Αν αυτό είναι μια κάποια λύση για τα προβλήματα της γενιάς μας, εύγε νέοι μου!

Επιτρέψτε μας να το θεωρήσουμε απλά στρουθοκαμηλισμό. Είναι κοινός τόπος εδώ και δύο μήνες ότι το ΑΠΘ είναι από τα πρώτα πανεπιστήμια υπο διάλυση και έχει την όψη χωματερής. Σε πολλά πηγαδάκια έχουν φουντώσει οι συζητήσεις για το τι θα γίνει με τα σκουπίδια, τι γίνεται με το δικαίωμα στη καθαριότητα, μα πόσο ακραίοι είναι οι εργολαβικοί υπάλληλοι και όλοι αυτοί που τους υποστηρίζουν τελος πάντων. Μάλιστα, οι συζητήσεις αυτές και οι βαθυστόχαστες απόψεις, δεν προέρχονται μόνο από κάποιους φοιτητές αλλά και δια στόματος πρύτανη που διαπιστώνει μέσω ανακοινώσεων ότι οι  εργολαβικοί δεν καταλαβαίνουν την οικονομική κατάσταση της χώρας ενώ είναι και αποκλειστικά υπεύθυνοι για την επέμβαση της αστυνομίας τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη και ότι ακολούθησε αυτής. Στα λόγια τους έρχονται όλο και πιο συχνά πλέον και οι πεφωτισμένοι των καναλιών και των εφημερίδων, που αναρωτιούνται και αυτοί με ύφος 5 αρχιεπισκόπων και 7 καρδιναλίων ''πόται θα ξαιβρομύσι ω τώπος''. Κουβέντα όμως από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια των πάνελ και όσους τα αναπαράγουν, για το βρώμικο ρόλο των εργολάβων, για το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι απ'τον Αύγουστο, έχουν απολυθεί πάνω από 300 ενώ για τους υπόλοιπους ετοιμάζονται συμβάσεις των 450 ευρώ. Ποιός αποφασίζει τελικά για την διάλυση του πανεπιστημίου και ποιός ευθύνεται για την εικόνα χωματερής;

Μπορεί να μας φαίνεται λόγω της εγγύτητάς μας πολύ οικεία αυτή η συζήτηση, αλλά είναι ακριβώς η ίδια, με τα ίδια επιχειρήματα, με τη συζήτηση που διεξάγεται εδώ και 3 χρόνια από τα κυβερνητικά χείλη απέναντι σε κάθε αγώνα που ξεσπάει κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.  Είναι ακρίβως εκείνη η συζήτηση που της φταίνε οι ναυτεργάτες για τον τουρισμό, της φταίνε οι χαλυβουργοί για την ύφεση, της φταίνε οι φοιτητές που τολμούν να αμφισβητούν νόμους, της φταιν οι μετανάστες για την εγκληματικότητα και πάει λέγοντας. Φυσικά, σε αυτή τη συζήτηση, το συμπέρασμα για τον ακροατή είναι πως ο εχθρός του είναι κάποιος διπλανός του. Λέξη όμως δε θα ακουστεί σε αυτή τη συζήτηση για τους πραγματικούς υπαίτιους. Ανάμεσα στα παρακαλετά και τους τεμενάδες στους ευρωπαίους ''εταίρους'' μας για να πάρουμε τη δόση μας, δε θα ακούσει κανείς  ότι από τα 31,5 δις ευρώ του αρχικού ύψους της δόσης, τα 24,8 θα πάνε στις τράπεζες,  4,6 θα διατεθούν για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων,  2  για εξόφληση εντόκων γραμματίων και με τα 100 εκ. που απομένουν θα πρέπει να πληρωθούν ΕΟΠΥΥ, προμηθευτές, ΟΤΑ. Η συζήτηση αυτή, την ώρα που πανηγυρίζει για την παραμονή μας στο ευρώ και χαριεντίζεται με την χιλιοειπωμένη ατάκα ''αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία'', θα θεωρεί πάντα ανάξια λόγου τα κανιβαλικά μέτρα των μνημονίων, το 1,5 εκατομύριο των ανέργων(50% για τη νεολαία), τους μισθούς και τις συντάξεις κάτω απ'τα όρια της επιβίωσης, τις 5000 αυτοκτονίες των τελευταίων ετών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και το εργασιακό μεσαίωνα που τις διαδέχεται. Άρα λοιπόν, η συζήτηση για τα σκουπίδια, είτε για το ΑΠΘ είτε για την απεργία των ΟΤΑ, γίνεται για να διχαστεί μια ολόκληρη γενιά, η οποία στέλνεται στη χωματερή.

ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΟΧΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΣΕ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΣ...

Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αναμένει μια κανονικότητα μέσα στο πανεπιστήμιο, όταν έξω η επίθεση είναι τόσο σφοδρή. Ως αποτέλεσμα της μνημονιακής πολιτικής και των επιταγών των δανειστών μας, ο προϋπολογισμός του ΑΠΘ έχει περικοπεί στο μισό τα τελευταία 2 χρόνια, το μνημόνιο ΙΙΙ φέρνει απολύσεις 100 διοικητικών υπαλλήλων του, το υπουργείο παιδείας απαιτεί τη συνέχιση των εργολαβιών με κονδύλι κομμένο κατά 37,5% για το 2013 (βγάλε συμπέρασμα τι θα γίνει), οι εργαζόμενοι της λέσχης προσλήφθηκαν ξανά με ακόμη μικρότερους μισθούς, ενώ το ΔΣ της λέσχης μας κοροϊδεύει στα μούτρα μας με τις ανακοινώσεις περί διασφάλισης της ομαλής λειτουργίας της. Επίσης, ο περσινός νόμος πλαίσιο, που η εφαρμογή του εμπεριέχεται και στο μνημόνιο ΙΙΙ, προωθεί την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, ενώ οι πιο αντιδραστικές αλλαγές θα έρθουν από το νεοεκλεχθέν συμβούλιο διοίκησης, που μέσα σε αυτό το σκηνικό θα έρθει με τον πιο αγοραίο τρόπο να εγγυηθεί την ισοπέδωση του πανεπιστημίου στο όνομα του νόμου. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που η δυνατότητα του καθενός να σπουδάσει τίθεται υπό αίρεση, όταν τα οικονομικά προβλήματα μας χτυπάν καθημερινά την πόρτα και αμφισβητείται το δικαίωμα πρόσβασης στην δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ πριμοδοτούνται οικονομικά και θεσμικά τα ιδιωτικά κολλέγια. Μετά από όλα αυτά, τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε; Να συνεχίσουμε να φουντάρουμε τα σκουπίδια από τον 2ο στο ισόγειο; Να πληρώσουμε στη λέσχη; Να παρέχουμε γραμματειακή υποστήριξη; Να φέρουμε καυσόξυλα μιας και κόπηκε το φυσικό αέριο; Να αποδεχθούμε ένα μέλλον ανεργίας και μετανάστευσης; Να κάνουμε τα τρία δύο και τον άσσο μπαλαντέρ;

ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ,

'Η ΘΑ ΤΗ ΧΑΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, Ή ΘΑ ΤΗΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Απέναντι σε όλη αυτή την επίθεση και τα ιδεολογήματα περί αναγκαίας αποδοχής μέτρων και δανείων, σίγουρα είναι ατελέσφορη και ακίνδυνη η λογική εθελοντισμού που υφέρπει σ'αυτά που περιγράφθηκαν παραπάνω. Μάλιστα δεν είναι μια καινούρια απάντηση, μιας και πλασάρεται απ'τους εκάστοτε Αλαφούζους, που μας καλούν να διαχειριστούμε τη μιζέρια μας. Εμείς, κόντρα σ'αυτό, δηλώνουμε ΔΕΘΕΛΟΝΤΕΣ και απαιτούμε όλα αυτά που μας ανήκουν. Οι κινητοποιήσεις ενάντια στο μνημόνιο ΙΙΙ, οι κλαδικοί αγώνες που ακολούθησαν την ψήφισή του και οι μεγαλειώδεις πορείες της 17ης Νοέμβρη, έσπασαν το ψεύτικο κλίμα κοινωνικής συναίνεσης που δημιουργήθηκε μετεκλογικά ούτως ώστε να εγγυηθεί την ψήφιση του μνημονίου ΙΙΙ και τη δόση μαμούθ του πρέζακα ολκής, με τις απειλές για χρεοκοπία να ακούγονται από τον Ιούλιο. Μπροστά σε αυτή την εμφάνιση του λαού, η τρόικα εσωτερικού επέλεξε τη βίαιη καταστολή την ώρα που ψήφιζε τα νομοσχέδια οριακά στη βουλή. Με την ίδια δριμύτητα επέλεξε να χτυπήσει και τις πορείες της 17ης Νοέμβρη, με αποκορύφωμα τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, όπου συνελήφθησαν και ξυλοκοπήθηκαν άγρια 16 φοιτητές και νεολαίοι. Δυο μέρες πριν, στοχοποιήθηκαν 3 αγωνιστές που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στον τοποτηρητή της ΕΕ, Φούχτελ. Ενώ η οικονομική-ιδεολογική-κατασταλτική βία είναι βασικά όπλα του ίδιου του συστήματος, τολμάν να κατηγορούν το λαό για βία, με την υποστήριξη και της “υπεύθυνης αντιπολίτευσης” του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. Δηλώσεις Δούρου, που καταδικάζει τη βία στα γεγονότα με τον Φούχτελ). Όσο λοιπόν για το σύστημα η μνημονιακή πολιτική είναι νόμιμη, οι νεοναζί της ΧΑ βουλευτές, τα ναρκωτικά η παιδεία τους και η αστυνομία το στήριγμά τους, εμείς θα είμαστε με το λαό που συγκρούεται, που απεργεί και διεκδικεί το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.

ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ

Αυτή την αξιοπρεπή ζωή στερείται σήμερα μια ολόκληρη γενιά. Μια γενιά που πριν 4 χρόνια, στην απαρχή της καπιταλιστικής κρίσης, είδε τον εαυτό της στο πρόσωπο του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που έπεφτε νεκρός απ'τη σφαίρα μπάτσου στα Εξάρχεια. Αν αυτή η γενιά τότε αντιλαμβανόταν ότι υποθηκεύεται το μέλλον της και γι'αυτό εξεγειρόταν, σήμερα αυτό έχει θυσιαστεί, στο βωμό του κεφαλαίου.  Αν λοιπόν, στο έδαφος της κρίσης, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο θέλουν να βλέπουν την Ελλάδα σαν το πειραματόζωο που ο λαός της θα αποδεχτεί τα πάνδεινα, εμείς λέμε ότι θα πρέπει να στείλουμε εκείνο το μήνυμα που στείλαμε το Δεκέμβρη του 2008 σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, το μήνυμα της ανυπακοής, το πνεύμα της ανταρσίας, τη φλόγα της εξέγερσης.

"Συντρόφισσα, σύντροφε.
Εξεγερμένη Ελλάδα.
Εμείς, οι πιο μικροί, από αυτή τη γωνιά του κόσμου, σε χαιρετάμε.
Δέξου το σεβασμό μας και το θαυμασμό μας γι' αυτό που σκέφτεσαι και κάνεις.
Από μακριά μαθαίνουμε από σένα.
Ευχαριστούμε."

Υποδιοικητής Marcos
Zapatistas, Μεξικό, 2/1/09

 ΟΛΟΙ στη Γενική συνέλευση του Συλλόγου, Τρίτη 4/12 Τετάρτη 5/12, στις 14.00 στην αίθουσα 5 της πτέρυγας των Ηλεκτρολόγων

 

ΥΓ: Σχετικά με την πρόσφατη, εξ ουρανού, ανακοίνωση της γραμματείας του ΜΑΣ Θεσσαλονίκης που ισχυρίζεται αστήρικτα ότι στρώνουμε το έδαφος για τη συκοφάντηση του αγώνα των εργολαβικών, εκτός από την παρατήρηση ότι μοιάζει με τις ανακοινώσεις του πρύτανη, κατά τ'άλλα περιττεύουν τα σχόλια, λόγω της δίμηνης απουσίας τους απ' αυτό τον αγώνα μιας και δε κατάφεραν (καλώς ή κακώς) να τον ελέγξουν. Τους ευχόμαστε πολλά γκολ στο τουρνουά ποδοσφαίρου του ΜΑΣ.