Ξεπούλησαν τη χώρα - Σάρωσαν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και δαπάνες

Αναδημοσιεύονται 2 άρθρα για το μνημόνιο 3 και τα μέτρα της προηγούμενης βδομάδας.

1)Από το ΔΡΟΜΟ. Ανυπολόγιστης αξίας οι δημόσιες επιχειρήσεις που βγαίνουν μέσω ΤΑΙΠΕΔ στο σφυρί. Επιμέλεια: Μαίρη Ευθυμιάτου

Mε ισχνή πλειοψηφία πέρασε τελικά την προηγούμενη Τετάρτη, το άρθρο 2 του νομοσχεδίου που αφορούσε την ιδιωτικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων, μέσω της ένταξής τους στο ΤΑΙΠΕΔ. Ο ασθμαίνων τρικομματικός θίασος έφερε εις πέρας την εντολή της Άνγκ. Μέρκελ, προκειμένου να ξεπουλήσει άνευ όρων όλους τους επικερδείς δημόσιους Οργανισμούς.

Τι προβλέπει το περιβόητο Άρθρο 2;

Σύμφωνα και με το επίσημο κείμενο, την «Κύρωση της κατάργησης του ελάχιστου ποσοστού του δημοσίου σε ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας».

Το ελληνικό κράτος ξεπουλιέται άνευ όρων με πρώτο σταθμό το τέλος του έτους (και έπεται συνέχεια). Αυτό απαιτούν οι δανειστές, αυτό ορίζουν οι συμφωνίες -φανερές και κρυφές- μεταξύ των… αφεντικών και της ελληνικής κυβέρνησης. Ο στόχος σαφής και οι οδηγίες αυστηρές: η Ελλάδα θα πρέπει να αντλήσει 8,8 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις έως τα τέλη του 2015 και συνολικά 50 δισ. ευρώ έως το 2020.

Παραδίδουν τα μελλοντικά δημόσια έσοδα

Τι βγάζουν, όμως, στο σφυρί; Τις προβληματικές επιχειρήσεις που «πνίγουν» το Ελληνικό Δημόσιο και θα ήταν καλύτερα -κατά τα καθεστωτικά ΜΜΕ- να ξεφορτωθούμε; Η αλήθεια είναι πως εκχωρούνται στο ΤΑΙΠΕΔ όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι συμμετοχές τους, δηλαδή όλες οι επικαρπίες -ουσιαστικά- του Δημοσίου. Υπάρχει, δε, ρητός όρος στο καταστατικό λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ που αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στόχος του είναι «η διαμόρφωση νέων εθνικών πολιτικών καθώς και η δημιουργία νέων ρυθμιστικών αρχών, για τη μεταφορά μονοπωλιακών δραστηριοτήτων από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα»(!).

Μέγιστη ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι μία μόλις ημέρα πριν από τις επίμαχες ονομαστικές ψηφοφορίες που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή την Τρίτη) είδε το φως της δημοσιότητας η πιο πρόσφατη μελέτη της ICAP, αναφορικά με τις 10 πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, μερικές από τις οποίες είναι ΔΕΚΟ, που η κυβέρνηση θέλει να πουλήσει! 

Αυτό ήταν και η καλύτερη απάντηση στον υπ. Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, που προσπαθεί να πείσει το λαό ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι απαραίτητες γιατί θα φέρουν «ζεστό δημόσιο χρήμα» που θα χρησιμεύσει βέβαια για να «μαγειρευτεί» λογιστικά η μείωση του χρέους. Το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό, καθώς πρακτικά χαρίζονται σε εξευτελιστικά ποσά τα φιλέτα του Δημοσίου, με το τελευταίο να απεμπολεί τα έσοδά του από κερδοφόρες επιχειρήσεις και να χάνει κάθε δικαίωμα μελλοντικής διαχείρισής τους. 

Στο σφυρί υποδομές εθνικής σημασίας

Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας και αυτάρκειας του ελληνικού λαού. Τι πωλείται; Ο βασικός πυλώνας ενέργειας της χώρας -ΔΕΗ- με όλη την περιουσία της (ακόμη και ο ορυκτός πλούτος), και στο επόμενο «πακέτο» οι ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Οι δύο βασικές δημόσιες (και λογικά μονοπωλιακές) επιχειρήσεις διαχείρισης υδάτων (ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ). Τα Ελληνικά Πετρέλαια με όλες τις επενδύσεις τους, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και όλα τα βασικά λιμάνια της χώρας! Οι υποδομές της χώρας, που διασφαλίζουν την εθνική της κυριαρχία βγαίνουν στο σφυρί. 

Η πιο απλή μελέτη αναφορικά με τα «φιλέτα» που σχεδιάζεται να δοθούν πραγματικά έναντι πινακίου φακής, δείχνει ξεκάθαρα ότι παραδίδονται άνευ όρων όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου.

Σταχυολογούμε μερικά από τα πιο κραυγαλέα παραδείγματα των υπό ιδιωτικοποίηση:

• Πάγια στοιχεία ΔΕΗ, μαζί με ορυχεία και δίκτυα και γραμμές μεταφοράς, περίπου 14 δισ. ευρώ. Αντιστοίχως, στο σύνολο του τομέα ενέργειας, η ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ την τελευταία 5ετία έχει δώσει 500 εκατ. ευρώ για φόρους, χωρίς να χρηματοδοτείται από το κράτος. Με συνολικό δίκτυο αξίας 900 εκατ. ευρώ, θέλουν να τις πουλήσουν για λιγότερο από 600 εκατ. ευρώ (όταν ο ετήσιος τζίρος του ’11 της ΔΕΣΦΑ μόνο ξεπέρασε τα 125 εκατ. ευρώ).

