Τα
τελευταία χρόνια, με το βάθεμα της
καπιταλιστικής κρίσης, βιώνουμε μια
άνευ προηγουμένου διάλυση δημόσιων
παροχών και εργασιακών δικαιωμάτων, τα
οποία κατακτήθηκαν μέσα από σκληρούς
αγώνες του λαού στη χώρα μας. Μέσα σε
αυτήν την κατάσταση η συγκυβέρνηση των
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σε
συνεργασία με την ΕΕ το
ΔΝΤ και
τον τραμπουκισμό της Χρυσής Αυγής
απέναντι σε κάθε κοινωνικό αγώνα,
έρχονται να εδραιώσουν
τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα
πάντα με την ιδεολογική
τρομοκρατία του χρέους.
Την ίδια στιγμή διαλύεται κάθε μορφή
πρόνοιας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα
το ασφαλιστικό,
την υγεία και
την παιδεία.
Δεν πρόκειται παρά για συντονισμένη
προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης σε
βάρος των εργαζομένων κ της κοινωνικής
πλειοψηφίας, ενώ οι δημιουργοί της θα
εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν μικρότερη
μείωση των κερδών τους με σκοπό και τη
μεσοπρόθεσμη αύξηση αυτών.
Τα
μέτρα και οι αναδιαρθρώσεις που
επιβάλλονται στο επίπεδο της εργασίας
χρειάζονται και την αντιστοίχιση τους
στο πεδίο της εκπαίδευσης.
Η προσπάθεια
που κορυφώθηκε με το νόμο Διαμαντοπούλου
και συνεχίζεται σήμερα με το νόμο
Αρβανιτόπουλου και τις τροπολογίες του
πιστά στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και της Συνθήκης της Μπολόνια
για την παιδεία, συντελεί στην προσπάθεια
διαμόρφωσης του πανεπιστημίου και των
αποφοίτων του που θα είναι οι «κατάλληλοι»
για της ανάγκες της αγοράς στον καιρό
της κρίσης.
Με
την παιδεία λοιπόν να πλήττεται σε όλα
τα επίπεδα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση
να βρίσκεται στο κέντρο της επίθεσης η
εκπαιδευτική αναδιάρθρωση
στοχεύει:
- Στην κατάργηση του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου
- Στη διάλυση της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, κόψιμο δωρεάν συγγραμμάτων)
- Στην περιστολή των ακαδημαικών ελευθεριών και στην κατάργηση του ασύλου
- Στην ένταση της λειτουργίας του πανεπιστημίου με ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αναγκών του κεφαλαίου και της αγοράς
- Στην εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών και στην πειθάρχηση της νεολαίας
- Στην αποστοίχιση των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων από το πτυχίο
- Αλλαγή του μοντέλου διοίκησης, συγκέντρωση υπερεξουσιών σε ολιγομελή συμβούλια στερώντας οποιαδήποτε δυνατότητα πίεσης και ελέγχου από το φοιτητικό κίνημα και αφήνοντας περιθώρια για τη συμμετοχή σε αυτά εξωπανεπιστημιακών παραγόντων (manager, ακαδημαϊστές, τεχνοκράτες, κλπ)
Πολιορκητικός
κριός της επίθεσης γίνεται όμως το
τελευταίο διάστημα το σχέδιο
ΑΘΗΝΑ του Υπ. Παιδείας
το οποίο αν υλοποιηθεί θα έχει καταστροφικά
αποτελέσματα. Είναι η πρώτη φορά λοιπόν
μεταπολιτευτικά που κυβέρνηση και
Υπουργείο στο πλαίσιο της πιο αυταρχικής
και επιθετικής πολιτικής προχωρούν σε
μια τόσο στοχευμένη αναδιάρθρωση του
χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
μέσω του εν λόγω σχεδίου. οι αλλαγές που
προωθούνται έρχονται με άμεσο, υλικό
και αυταρχικό τρόπο να πλήξουν την
καθημερινότητα χιλιάδων φοιτητών
μαθητών φοιτητές και να υποθηκεύσουν
το μέλλον τους. Χιλιάδες φοιτητές και
σπουδαστές αναγκάζονται να μετακινηθούν
στα μέσα ή στο τέλος των σπουδών τους
σε άλλη πόλη, να αλλάξουν αντικείμενο
σπουδών εξαιτίας των συγχωνεύσεων να
επιβαρυνθούν κι άλλο οικονομικά σε μια
τέτοια συγκυρία λιτότητας και ή τελικά
να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους.
Το
«νοικοκύρεμα»
και ο «εξορθολογισμός»
που ευαγγελίζονται στην ουσία σημαίνει:
- Κλείσιμο τμημάτων, ακόμα και ολόκληρων σχολών. Η ΑΘΗΝΑ θα κλείσει άμεσα τουλάχιστον 4 περιφερειακά πανεπιστήμια και περισσότερες από 150 σχολές ανώτατης και ανώτερης τεχνολογικής εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα τα 40 υπάρχοντα ιδρύματα γίνονται 32 ενώ πανελλαδικά μένουν 386 τμήματα από τα 533! Παράλληλα 5 από τα 7 μεγάλα ΑΕΙ της Αττικής καθώς και τα ΤΕΙ της Αθήνας και του Πειραιά αποκτούν κοινή διοίκηση μέχρι να συγχωνευθούν κι αυτά.
