H τρομοκρατία δε μας σταματά!
Το τελευταίο διάστημα, η επίθεση της κυρίαρχης πολιτικής στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας οξύνεται. Εξαγγέλλουν τη νέα λιτότητα, τις απολύσεις, την αναγνώριση των κολεγίων και λένε ότι αυτό γίνεται προς όφελος της κοινωνίας, των φοιτητών και των εργαζομένων, πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος στους δύσκολους καιρούς της κρίσης. Αδυνατούν όμως να πείσουν την πλειοψηφία για αυτό. Γι’ αυτό θέλουνε να καταπνίξουν κάθε φωνή αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής, τρομοκρατώντας το λαό και καταστέλλοντας τα μαχόμενα και πρωτοπόρα κομμάτια της κοινωνίας.
Κομμάτι αυτής της μάταιης απόπειρας τρομοκράτησης αποτελεί η εμπρηστική επίθεση στο στέκι του συλλόγου ηλεκτρολόγων ξημερώματα του Σάββατο 29/11, κέντρο αγώνα κατά τη διάρκεια των μαζικών αγώνων του κινήματος και των καταλήψεων, και μάλιστα μόλις μια μέρα μετά την λήξη της τελευταίας. Ο εμπρησμός που ήταν οργανωμένος και συντονισμένος στόχευε στην ολοκληρωτική καταστροφή του στεκιού, όπως και τελικά έγινε.
Είναι προφανές ότι το περιστατικό αυτό δεν είναι τυχαίο σε σχέση με την χρονική στιγμή και την στόχευση του. Πρόκειται για μια συνειδητή πολιτική επιλογή των κρατικών-παρακρατικών μηχανισμών που εξυπηρετούν τα σχέδια της κυβέρνησης στο χώρο της εκπαίδευσης. Εμφανείς της στόχοι η τρομοκράτηση του φοιτητικού κινήματος και των πολιτικών χώρων που παρεμβαίνουν σε αυτό με λογική ανατροπής των νόμων και της πολιτικής της (όπως τα σχήματα της ΕΑΑΚ).
Η δυνάμει δολοφονική αυτή ενέργεια έρχεται σε μια στιγμή που μαχητικά το φοιτητικό κίνημα και συνολικά ο χώρος της εκπαίδευσης αντιδρά για ακόμη μια φορά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση όπως αυτή εκφράζεται σήμερα με την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, τη δημοσίευση του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού και συνολικά με τους νόμους της ΝΔ για την εκπαίδευση. Όπως και στο κίνημα του 2006, έτσι και τώρα, η επιχειρηματολογία και η πολιτική της κυβέρνησης έχει απορριφθεί από τους φοιτητές, δεν πείθει κανέναν στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Όταν η κυβερνητική πολιτική αδυνατεί να βρει συμμάχους, η επιβολή της αναδιάρθρωσης συνεχίζεται με άλλα μέσα, είτε αυτό αφορά την αστυνομοκρατία στις φοιτητικές διαδηλώσεις(π.χ. πορεία Πολυτεχνείου, 61 συλλήψεις πριν ενάμισι χρόνο την ημέρα ψήφισης του νόμου), είτε σημαίνει την ενεργοποίηση της κυβερνητικής κομματικής νεολαίας(ΟΝΝΕΔ) για την τρομοκράτηση αγωνιστών και τη διάλυση συνελεύσεων, όπως συνέβη στις σχολές της Θεσσαλονίκης. Πριν από έξι μήνες βρεθήκαμε απέναντι στην ενεργοποίηση ακόμη και γαλάζιων μπράβων της νύχτας για την περιφρούρηση της εφαρμογής του νέου νόμου πλαίσιο στο Πα.Πει. Συνολικά αυτά τα περιστατικά δείχνουν ότι η πειθάρχηση και η τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος είναι συνυφασμένη με το προχώρημα και την εφαρμογή της πολιτικής και των μεταρρυθμίσεων.