• ΕΛΠΕ: Φόρος 11,5 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο στο κράτος. Θέλουν να τα πουλήσουν για 700 εκατ. ευρώ, ενώ μόνο η πιο πρόσφατη επένδυση, στο διυλιστήριο Diesel στην Ελευσίνα, κόστισε 2 δισ. ευρώ και η αξία των παγίων του αγγίζει τα 2,4 δισ. ευρώ. Η ίδια η εταιρία δηλώνει ότι το κράτος θα ζημιωθεί από την ιδιωτικοποίηση.

• ΟΠΑΠ: Τι να πει κανείς για μια εταιρία που ανήκει στην 25άδα των πιο κερδοφόρων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων και που μόλις πριν από μερικούς μήνες έβγαλε από τα Ταμεία του «ζεστά» 849 εκατ. ευρώ και τα έδωσε στο Ελληνικό Δημόσιο, με αντάλλαγμα την επέκταση της άδειας εκμετάλλευσης των 11 τυχερών παιχνιδιών του για 10 επιπλέον έτη έως το 2030 σε μια μονοπωλιακή αγορά; Με ποια λογική πωλείται ο ΟΠΑΠ από τον οποίο το Δημόσιο έχει σταθερό και σίγουρο έσοδο (από φορολογία, μερίσματα κ.λπ.);

• ΕΥΔΑΠ / ΕΥΑΘ: Το απόλυτο μονοπώλιο στην Ελλάδα, με τεράστια χρέη του Δημοσίου και των ΟΤΑ από απλήρωτα τιμολόγια, που ωστόσο επιμένουν να δηλώνουν αύξηση κερδών που αγγίζει (και ξεπερνά) το 100% τα τελευταία χρόνια. Με ένα δίκτυο ανυπολόγιστης αξίας και βεβαίως αντιστοίχως ανομολόγητης σημασίας για το λαό, καθώς το νερό δεν μπορεί να αποτελεί παρά μόνον δημόσιο αγαθό. Η κερδοφορία της ΕΥΑΘ μόνο, ανέρχεται για την τελευταία πενταετία στα 77,5 δισ. ευρώ μετά φόρους και οι εμπορικές απαιτήσεις (ανείσπρακτες οφειλές από τρίτους) στα 55,329 δισ. ευρώ!

• Ελληνικά Ταχυδρομεία: Κερδοφόρα έως και σήμερα. Τζίρος 485 εκατ. ευρώ και 3 εκατ. ετήσιο κέρδος. Ακίνητη περιουσία στα 130 εκατ. ευρώ. Έχει υποστεί μειώσεις προσωπικού έως και 30% και 100 καταστημάτων πανελλαδικά. Τα ξεπουλάνε για 80 εκατ. ευρώ, παραδίδοντας σε ιδιώτες ακόμη και τις τραπεζικές πράξεις ταμιευτηρίου που εξυπηρετούσε το δίκτυο σε συνεργασία με το ΤΤ.

Τα παραπάνω παραδείγματα, είναι ελάχιστα σε σχέση με τον τεράστιο κατάλογο των προς ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων ή ΝΠΙΔ. Έως σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο έχει περίπου 60 Α.Ε. και 300 ΝΠΙΔ. Το ΤΑΙΠΕΔ έχει σκοπό να έχει ενσωματώσει τα πάντα (και να τα έχει ξεπουλήσει) έως το 2020. Η συμμετοχή των εμπλεκομένων κυβερνήσεων στο έγκλημα αυτό είναι ενσυνείδητη, καθώς το Δημόσιο δεν χάνει μόνο έσοδα αλλά παραδίδει σε ιδιώτες ζωτικούς τομείς όπως ενέργεια, ύδρευση, ταχυδρομεία, πόροι, χάνοντας το δικαίωμα να ελέγχει και να επιβάλλει πρακτικές σε όσους θα μπορούσαν να ενεργήσουν βλαπτικά για το δημόσιο συμφέρον. Το ζήτημα είναι, ο λαός θα τους αφήσει;

____________________________________________

2) Από το http://www.eksegersi.gr/ άρθρου προδημοσίευση από την εφημερίδα Κόντρα, με αναλυτική καταγραφή των βάρβαρων μέτρων που ψηφίστηκαν προχθές.

Μια κυβέρνηση υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν όχι ένα χρόνο αλλά μια ολόκληρη θητεία για να νομοθετήσει όλ’ αυτά που η συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη νομοθέτησε μέσα σε μια μέρα. Είναι τόσος ο όγκος του συγκεκριμένου νομοθετικού τερατουργήματος και τέτοια η έκταση των θεμάτων που ρυθμίζει, που είναι σίγουρο ότι θα χρειαστούν όχι μόνο δεκάδες ερμηνευτικές εγκύκλιοι, αλλά και νέες νομοθετικές παρεμβάσεις, προκειμένου να ρυθμιστούν ασάφειες και λάθη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Στουρνάρας και ο Βρούτσης έφερναν μέχρι την τελευταία στιγμή διάφορες αλλαγές, οι οποίες ενσωματώνονταν στο νομοσχέδιο, χωρίς κανένας να τους δίνει σημασία. Τι σημασία να δώσουν άλλωστε σ’ ένα νομοσχέδιο οχτακοσίων σελίδων, που τους δόθηκε μερικές ώρες πριν αρχίσει η συζήτηση στις συναρμόδιες Επιτροπές της Βουλής και το οποίο δεν είχαν προλάβει να διαβάσουν ούτε διαγωνίως; Ηξεραν μόνο τα γενικά, όπως είχαν ανακοινωθεί: κόψιμο μισθών, κόψιμο συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας. Τα υπόλοιπα τα θεώρησαν «ψιλά γράμματα».

