ΟΧΙ ΕΣΕΙΣ. ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Η ΔΑΠ- ΝΔΦΚ, η φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, του κυρίαρχου κόμματος της τρικομματικής κυβέρνησης, έβγαλε μια σύντομη ανακοίνωση για τις φοιτητικές εκλογές. Η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ είναι οι κυβερνητικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, οι υπερασπιστές των μνημονίων και των μέτρων εξαθλίωσης των τελευταίων ετών. Οι παρατάξεις που γιγαντώθηκαν τόσα χρόνια μέσα από τα πάρτι, τα ρουσφέτια και τις επαφές με το κομματικό κατεστημένο, τα χρήματα από τα κομματικά ταμεία που είχαν κλαπεί από τους γονείς και τα αδέρφια μας. Είναι οι παρατάξεις από τις οποίες πέρασαν οι υπουργοί και οι βουλευτές που ψηφίζουν κάθε φορά «Ναι σε όλα», τα πιστά σκυλιά της τρόικα και του ΔΝΤ, οι προϊστάμενοι των κρατικών και παρακρατικών ταγμάτων ασφαλείας. Τι θέλουν λοιπόν να μας πουν τώρα;

Η αφίσα και η ανακοίνωση της ΔΑΠ

« 17 Απριλίου Φοιτητικές εκλογές

Σήμερα, με την κοινωνία να αλλάζει και τις μεταρρυθμίσεις να δημιουργούν προσδοκίες για μία σύγχρονη χώρα, τα ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή των αλλαγών.
Στις φετινές φοιτητικές εκλογές, το μήνυμα πρέπει να είναι καθολικό και ξεκάθαρο. Ναι στη δημιουργία μίας σύγχρονης ανώτατης εκπαίδευσης συνδεδεμένης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Ναι σε Συλλόγους Φοιτητών, που θα είναι χρήσιμοι στο κοινωνικό σύνολο και την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ναι σε μια νεολαία που δουλεύει, προτείνει και διεκδικεί μια Ελλάδα με ευκαιρίες.
Στην προσπάθεια μας αυτή δεν αναζητούμε εχθρούς. Αναζητούμε συμμάχους με κοινό όραμα να αφήσουμε πίσω τα λάθη του παρελθόντος και να δημιουργήσουμε ένα μέλλον που να αξίζει σε νέους ανθρώπους με όρεξη να προσφέρουν στον τόπο τους.
Στις 17 Απριλίου λοιπόν,
αποφασίζουμε για Πανεπιστήμια συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας, ανοιχτά στην ιδιωτική χρηματοδότηση και δύναμη τους την αξιολόγηση
αποφασίζουμε και κάνουμε ισχυρή τη δική μας γενιά κόντρα στη μιζέρια και το λαϊκισμό.

Στις 17 Απριλίου αποφασίζουμε ΔΑΠ-ΝΔΦΚ»

—————————————————————————————————————————————————

Κι εμείς τους απαντάμε.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΕΣΕΙΣ. ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Τόσο καιρό εσείς αποφασίζατε. Και καταδικάσατε εμάς, τους φίλους μας, τους γονείς μας, τους γείτονες μας, στην ανεργία και την πείνα. Είστε οι κυβερνήσεις, τα κατεστημένο στο πολιτικό σύστημα, τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Δεν έχετε κάτι άλλο να μας προσφέρετε ή να μας υποσχεθείτε. Την πολιτική σας την ξέρουμε, τη ζούμε στο πετσί μας εδώ και χρόνια. Τώρα πρέπει εμείς να αποφασίσουμε. ΓΙΑ ΕΜΑΣ. Όχι για τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους ή τα κομματικά επιτελεία.