Γι’ αυτό το λόγο ο εμπρησμός και η καταστροφή του στεκιού στους ηλεκτρολόγους του Ε.Μ.Π. δεν μπορεί παρά να αποτελεί συγκεκριμένη στόχευση που συνδέεται με τις ευρύτερες πολιτικές επιλογές. Όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι του Πολυτεχνείου βρίσκονται πάντοτε στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων, είναι δεδομένο ότι οι πολιτικοί χώροι που συμβάλλουν κυρίαρχα στην ανάπτυξη και την κλιμάκωση τους θα στοχοποιούνται με έντονο τρόπο. Άλλωστε δεν είναι και η πρώτη φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια περιστατικά, ωμής παρακρατικής τρομοκρατίας. Αντίστοιχες επιθέσεις συμμορίτικου χαρακτήρα (εμπρησμοί, παραβιάσεις, ξυλοδαρμοί αγωνιστών) έχουν συμβεί σε πανεπιστημιακούς χώρους αλλά και έξω από αυτούς. Μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν γίνει πάνω από δέκα επιθέσεις σε χώρους σωματείων, στέκια τοπικών πρωτοβουλιών και πολιτικών χώρων.
Τα περιστατικά αυτά δεν πρέπει να ξενίζουν καθώς αποτελούν οργανικό κομμάτι της ίδιας της λειτουργίας και των πολιτικών στοχεύσεων των κρατικών μηχανισμών. Είναι η πραγματική τους όψη που εμφανίζεται όταν τα «δημοκρατικά» τους προσωπεία πέφτουν. Οι ασφαλίτικες ή παρακρατικές επιθέσεις, η τρομοκρατία στις διαδηλώσεις, οι επιθέσεις της ΟΝΝΕΔ έχουν συνεκτικά χαρακτηριστικά, διαπλέκονται μεταξύ τους και παραπέμπουν άμεσα στην πολιτική που υπηρετούν. Κάθε φορά που το φοιτητικό και ευρύτερα το λαϊκό κίνημα γίνεται πολιτικά επικίνδυνο, τέτοιες ενέργειες λειτουργούν παραδειγματικά για την τρομοκράτηση και την καταστολή του. Όσο και αν θέλουν να το σβήσουν από την ιστορία, η συνεργασία αυτών των δυνάμεων ευθύνεται άλλωστε ακόμη και για δολοφονίες αγωνιστών όπως αυτή του Ν. Τεμπονέρα στην Πάτρα το 1991.
Θα έπρεπε όμως να γνωρίζουν καλά ότι το φοιτητικό κίνημα δεν ενσωματώνει την καταστολή. Τέτοιες ενέργειες δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Δεν έμειναν ποτέ αναπάντητες από τον κόσμο του αγώνα αλλά αντίθετα τον συσπείρωσαν και αποτέλεσαν εφαλτήριο για περαιτέρω κινητοποιήσεις που οδήγησαν στην ήττα της πολιτικής τους. Το χτύπημα πρωτοπόρων συλλόγων και αλλά και των σχημάτων της ΕΑΑΚ, δείχνει πως οι ριζοσπαστικές αριστερές λογικές είναι πραγματικά πολιτικά επικίνδυνες για την κυβέρνηση και τους συμμάχους της.
Ως Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση δε θα επιτρέψουμε καμιά τρομοκράτηση του φοιτητικού κινήματος, θα υπερασπιστούμε τη δυνατότητα των φοιτητών και να κινητοποιούνται και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Η αναγνώριση των ΚΕΣ και η κατάρτιση εσωτερικών κανονισμών, η κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση δεν θα περάσει. Όπως με την συνταγματική αναθεώρηση, έτσι και τώρα θα ανατρέψουμε για ακόμη μια φορά τα σχέδια τους. Η πολιτική της κυβέρνησης, η συμπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και οι κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι μονόδρομος. Οι αγώνες μας δεν ενσωματώνονται, δεν τρομοκρατούνται, δεν καταστέλλονται!
ΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΞΑΝΑ!
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση
σε ΑΕΙ - ΤΕΙ