Είναι αστείο και να συζητάμε ακόμα για δημοκρατία με τέτοιες διαδικασίες. Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά. Κάθε φορά αφήνουν τα πράγματα να φτάσουν στο παραπέντε και μετά εκβιάζουν τους βουλευτές τους με το καθιερωμένο «ψηφίστε το, αλλιώς χρεοκοπούμε». Και οι βουλευτές της πλειοψηφίας, όμως, τη γουστάρουν αυτή τη διαδικασία, διότι εμφανίζονται ως εκβιαζόμενοι και έχουν να λένε στους ψηφοφόρους τους: «τι να έκανα, να άφηνα τη χώρα να χρεοκοπήσει;». Ετσι λειτουργεί η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τα περί διάκρισης των εξουσιών και κυριαρχικού ρόλου της Βουλής είναι παραμύθια για να εξαπατούν το λαό και να τον κρατούν εγκλωβισμένο στην κοινοβουλευτική λογική.

Πέρα από το περιεχόμενο του πολυνομοσχέδιου, υπάρχει μια καραμπινάτη αντισυνταγματικότητα. Απαγορεύεται ρύθμιση για συνταξιοδοτικά θέματα να έρχεται μαζί με ρυθμίσεις για άλλα θέματα. Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι, το επεσήμανε και το Ελεγκτικό Συνέδριο (πέρα από τις άλλες επισημάνσεις του), αλλά η συγκυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία το έγραψαν εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Πάντοτε το σύνταγμα το έκαναν λάστιχο, αλλά από τότε που άνοιξε η εποχή των μνημονίων ξεπέρασαν κάθε ιστορικό προηγούμενο.

Ο Σαμαράς με τον Στουρνάρα δεν δίστασαν να φτύσουν κατάμουτρα την ίδια τη Βουλή, βάζοντας στο «άρθρο μόνο» του ογκωδέστατου πολυνομοσχέδιου τις διατάξεις που μόλις μια βδομάδα πριν είχε απορρίψει η Βουλή. Οι Πασόκοι εξέφρασαν την αντίρρησή τους, αλλά μέχρις εκεί. Το έκαναν για το θεαθήναι και μόνο.

Στο τέλος, έστησαν με τον Στουρνάρα και μια γκεμπελίστικου τύπου παγίδα στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κυριολεκτικά στο παραπέντε, ο Στουρνάρας κατέθεσε την τροπολογία για τους υπαλλήλους της Βουλής. Δεν ήξερε, άραγε, ότι απαγορεύεται να φέρει τροπολογία στο παραπέντε; Κι αν δεν το ήξερε αυτός, το ήξεραν εκείνοι που επεξεργάζονται νομοτεχνικά τέτοιες ρυθμίσεις. Το έκανε για ν’ αντιδράσει η αντιπολίτευση –πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ– και να βγει μετά η συγκυβέρνηση να δημαγωγεί καταγγέλλοντας την αντιπολίτευση ότι υπερασπίζεται τους προνομιούχους, ενώ η συγκυβέρνηση δήθεν είναι ενάντια στα προνόμια. Σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη συγκυβέρνηση, τα ΜΜΕ των «νταβατζήδων» πήραν την είδηση και την έκαναν κύριο θέμα, με σκοπό να θολώσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων του λαού, ιδιαίτερα στην επαρχία, όπου ο κόσμος ζει μακριά από τα γεγονότα και η σκέψη του διαμεσολαβείται από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Ακόμα και η κίνηση απόσυρσης της τροπολογίας έγινε για να στηριχτεί αυτό το γκεμπελικό παιχνίδι που έστησαν.

Δεν είναι δυνατόν σ’ αυτό το δισέλιδο αφιέρωμα να παρουσιάσουμε το πολυνομοσχέδιο αναλυτικά. Ούτε καν τις βασικές του διατάξεις. Και η δική μας επεξεργασία υπήρξε βιαστική, λόγω έλλειψης χρόνου. Θα χρειαστεί να επανέλθουμε και να ξαναεπανέλθουμε σε διάφορες πλευρές του. Ειδικά σε πλευρές που απαιτούν τεχνική επεξεργασία, όπως είναι για παράδειγμα η αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση. Διότι είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες των ασφαλισμένων (αποτέλεσμα των διαδοχικών αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας εικοσαετίας) και οι επιπτώσεις είναι διαφορετικές. Θα υπάρξει, λοιπόν, στα επόμενα φύλλα αναλυτική παρουσίαση αυτής της αντιασφαλιστικής ρύθμισης.

Μιλώντας γενικά, θα λέγαμε πως με το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο σαρώνουν ό,τι είχε απομείνει όρθιο από προηγούμενους «μνημονιακούς» νόμους. Οχι πως δε θα υπάρξουν άλλα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, αλλά αυτό το πολυνομοσχέδιο είναι κομβικής σημασίας.
 

