι σε εσάς επίσης,γιατί κατά την διάρκεια της ηρωικής απεργίας των εργολαβικών υπαλλήλων, υπήρξατε μπροστάρης αυτού του περιφερόμενου  θίασου που μόνο στόχο είχε την συκοφάντηση του αγώνα και παράλληλα τον αποπροσανατολισμό της συζήτησης. Γιατί αυτό ακριβώς κάνατε όταν, από επιλογή και όχι από άγνοια, δεν λέγατε κουβέντα για τις γενεσιουργούς αιτίες που είναι προφανώς η υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου από την μία και ο νταβάς της εργολαβίας από την άλλη.

Αυτός ο θίασος λοιπόν δεν έμεινε στα λόγια. Θέλοντας να μας πείσει ότι προσπαθεί να δώσει λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών στις σχολές, έστησε μία καλοσκηνοθετημένη παράσταση στο χώρο του πολυτεχνείου (συγχωρέστε με αλλά δεν θυμάμαι ακριβή ημερομηνία), όπου οι πρωταγωνιστές με την σκούπα και το φαράσι, προφανώς υπό το "βλέμμα"  των καμερών, θύμισαν σε όλους μας την αξία του εθελοντισμού. Δεν είχαν όμως καθόλου από την περηφάνια των καθαριστριών που καθάριζαν τα σκατά μας. Λέω καθάριζαν γιατί τον τελευταίο καιρό δεν βλέπω και καμία καθαρίστρια.  Στην παράσταση αυτή ρόλο κομπάρσου έπαιξαν μία χούφτα φοιτητές-ανδρείκελα. Έχει αξία επίσης να εντοπίσει κανείς την ειρωνεία που ενυπάρχει στη σχέση χώρου και πράξεων καθώς στο Πολυτεχνείο ζουν χιλιάδες μηχανικοί (προπτυχιακοί,μεταπτυχιακοί,καθηγητές κλπ) οι οποίοι υποτίθεται στη ζωή τους πασχίζουν να προσδιορίζουν και να επιλύουν προβλήματα .

Αφού τα βρήκατε σκούρα με τα σκουπίδια εσείς και οι όμοιοί σας βρήκατε άλλον τρόπο να επιλύσετε το πρόβλημα:

http://ergasiakodeltio.wordpress.com/2012/12/18/%CE%B7-%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-44-%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%BF/

Ο λαός έχει πολλούς τρόπους να χαρακτηρίζει τέτοιες ενέργειες αλλά και αυτούς που τις κάνουν. Τελικά η αστυνομία μπήκε στην πρυτανεία μέσα στη νύχτα. Όπως μπήκε και πριν από λίγες μέρες και στο αμαξοστάσια του μετρό για να σπάσει την απεργία.

Η απεργία έληξε αλλά τα σκουπίδια παραμένουν κ.Μήτκα!! Δεν φάνηκε κανείς καλοπροαίρετος όμως να δώσει λύση για το πρόβλημα. Έχετε πάει στη τουαλέτα των ηλεκτρολόγων ή μήπως είναι πολύ μπανάλ για σας και χρησιμοποιείτε μόνο την απαστράπτουσα του γραφείου σας; Οι φοιτητές δεν απειλούνται από ασθένειες; Αποδεικνύεται τελικά ότι η ασθένεια που σας προβλημάτιζε και σας τρομοκρατούσε περισσότερο ήταν η ασθένεια της κατάληψης.

Τα ερωτήματα καταλήγουν να γίνονται ρητορικά.

Μετά από όλα αυτά η κοσμητεία ομόφωνα αποφασίζει ότι το κλείδωμα είναι η λύση του προβλήματος κάτι το οποίο όπως και να το σκεφτεί κανείς παράλογο είναι, πόσο μάλλον σε περίοδο εξεταστικής, όπου πολλοί φοιτητές επιλέγουν να διαβάσουν στο πολυτεχνείο. Χρόνια τώρα η κοσμητεία και τα τμήματα προσπαθούν με διάφορους τρόπους να σταματήσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα η οποία δεν έχει σχέση με τα μαθήματα( και την έρευνα προφανώς...).

Είμαι τυχερός, όπως και χιλιάδες άλλοι συμφοιτητές μου, καθώς πρόλαβα να γνωρίσω την "άλλη όψη" του πολυτεχνείου, κληρονομιά ίσως του φοιτητικού κινήματος του 2006-2007. Όπου το πολυτεχνείο πέραν από την ακαδημαϊκη δραστηριότητα φιλοξενεί πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις που αναφέρονται όχι μόνο σε όσους φέρουν κάποια ακαδημαϊκή ταυτότητα αλλά σε όλη την κοινωνία. Αυτός είναι κατα την γνώμη μου ένας λόγος που κάνει το ΑΠΘ σημείο αναφοράς στη Θεσσαλονίκη. Για να συνεχιστεί αυτό θα πρέπει οι φοιτητές να έχουν άποψη και λόγο για τον χώρο στον οποίο περνάν τις περισσότερες ώρες της ημέρας τους.

Εσάς κ.Μήτκα προφανώς δεν σας συγκινούν και πολύ αυτά. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τον τρόπο που αντιμετωπίζετε το καμαράκι του συλλόγου, του οποίου η δημιουργία βασίζεται σε πολλές αποφάσεις του συλλόγου φοιτητών.

Τέλος, θεωρώ δεδομένο ότι στην επόμενη συνέλευση τμήματος θα καλεστούν κανονικά οι εκπρόσωποι των φοιτητών καθώς δεν θα θέλαμε να έρθουμε ακάλεστοι.