Εδώ και πάρα πολύ καιρό η κατάσταση στο ΑΠΘ σχετικά με το ζήτημα της καθαριότητας έχει ξεφύγει! Η εργολαβία αποφάσισε και διέταξε ότι για τις ανάγκες καθαρισμού του πανεπιστημίου δε θέλει πολλά πολλά...τι ισχύει τώρα; Απλά τα πράγματα: Για κάθε σχολή υπάρχουν ελάχιστοι καθαριστές (2 εως 4 στον αριθμό!!!!) που δουλεύουν σε συνθήκες εξαθλίωσης με συμβάσεις 15ημερών(!!!) και μισθούς πείνας!
Τα αποτελέσματα γίνονται κάθε μέρα και πιο φανερά σε καθέναν από εμάς που βρισκόμαστε στο πανεπιστήμιο για το μάθημα, το διάβασμα, τον καφέ μας ή για όποιον άλλο λόγο. Οι τουαλέτες αποτελούν υγειονομικό κίνδυνο, τα πατώματα είναι λες και βρισκόμαστε σε παρατημένο κτήριο και στην αρχιτεκτονική κυκλοφορούν ποντίκια στα καμαράκια των φοιτητών!! Το χειρότερο φυσικά είναι ότι εμείς δείχνουμε να έχουμε συνηθίσει αυτήν την κατάσταση και έτσι απλά συνεχίζουμε ανενόχλητοι την καθημερινότητα στα αμφιθέατρα και τους διαδρόμους της σχολής.
Κι όμως κάποτε, όχι πολύ παλιά, οι εργολαβικοί υπάλληλοι απεργούσαν και ζητούσαν τα αυτονόητα: δουλειά και μισθό! Τότε όλη η ελληνική κοινωνία έπεσε να τους φάει! Απο τη μια φοιτητές και καθηγητές ( οχι, η ΔΑΠ ΝΔΦΚ και κάποια παρακλάδια της δεν είχαν καμία σχέση) είχαν τρελαθεί για τη βρώμα, έριχναν ευθύνες στην απεργία των εργαζομένων και μάζευαν κάθε μέρα τα σκουπίδια. Απο την άλλη, μέχρι και ο Αντώνης Κανάκης τα είχε πάρει με την κατάσταση στο πανεπιστήμιο και φώναζε ότι "δεν είναι λύση η απεργία'' και χειροκροτούσε τους εθελοντές! Που είναι τώρα όλοι αυτοί που δεν υπάρχει καμία απεργία; Τώρα που το πανεπιστήμιο θυμίζει χωματερή και είναι υποτυπωδώς καθαρό 2 μέρες το μήνα; Τώρα που οι εργαζόμενοι δουλεύουν τζάμπα και βερεσέ, χωρίς δικαιώματα, για τα κέρδη του εργολάβου;
Εμείς ξεκαθαρίζουμε οτι η λύση δε βρίσκεται ούτε στις εθελοντικές απεργοσπασίες που μας καλεί η ΔΑΠ κάθε φορά που ξεσπά ένας αγώνας , ούτε και θεωρούμε οτι εκτός από όλες μας τις αρμοδιότητες, είμαστε ΚΑΙ καθαριστές για να καθαρίζουμε μόνοι μας τη σχολή!
Απαιτούμε τα αυτονόητα! Να μπορούμε να σπουδάζουμε με αξιοπρέπεια και όχι λες και ζούμε σε χωματερή. Να έχουν οι εργαζόμενοι σταθερή και μόνιμη εργασία στο πανεπιστήμιο και να μη ζούνε σα δούλοι των εργολαβιών με τρεις και εξήντα το μήνα! Να φύγουν οι εργολαβίες απο τις σχολές και να υπάρχει κρατική χρηματοδότηση στην παιδεία.
Και ο μόνος δρόμος να τα κερδίσουμε αυτά (γιατί τίποτα δε θα μας χαριστεί) είναι να επιστρέψουμε στους αγώνες και στις συλλογικές μας διαδικασίες. Εκεί όπου μπορούμε να κάνουμε την αρχή και να καταφέρουμε να σπουδάζουμε με ανθρώπινους όρους και να δουλεύουν με αξιοπρέπεια οι εργαζόμενοι...αλλά και εκεί οπου μπορούμε να φτάσουμε και στο τέλος και να απαιτήσουμε ένα άλλο πανεπιστήμιο βασισμένο στις ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων και όχι των εργολάβων και των εταιριών!
Στη τελική...διαλέγουμε το δρόμο μας: ή αγωνιζόμαστε με ψηλά το κεφάλι διεκδικώντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες τις δικές μας, αλλά και της τάξης μας ή πιάνουμε τις σκούπες και καλά ξεμπερδέματα!
ΑΥΡΙΟ ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΚΟΣΜΗΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ!