Σύνταξη στα 67!

♦ Αυξάνονται κατά δύο χρόνια τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Ετσι, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων θα συνταξιοδοτείται πλέον στα 67.
 

♦ Στα 62 μπορεί να υπάρξει σύνταξη μόνο με 40 πλήρη χρόνια ασφάλισης (12.000 ένσημα).
 

♦ Σύνταξη με τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης (15 χρόνια ή 4.500 ένσημα) στα 67.
 

♦ Ολα τα όρια ηλικίας και ο απαραίτητος αριθμός ημερών ασφάλισης, που έθετε ο αντιασφαλιστικός νόμος Λοβέρδου (3863/2010) για το 2015 αρχίζουν να εφαρμόζονται από 1.1.2013, δηλαδή δυο χρόνια πριν.
 

Ετσι, καταργείται η έννοια των «ώριμων ασφαλιστικών δικαιωμάτων», που μέχρι τώρα αναγνώριζαν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Δηλαδή, δεν έθιγαν εργαζόμενους που βρίσκονταν κοντά στη σύνταξη, ενώ εφάρμοζαν με χρονική κλιμάκωση τις διάφορες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις τους. Τώρα, όποιος πρόλαβε πρόλαβε μέσα στο 2012. Οπως γράφουμε και στον πρόλογο αυτής της ανάλυσης, τα ασφαλιστικά καθεστώτα είναι πάρα πολλά και στα επόμενα φύλλα θα χρειαστεί να επανέλθουμε με μια τεχνική ανάλυση για το τι ισχύει πλέον για κάθε κατηγορία.
 

Εκείνο που σημειώνουμε εδώ είναι η μεμιάς αύξηση των γενικών ορίων συνταξιοδότησης στα 67 και η βίαιη εφαρμογή ακόμα και σε ανθρώπους που θα έβγαιναν στη σύνταξη μέσα στο 2013. Κι αυτό έγινε για να μπορέσουν να έχουν άμεσο ταμειακό κέρδος από το 2013.
 

Πετσόκομμα στις συντάξεις

♦ Καταργείται το υπόλειμμα δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων που είχε απομείνει στους συνταξιούχους (μάξιμουμ 400, 200 και 200, σύνολο 800 ευρώ το χρόνο). Πρόκειται για το επαχθέστατο απ’ όλα τα επαχθή μέτρα, διότι χτυπά πιο βάρβαρα τους χαμηλοσυνταξιούχους αφαιρώντας τους ακόμα και δυο συντάξεις το χρόνο. Καταργούνται και τα δώρα των επικουρικών συντάξεων. Δεν εξαιρούνται ούτε οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Μ’ αυτό το μέτρο υπολογίζουν ότι θ’ αρπάξουν από τους συνταξιούχους περισσότερα από 2,3 δισ. ευρώ το 2013, ενώ το 2016 το ποσό υπολογίζεται ότι θα ξεπερνά τα 2,5 δισ. ευρώ.
 

♦ Επιβάλλεται νέο πετσόκομμα σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, κλιμακωτά από 5% μέχρι 15%.
 

Για να μη μείνουν άθιχτοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι που παίρνουν κάτι παραπάνω από χιλιάρικο, αθροιστικά από κύρια και επικουρική σύνταξη, το πετσόκομμα είναι 5% σε όλο το ποσό για συντάξεις από 1.000 μέχρι 1.500 ευρώ. Γίνεται 10% για συντάξεις μεταξύ 1.500 και 2.000 ευρώ. Καταλήγει σε 15% για συντάξεις πάνω από 2.000 ευρώ. Από το μέτρο αυτό υπολογίζουν να πάρουν το 2013 1,1 δισ. ευρώ.
 

♦ Το ΕΚΑΣ θα δίνεται πλέον από το 64ο έτος και όχι από το 60ό. Το μέτρο δε θ’ αποδώσει πολλά, όμως προστίθεται μια ακόμα αρνητική προϋπόθεση, για να παίρνουν αυτό το προνοιακό βοήθημα όλο και λιγότεροι συνταξιούχοι.
 

♦ Βαθύ μαχαίρι πέφτει στα εφάπαξ, που ξεκινάει από 83% (Εργοληπτών Δημοσίων Εργων του ΕΤΑΑ) και φτάνει μέχρι 3,84% (Κλάδος Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ του ΤΑΥΤΕΚΩ). Στους δημόσιους υπάλληλους του ΤΠΔΥ το εφάπαξ μειώνεται κατά 26,77%. Το πετσόκομμα των εφάπαξ έχει αναδρομική ισχύ από 1.8.2010 (για να πιάσει και όσους έχουν βγει στη σύνταξη, αλλά δεν έχει βγει η απόφαση χορήγησης του εφάπαξ), ενώ για τους δημόσιους υπάλληλους και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ σημειώνεται πως το νέο πετσόκομμα προστίθεται σ’ αυτά που έχουν γίνει με προηγούμενους αντεργατικούς νόμους. Επίσης, σημειώνεται ότι αυτό το πετσόκομμα των εφάπαξ δεν είναι το τελικό, αλλά δίνεται η δυνατότητα στον αρμόδιο υπουργό να προχωρήσει και σε νέες μειώσεις.
 

♦ Καθιερώνεται ετήσιο εισοδηματικό πλαφόν 8.640 ευρώ για τις άγαμες θυγατέρες συνταξιούχων του δημόσιου. Αν τα εισοδήματά τους είναι μεγαλύτερα χάνουν τη σύνταξη, για την οποία επίσης καθιερώνεται πλαφόν τα 720 ευρώ.
 