Σήμερα, η κοινωνία δεν αλλάζει, ούτε οι μεταρρυθμίσεις δημιουργούν προσδοκίες. Πόσο ανήθικα, ντοπαρισμένα από την εξουσία ανθρωπάκια είστε για να λέτε κάτι τέτοιο; Σήμερα, η κοινωνία διαλύεται, όσα χτίζανε τόσα χρόνια οι άνθρωποι γκρεμίζονται σε μια στιγμή. Ποιες προσδοκίες; Κάθε μέρα ένας φίλος μας μεταναστεύει, ένας γνωστός αυτοκτονεί, πέφτει στα ναρκωτικά, καταθέτει τα όπλα. Οι συνάδελφοι μας, έφυγαν από τη ζωή προσπαθώντας να ζεσταθούν. Έχετε ξεπουλήσει το μέλλον μας στις τράπεζες και τους πλούσιους και μιλάτε για προσδοκίες; Η μόνη ελπίδα και προσδοκία μας είναι να σας ρίξουμε, να σας στείλουμε όλους στο διάολο και να φτιάξουμε μια νέα ζωή, μια νέα κοινωνία με ανώτερη αξία τις ανάγκες μας και όχι το κέρδος. Και ναι, τα πανεπιστήμια πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή, όχι όμως των αλλαγών που υλοποιείτε εσείς καθημερινά και μας βυθίζουν στην κόλαση. Αλλά στην πρώτη γραμμή για την ανατροπή, για την πάλη και την αλληλεγγύη. Στην πρώτη γραμμή, ώστε η γνώση και η έρευνα να τεθούν στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Βεβαίως και οι φετινές εκλογές, πρέπει να έχουν ξεκάθαρο και καθολικό μήνυμα. Όχι όμως υπέρ της υποταγής του πανεπιστημίου στις ανάγκες των μεγαλοεπιχειρηματιών, των πολυεθνικών και των τροϊκανών. Το πιο μεγάλο μήνυμα θα είναι η καταδίκη αυτών που  ευθύνονται για την κατάντια μας. Των κυβερνητικών παρατάξεων της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ. Θα αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη; Θα αφήσουμε την επομένη των εκλογών, τους μισητούς εκπροσώπους της κυβέρνησης και του ΔΝΤ να χαίρονται για τα ποσοστά των παρατάξεών τους και την υποτιθέμενη αποδοχή της πολιτικής τους;

Μιλάτε εσείς για συλλόγους χρήσιμους στην κοινωνία; Τι εννοείτε; Εργαλεία στα χέρια του κράτους για να δολοφονούν καλύτερα τους εργαζομένους και τη νεολαία; Μιλάτε εσείς; Που φοβάστε και προσπαθείτε να μπλοκάρετε τις μαζικές διαδικασίες δημοκρατικής λήψης αποφάσεων των φοιτητών και σπουδαστών. Που θέλετε παραμάγαζα διαπλοκής με καθηγητές, σημειώσεις, μαθήματα κ.α.; Που θέλετε να αποβλακώσετε τη νέα γενιά και να βγάλετε χρήματα θεωρώντας ότι το μόνο που τη νοιάζει είναι τα πάρτι και το ατομικό βόλεμα; Μιλάτε εσείς στους φοιτητές που θέλετε να τους κλείσετε ή να συγχωνεύσετε τις σχολές τους; Που τους κόβετε τη σίτιση και τη στέγαση; Που τους βάζετε να πληρώνουν για τις σπουδές τους; Όχι, οι μαχητικοί και δημοκρατικοί φοιτητικοί σύλλογοι ήταν μια κατάκτηση που κερδήθηκε με αγώνες από το Πολυτεχνείο μέχρι σήμερα κι εσείς θέλετε να την καταργήσετε, μαζί με το άσυλο, μαζί με κάθε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Ενώ εμείς τους χρειαζόμαστε τους συλλόγους για να παλεύουμε και να ανατρέπουμε τα σχέδια σας σε εκπαίδευση και εργασία αλλά και για να μαθαίνουμε τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, να φτιάχνουμε δομές αλληλοβοήθειας και επιβίωσης.