- Πέταγμα στο δρόμο και στην ανεργία χιλιάδων φοιτητών και εργαζομένων οι οποίοι θα χάσουν εν μία νυκτί τη δουλεία τους για τα νοικοκυρέματα του αρβανιτόπουλου και της κυβέρνησης του
- Αναζήτηση ιδιωτικών πόρων για τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων
- Μείωση του αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που σε συνδυασμό με την αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων μεταλυκειακής εκπαίδευσης ωθούν τον κόσμο στην ιδιωτική εκπαίδευση
- Συγχωνεύσεις και δημιουργία ορισμένων νέων τμημάτων τα οποία εν τη γενέσει του θα έχουν ευνοϊκότερους όρους για την εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης ενώ παράλληλα θα απουσιάζει κάθε έννοια φοιτητικού συνδικαλισμού και συλλογικής διεκδίκησης εντός αυτών των ιδρυμάτων
Έρχεται
με τον πιο ξεκάθαρο και «καλοσχεδιασμένο»
τρόπο να ενοποιήσει φαινομενικά υπό τη
σκέπη ενός τμήματος μια σειρά γνωστικών
αντικειμένων και ταυτόχρονα να
κατακερματίσει μέσα από μια πληθώρα
κατευθύνσεων τα πτυχία και τα ήδη θολά
επαγγελματικα και εργασιακά δικαιώματα
που στοιχίζονται σε αυτά ενώ μέσω της
διάλυσης του γνωστικού αντικειμένου
αίρεται η εποπτεία που θα έπρεπε να έχει
ο απόφοιτος επί του συνόλου αυτού.
Στοχεύει άρα και στην απαξίωση των
πτυχίων που πλέον δε θα έχουν καμία
ανταπόκριση στην αγορά εργασίαςενώ
ταυτόχρονα θα σημάνει το τέλος της
δυνατότητας συλλογικής διαπραγμάτευσης
καθώς η ατομική ένταξη στην αγορά
εργασίας θα διαφαίνεται μονόδρομος.
Άλλωστε όλες οι εκπαιδευτικές
αναδιαρθρώσεις συμπεριλαμβανομένων
του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων αλλά
και του ατομικού φακέλου είναι άμεσα
συνδεδεμένες με τις αλλαγές στο χώρο
της εργασιας με την αναδιαμόρφωση δηλαδή
των εργασιακών σχέσων, την κατάργηση
των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, του
συμφώνου πρώτης απασχόλησης, του σχεδίου
δράσης για τους νέους, την εφαρμογή του
σύγχρονου δουλεμπορίου των ΚΟΧ που σε
συνδυασμό με τα τεράστια ποσοστά ανεργίας
δημιουργούν μια εφιαλτική κατάσταση
για το εργασιακό μέλλον της νεολαίας.
Το
κατώφλι λοιπόν του νέου εξαμήνου μας
βρίσκει σε μια κρίσιμη συγκυρία που
θέτει αναβαθμισμένα ερωτήματα και
περιμένει απαντήσεις. Μια συγκυρία
κρίσιμη που κυοφορεί κίνδυνους αλλά
και απίστευτες δυνατότητες. Οι σπουδαστικοί
σύλλογοι, οι διοικητικοί και οι καθηγητές
των ΤΕΙ πανελλαδικά έχουν μπει στο χορό
των κινητοποιήσεων ενάντια στο σχ. Αθηνά
αλλά και στα σχέδια της κυβέρνησης που
βάζουν στο στόχαστρο τη δημόσια και
δωρεάν εκπαίδευση. Εμφανές είναι αυτό
στη Θεσσαλονίκη με τις μαζικές
κινητοποιήσεις των
σπουδαστών των ΤΕΙ αλλά και των ξενόγλωσσων
τμημάτων του ΑΠΘ που αντιδρούν στο
Αθηνά. Σημαντικό είναι αυτοί οι αγώνες
να ξεπεράσουν το συντεχνιακό και ακίνδυνο
χαρακτήρα και να συνενωθούν με τους
υπόλοιπους αγώνες που ξεσπούν στο χώρο
της εκπαίδευσης. Ωστόσο χαρακτηριστικός
είναι ο ρόλος ανάσχεσης του αγώνα από
την πλευρά της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που καλλιεργώντας
ένα κλίμα τρομοκρατίας και υιοθετώντας
φασίζουσες λογικές και προτείνοντας
στημένους διαλόγους με το υπουργείο
προσπαθεί να τον ποδηγετήσει καταλήγοντας
να αποτελεί τον εγγυητή της εφαρμογής
της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
Σε
αυτήν την προσπάθεια διάλυσης της
δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης ως ΕΑΑΚ
από θέση αρχής παλεύουμε για Ενιαία
Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δηλαδή για
ενιαία πτυχία ανά γνωστικό αντικείμενο
με όλα τα επαγγελματικά εργασιακά
δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό,
αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση,
δημόσια και δωρεάν φοιτητική μέριμνα,
ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση, κανένα διαχωρισμό τεχνολογικής
και θεωρητικής γνώσης. Λέμε όχι στις
απολύσεις των εργαζομένων και παλεύουμε
για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
Τελικά,
εκρηκτική λεπτομέρεια αποτελεί ο
αστάθμητος παράγοντας του φοιτητικού
κινήματος που ως τώρα έχει καταφέρει
να ανατρέψει και να μπλοκάρει μια σειρά
νομοσχεδίων.Καλούμε όλους τους φοιτητές
και τους σπουδαστές μέσα από τις γενικές
τους συνελεύσεις να συντονιστούν με
όλους τους φοιτητικούς συλλόγους αλλά
και να συνδεθούν οργανικά με το εργατικό
και λαικό κίνημα στον αγώνα για την
ανατροπή αυτής της πολιτικής. Το στοίχημα
βρίσκεται μπροστά μας…
Ε.Α.Α.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