♦ Μειώνεται ο αριθμός και των ανασφάλιστων υπερηλίκων που παίρνουν την προνοιακή σύνταξη, αφού τίθεται ως προϋπόθεση να μην έχουν ετήσιο εισόδημα πάνω από 4.320 ευρώ και να διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια (αυτό γίνεται για ν’ αποκλείσει αλλοδαπούς).
 

♦ Τα δώρα Πάσχα-Χριστουγένων και το επίδομα αδείας καταργούνται για όλους τους εργαζόμενους, μόνιμους και αορίστου χρόνου, σε όλο το δημόσιο τομέα. Από την τσέπη κάθε εργαζόμενου αρπάζουν με τη μία ένα χιλιάρικο.
 

♦ Επιβάλλεται το ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο και στις ΔΕΚΟ, προκειμένου να πέσουν οι μισθοί.
 

♦ Με μια σειρά διατάξεις επιβάλλονται περικοπές στα ειδικά μισθολόγια των μπάτσων-καραβανάδων, των δικαστικών, του ΔΕΠ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, των γιατρών του ΕΣΥ, των αρχιερέων, των διπλωματών (αναδρομικά από 1.8.2012). Ο χρόνος δεν επέτρεψε να δούμε αναλυτικά πόσο πλήττεται κάθε κατηγορία. Ελπίζουμε στα επόμενα φύλλα να δημοσιεύσουμε μια τεχνική μελέτη πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, για να βγάλουμε συμπεράσματα. Πάντως, με απόφαση του Αρείου Πάγου η δικαστική συντεχνία αποφάσισε ήδη πως είναι αντισυνταγματική η απόφαση για το δικό τους μισθολόγιο και ετοιμάζουν τις προσφυγές στο μισθοδικείο, όπου θα δικαιώσουν τους εαυτούς τους (όχι βέβαια άλλες κατηγορίες εργαζόμενων).
 

Κατάργηση επιδομάτων

♦ Καταργούνται οι επιδοτήσεις ανεργίας που έπαιρναν απολυμένοι από διάφορες επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα. Τις περισσότερες φορές έβαζαν αυτούς τους εργαζόμενους σε ειδικά καθεστώτα επιδότησης ανεργίας, για να κάμψουν τις αντιστάσεις τους και να διευκολύνουν τους καπιταλιστές να κλείσουν τις επιχειρήσεις. Τώρα, τους κόβουν κι αυτά τα ισχνά επιδόματα, χωρίς να τους προκαλεί τον παραμικρό δισταγμό το γεγονός ότι πάρα πολλοί απ’ αυτούς τους ανέργους είναι μεγάλης ηλικίας και επιδοτούνταν προκειμένου να μπορέσουν να βγουν στη σύνταξη.
 

♦ Για το επίδομα των μακροχρόνια ανέργων μπαίνειο πλαφόν ετήσιου εισοδήματος 10.000 ευρώ (προσαυξάνεται κατά 586 ευρώ για κάθε ανήλικο παιδί), ενώ η επιδότηση δε θα μπορεί να ξεπερνά τους 12 μήνες με ποσό επιδόματος 200 ευρώ το μήνα!
 

Τα δύο παραπάνω μέτρα αποτελούν το προανάκρουσμα για να κοπούν σε επόμενη φάση και τα ειδικά επιδόματα που παίρνουν εργαζόμενοι όπως οι οικοδόμοι και οι ξενοδοχοϋπάλληλοι.
 

♦ Σε επίπεδα κοροϊδίας υποβιβάζεται το προνοιακό επίδομα που έπαιρναν οι πολύτεκνοι, καθώς αντικαθίσταται από το «ενιαίο επίδομα τέκνων» το οποίο θα δίνεται βάσει ενός «ισοδύναμου εισοδήματος». Το «ισοδύναμο εισόδημα» καθορίζεται από την οικογενειακή κατάσταση, η οποία καθορίζει την κλίμακα ισοδυναμίας. Για παράδειγμα, οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά έχει κλίμακα ισοδυναμίας 1 και 2/3 (1+1/3+1/6+1/6). Πολλαπλασιάζοντας το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας με την κλίμακα ισοδυναμίας παίρνουμε το «ισοδύναμο εισόδημα». Οποιος, λοιπόν, έχει «ισοδύναμο εισόδημα» 6.000 ευρώ το χρόνο θα παίρνει το 100% του ενιαί-ου επιδόματος τέκνων, όποιος έχει από 6.000 μέχρι 12.000 θα παίρνει τα 2/3 του επιδόματος και όποιος έχει από 12.000 μέχρι 18.000 θα παίρνει το 1/3 του επιδόματος.
 

Για να μην μπερδευόμαστε, ας το δούμε με ένα παράδειγμα. Τετραμελής οικογένεια με ετήσιο εισόδημα 11.000 ευρώ (δηλαδή κάτι λιγότερο από οχτώ κατοστάρικα το μήνα) έχει «ισοδύναμο εισόδημα» 6.587, επομένως δικαιούται τα δύο τρίτα του επιδόματος, που είναι μηνιαίως 40 ευρώ για καθένα από τα δύο πρώτα παιδιά, 50 ευρώ για το τρίτο παιδί και 60 ευρώ για καθένα από το τέταρτο και πάνω. Αρα, η συγκεκριμένη οικογένεια θα παίρνει για τα δύο παιδιά 53,33 ευρώ το μήνα!
 

Νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις

♦ Η καθολικότητα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Εργασίας καταργείται και οι όροι της δεσμεύουν μόνο όσους εργοδότες την υπογράφουν.
 

♦ Το επίδομα γάμου καταργείται και για την ΕΓΣΣΕ (έχει καταργηθεί για όσες κλαδικές συμβάσεις έληξαν), ενώ οι τριετίες, που παραμένουν, θα μπουν στην κλίνη του Προκρούστη την άνοιξη, όταν θα έχουμε νέα Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου.
Προς το παρόν και από 14.2.12 οι τριετίες παραμένουν παγωμένες. Δηλαδή κανένας εργαζόμενος δεν παίρνει την καινούργια τριετία που συμπληρώνει.
 

♦ Ο κατώτερος μισθός παγώνει στα 586 ευρώ για τους πάνω των 25 ετών εργαζόμενους και στα 511 ευρώ για τους κάτω των 25 ετών. Πέραν αυτού του ποσού και των τριετιών (παγωμένων από 14.2.12) τίποτ’ άλλο δεν περιλαμβάνεται στον κατώτερο μισθό.
 

♦ Από την 1η Απρίλη του 2013 ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται με απόφαση του υπουργού Εργασίας και όχι με συλλογικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη ΓΣΕΕ και τις καπιταλιστικές εργοδοτικές οργανώσεις.
 

♦ Ο χρόνος προειδοποίησης για απόλυση από μάξιμουμ 6 μήνες μειώνεται σε μάξιμουμ 4 μήνες. Μετά την παρέλευση του χρόνου προειδοποίησης, η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό.
 

♦ Για να διευκολυνθούν οι απολύσεις στις τράπεζες και τις ΔΕΚΟ (προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις τους), όπου οι μισθοί είναι μεγάλοι και τα χρόνια υπηρεσίας των εργαζόμενων πολλά, μειώνεται το μέγιστο ύψος της αποζημίωσης με δυο τρόπους. Το τμήμα της αποζημίωσης για προϋπηρεσία πάνω από 16 χρόνια δεν υπολογίζεται με το «μισθό αποζημίωσης», αλλά με πλαφόν 2.000 ευρώ. Αυτό θα ισχύσει μεταβατικά, μόνο για τους εργαζόμενους που έχουν ξεπεράσει σήμερα τα 16 χρόνια υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη. Από εδώ και πέρα το ύψος της αποζημίωσης παγώνει στους 12 μισθούς για υπηρεσία πάνω από 16 χρόνια. Δηλαδή, είτε 16, είτε 17, είτε 20 χρόνια προϋπηρεσίας έχεις, 12 μι-    σθούς αποζημίωση θα πάρεις.
 

♦ Αποσυνδέεται ο χρόνος εργασίας των εργαζόμενων από το ωράριο λειτουργίας της επιχείρησης. Αυτό που ξέραμε ως 8ωρο, 5ήμερο, 40ωρο (τυπικά τουλάχιστον, γιατί στην πράξη έχει γίνει σκόνη) καταργείται. Οι καπιταλιστές, ασκώντας το απόλυτο διευθυντικό τους δικαίωμα, θα μπορούν να μοιράζουν το χρόνο εργασίας των εργαζόμενων μέσα στο εξαήμερο, έτσι που να γεμίζουν κάθε πόρο του χρόνου εργασίας του εργάτη, χωρίς να πληρώνουν υπερωρίες. Περνάει στο ελληνικό δίκαιο σχετική Κοινοτική Οδηγία με την οποία ο χρόνος ανάπαυσης ανάμεσα σε δυο βάρδιες μειώνεται από 12 σε 11 ώρες. Ετσι, ο εργαζόμενος θα μπορεί να εργάζεται μέχρι και 13 ώρες σερί, αν αυτό απαιτούν οι ανάγκες της καπιταλιστικής επιχείρησης.
 

♦ Θεσμοθετήθηκε –επιτέλους– μετά από δυο αποτυχημένες απόπειρες του Βρούτση να την περάσει με τροπολογία, η κατάργηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών υπέρ ΟΕΚ και ΟΕΕ, ποσοστού 1,1% (από 1.11.2012). Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το Μνημόνιο-2, οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές πρέπει να μειωθούν κι άλλο, για να φτάσει η μείωση στο 5%.
 

♦ Απελευθερώνεται η δράση των δουλεμπορικών γραφείων με την απάλειψη και άλλων τυπικών εμποδίων από το νομικό πλαίσιο που τα διέπει.
 

Ταφόπλακα στη φτωχή αγροτιά

Μετά τις διακηρύξεις περί ενίσχυσης της αγροτικής παραγωγής, διότι αυτή θα μας βγάλει από την κρίση, ήρθε η ώρα οι φτωχοί αγρότες να γευτούν την πρακτική εφαρμογή της.
 

♦ Μειώνεται ο συντελεστής επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες από 11% σε 6%. Προβλέπεται συνολική απώλεια εσόδων από τους αγρότες ύψους 152 εκατ. ευρώ.
 

♦ Αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο από 21 ευρώ το χιλιόλιτρο σε 66 ευρώ. Ηδη το αγροτικό πετρέλαιο αυξήθηκε κατά 10 λεπτά το λίτρο, ενώ από το μέτρο αυτό αναμένονται έσοδα 130 εκατ. ευρώ.
 