Μιλάτε εσείς για τη νεολαία που δουλεύει και τις νέες ευκαιρίες. Τέτοιο είναι το θράσος σας; Που με την πολιτική σας, η ανεργία στους νέους εκτοξεύτηκε στο 60%; Που κάθε μέρα, φεύγουν οι φίλοι μας και τα αδέρφια μας για τη νέα μετανάστευση; Εσείς που καταστρέφετε τα όνειρα και τις ικανότητες ολόκληρων γενεών, μιλάτε για «ανάπτυξη» και «ευκαιρίες» και εννοείτε καμένη γη, μισθούς πείνας, συνθήκες Κίνας, εργασιακούς παραδείσους για το κεφάλαιο και κάτεργα για τους εργαζόμενους.

Δεν αναζητάτε, λέτε εχθρούς, αλλά συμμάχους. Όμως εσείς είστε ο εχθρός. Και στην κατοχή πολλοί έλεγαν ότι οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, και οι κατακτητές αναζητούσαν συμμαχίες. Όμως εμείς δεν τρώμε άλλο κουτόχορτο. Ο πρώτος εχθρός μας είναι η τρικομματική κυβέρνηση της συμφοράς και οι υποστηρικτές της. Εσείς. Τίποτα καλό δεν μπορεί να έρθει με την συνεργασία ή την ανοχή σε εσάς. Ο μόνος δρόμος είναι η σύγκρουση. Όμως πράγματι χρειάζονται συμμαχίες. Χρειάζεται ενότητα και πάλη όλων των φοιτητών και φοιτητριών, όλων των σπουδαστών και σπουδαστριών, μαζί με τους μαθητές, τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους. Όλοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε, μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο σε μια νέα κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πείνα και πολέμους. Εμείς αυτό το δρόμο θέλουμε να διαβούμε. Μας λένε τα τσιράκια της τρόικα ότι έχουν όρεξη να βοηθήσουν τον τόπο. Εμείς ξέρουμε ότι για τον τόπο μας, αλλά και για όλο τον κόσμο, πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Και ξέρουμε ότι δε θα είμαστε μόνοι. Καλούμε δίπλα μας, ακόμα και όσους μπορεί να έχουν κατά καιρούς διαφωνήσει σε κάποια επιλογή μας, ωστόσο γνωρίζουν ότι μόνο με την πάλη και τη αξιοπρέπεια μπορούμε να χτίσουμε μαζί ένα διαφορετικό αύριο.

Στις 17 Απριλίου λοιπόν, αποφασίζουμε να φέρουμε τα πανεπιστήμια και τη νέα γενιά στην πρώτη γραμμή για την μεγάλη ανατροπή της σημερινής κόλασης. Δεν αφήνουμε αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Ήρθε η ώρα να υποστούν ένα βαρύ πλήγμα οι δυνάμεις των μνημονίων, της Ε.Ε. και της τρόικα στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ. Θα δώσουμε τη δυνατότητα στους τεχνοκράτες των Βρυξελών και στα κομματικά επιτελεία να χαμογελάνε χαιρέκακα πιστεύοντας ότι στα πανεπιστήμια περνάει η πολιτική τους; Είναι δυνατόν, μετά από τρία χρόνια μνημονιακής καταστροφής, μετά από ένα χρόνο της τρικομματικής κοινοβουλευτικής χούντας, να παραμένουν στις πρώτες εκλογικές θέσεις οι κομματικοί θίασοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Δεν αφήνουμε την ευκαιρία να τους μαυρίσουμε, να τους καταδικάσουμε.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της αδιαφορίας, της αποχής, της ατομικής πορείας οδηγεί στον ίδιο γκρεμό που οδηγεί και η συνέχιση αυτής της πολιτικής. Πρόκειται ουσιαστικά για αποδοχή, σύμπραξη στη δολοφονία όλης της γενιάς μας.

Για αυτό στις 17 Απρίλη επιλέγουμε το δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα.

Ψηφίζουμε- στηρίζουμε ΕΑΑΚ