♦ Αυξάνεται η εισφορά υγειονομικής περίθαλψης των ασφαλισμένων του ΟΓΑ, από την οποία αναμένεται να εισπραχθούν 90 εκατ. ευρώ.
 

Θυμίζουμε ότι έχει ήδη αυξηθεί το αγροτικό ρεύμα και η ασφαλιστική εισφορά στον ΟΓΑ, ενώ αναμένεται και αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης με την καθιέρωση του νέου Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, που θ’ αντικαταστήσει τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
 

Αύξηση φόρων κατανάλωσης

Τα βασικά φορολογικά μέτρα, που θα οδηγήσουν σε νέα φορολογική αφαίμαξη των εργαζόμενων, θα έρθουν με χωριστό νομοσχέδιο. Προς το παρόν έχουμε μερικές ακόμα αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, που ποτέ δεν λείπουν από το μενού ενός «μνημονιακού» πολυνομοσχέδιου.
 

♦ Αυξάνεται κατά 65% ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο υγραέριο κίνησης. Οσοι πέρασαν σε υγραεριοκίνητα αυτοκίνητα θα πληρώνουν πλέον 10 λεπτά ακριβότερο το λίτρο, με αποτέλεσμα η τιμή να ξεπεράσει το 1 ευρώ.
 

♦ Κατά 30 λεπτά αναμένεται ν’ αυξηθούν τα φτηνά τσιγάρα και ο καπνός για τα στριφτά.
 

Πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι το πολυνομοσχέδιο είναι γεμάτo από χαριστικές διατάξεις για τους καπιταλιστές. Αναφέρουμε μόνο το πέρασμα στο δημόσιο ακινήτων ιδιοκτησίας του ΕΟΤ και των ΕΛΤΑ στο Ελληνικό, για να μπορέσουν να ξεπουληθούν πακέτο με όλη την έκταση που έχει περάσει στην ιδιοκτησία του κακόφημου ΤΑΙΠΕΔ.
 

Μανιτάκης όπως Πάγκαλος

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης, ο ΔΗΜΑΡίτης, ο προοδευτικός συνταγματολόγος, ο πολιτικός που διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι επί των ημερών του δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις, όχι μόνο ετοιμάζει χιλιάδες απολύσεις (και μόνιμων δημόσιων υπαλλήλων), αλλά μεταμφιέζεται σε Πάγκαλο και προωθεί ένα πειθαρχικό δίκαιο που θα διώκει ακόμη και το φρόνημα του εργαζόμενου.
 

♦ Το κόλπο για τις απολύσεις ακόμη και μονίμων είναι η κατάργηση της οργανικής θέσης, ιδέα που πρώτος ο Πάγκαλος είχε εισηγηθεί. Ετσι, παρακάμπτεται μ’ ένα νομικισμό η συνταγματική απαγόρευση των απολύσεων. Οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι των οποίων καταργούνται οι οργανικές θέσεις βγαίνουν σε διαθεσιμότητα για ένα χρόνο, στη διάρκεια του οποίου θα εισπράττουν μόνο το 75% του βασικού τους μισθού. Αν μετά τη λήξη του δωδεκάμηνου της διαθεσιμότητας ο υπάλληλος δεν έχει μεταταχθεί ή μεταφερθεί σε άλλη υπηρεσία, απολύεται!
 

♦ Οι μετατάξεις όλων των δημόσιων υπαλλήλων (μονίμων και αορίστου χρόνου) είναι πλέον υποχρεωτικές και μπορούν να γίνονται σε όλη την έκταση του Δημοσίου (και στην κεντρική διοίκηση και σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου). Μετά τη μετάταξη ή μεταφορά ενός υπαλλήλου μπορεί να καταργείται η οργανική θέση που κατείχε. Ο μόνιμος υπάλληλος που δε θα παρουσιαστεί στη θέση που μετατάχτηκε διαπράττει σοβαρό πειθαρχικό αδίκημα και τιμωρείται τουλάχιστον με υποβιβασμό! Ο υπάλληλος αορίστου χρόνου που δεν θα παρουσιαστεί εκεί που μετατάχτηκε τιμωρείται με απόλυση! Οποιος βρίσκεται σε διαθεσιμότητα και δεν παρουσιαστεί εκεί που μετατάχτηκε απολύεται!
 

♦ Αποθεώνεται το πειθαρχικό μέτρο της αργίας, κατά την οποία ο υπάλληλος παίρνει το 75% των αποδοχών του. Το τεκμήριο αθωότητας καταργείται, καθώς σε αργία μπαίνουν ακόμη και υπάλληλοι που κατηγορούνται για κάποια αδικήματα (από την αργία βγαίνουν όταν απαλλαγούν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση). Οχι μόνο για αδικήματα όπως κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, δωροδοκία και τα παρόμοια, όχι μόνο για παραπτώματα, όπως η ανάρμοστη συμπεριφορά προς πολίτες, μη έγκαιρη διεκπεραίωση υποθέσεων, άρνηση συνεργασίας με το ΚΕΠ, μη τήρηση ωραρίου κτλ., αλλά ακόμη και πειθαρχικά παραπτώματα όπως «άρνηση αναγνώρισης συντάγματος» και «έλλειψη αφοσίωσης στην πατρίδα και το πολίτευμα»! Πρόκειται καθαρά για δίωξη του φρονήματος, μέσω της οποίας σκοπεύουν να εξοντώσουν οικονομικά τους επαναστάτες εργαζόμενους στο δημόσιο ή και απλώς όσους δε θα συμμορφώνονται με το βάρβαρο καθεστώς.
 

♦ Χάνει τις οργανικές του θέσεις (καταργούνται) και βγαίνει σε διαθεσιμότητα ένας μεγάλος αριθμός εργαζόμενων αορίστου χρόνου υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων, «οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας, δηλαδή υπαλλήλους, των οποίων η εργασιακή σχέση με το δημόσιο, συμπεριλαμβανομένων των προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δημιουργήθηκε με άλλες διαδικασίες». Η διάταξη αυτή σκόρπισε ανησυχία σε χιλιάδες υπαλλήλους που δεν έχουν προσληφθεί με ΑΣΕΠ, όπως για παράδειγμα σ’ αυτούς που έγιναν αορίστου χρόνου με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου ή σ’ αυτούς που κέρδισαν δικαστήρια, στα οποία απέδειξαν ότι εργάζονταν ως συμβασιούχοι καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Είναι τόσο ασαφής και γενικόλογη η διάταξη που χωράει οποιαδήποτε ερμηνεία. Οι διευθύνσεις όλων των φορέων πρέπει μέσα σε τρεις μέρες από τη δημοσίευση του νόμου να στείλουν στον Μανιτάκη κατάλογο με τους υπαλλήλους που τίθενται σε διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης της οργανικής τους θέσης και σε αυτοδίκαιη αργία και εντός δέκα ημερών να στείλουν τον αριθμό των οργανικών θέσεων που καταργούνται και τις πράξεις με τις οποίες οι εργαζόμενοι αυτοί τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία!
 

Λακέδες των καπιταλιστών

Στην παράγραφο ΙΔ’ του πολυνομοσχέδιου διαβάζουμε: «1. Με συνυποσχετικό μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας προσδιορίζεται ο τρόπος καταβολής και το ύψος της οικειοθελούς συνεισφοράς της τελευταίας για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, του σχετικού ποσού μη δυνάμενου να είναι κατώτερο των εκατόν σαράντα εκατομμυρίων ευρώ (140.000.000 ευρώ)».
 

Το πρώτο που πρέπει να σημειωθεί είναι το αστείο ποσό που θα πληρώσουν οι εφοπλιστές: 140 εκατ. ευρώ μέχρι το 1916. Μάλιστα, για να ξεμπλέξουν με τις… εθνικές υποχρεώσεις τους, θα τα πληρώσουν την πρώτη διετία. 80 εκατομμύρια το 2013 και τα υπόλοιπα 60 το 2014. Για το 2015 και το 2016 δεν προβλέπεται τίποτα. Για να έχουμε ένα απλό μέτρο σύγκρισης αναφέρουμε ότι μόνο από την αύξηση (υπερτριπλασιασμό) του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο το ποσό που θα εισπραχθεί το 2013 θα είναι 129,5 εκατ. ευρώ. Στην τετραετία 518 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, τα τρακτέρ θα πληρώσουν τριπλάσιο έκτακτο φόρο από τα τάνκερ και τ’ άλλα βαπόρια.
 

Ακόμη πιο προκλητικός, όμως, είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται αυτή η γελοία ρύθμιση. Ως «οικειοθελής συνεισφορά» των εφοπλιστών, η οποία θα γίνει με την υπογραφή κάποιου είδους μνημόνιου (συνυποσχετικό) μεταξύ αυτών και της κυβέρνησης, και όχι ως φόρος που επιβάλλεται από την κυβέρνηση, όπως επιβάλλονται ένα σωρό επαχθέστατα μέτρα σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών, μικροαστών.
 

Οι εφοπλιστές εμφανίζονται ως κράτος εν κράτει. Αυτοί αποφασίζουν αν θα δώσουν, πότε θα δώσουν, πόσα θα δώσουν. Οι αστοί πολιτικοί εμφανίζονται ως κοινοί λακέδες τους. Ο Βενιζέλος τους παρακαλούσε να δώσουν κάτι κι αυτοί γελούσαν.
Στη συνέχεια εκτόξευε δημαγωγικές απειλές κι αυτοί γελούσαν πιο ηχηρά. Ο Σαμαράς τους φώναξε δυο φορές στο Μαξίμου, για να καταλήξουν σ’ αυτή την επονείδιστη για το αστικό πολιτικό σύστημα ρύθμιση.
 

ΥΓ: Αυτό το «οικειοθελής» ενόχλησε τους φαρισαίους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ζήτησαν από τον Στουρνάρα να το αφαιρέσει.
Οπως είπε η Χριστοφιλοπούλου, αυτός δέχτηκε (μένει να δούμε πώς θα διαμορφωθεί τελικά το πολυνομοσχέδιο). Δεν αλλάζει τίποτα, όμως, και ως προς την ουσία και ως προς τον τύπο. Από τη στιγμή που η επί διετία αυξησούλα στη φορολόγηση των πλοίων θα γίνει με υπογραφή συνυποσχετικού μεταξύ της κυβέρνησης και των εφοπλιστών, έχουμε ρύθμιση υπό την αίρεση των τελευταίων. Αρα, πρόκειται για «οικειοθελή συνεισφορά», όπως γράφτηκε. Με ή χωρίς αυτές τις δυο λέξεις, το ίδιο κάνει.