H EΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ δεν είναι ημέρα αργίας ή των λουλουδιών. Είναι ημέρα απεργίας, και απόδειξη της αναγκαιότητας για τη συνέχιση των αγώνων της εργατικής τάξης για μια άλλη κοινωνία πλήρους ελευθερίας, για ένα άλλο κοινωνικό σύστημα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αγώνες οι οποίοι γεννήθηκαν από την ίδια την πραγματικότητα της εποχής και από τη διεκδίκηση από την πλευρά των εργαζομένων αξιοπρεπών όρων εργασίας και διαβίωσης.
Ορόσημο των αγώνων αυτών ήταν οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις σε όλη την Αμερική και ιδιαίτερα των εργατών του Σικάγο. Το Μάη του 1886, εποχή που η εργάσιμη ημέρα δεν είχε τέλος, το ωράριο καθοριζόταν αυθαίρετα από τους εργοδότες (χαρακτηριστικό είναι ότι οι εργάτες δούλευαν ακόμα και 18 ώρες, η Κυριακή δεν ήταν κατοχυρωμένη ως μέρα αργίας) και η εργασία ανηλίκων αποτελούσε εκτεταμένο φαινόμενο, πραγματοποιήθηκαν μαχητικές απεργίες και διαδηλώσεις με κεντρικό αίτημα την καθιέρωση του οχταώρου και τη ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Η απάντηση του κεφαλαίου και του κράτους στα αιτήματα των εργαζομένων ήταν η βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, με αποτέλεσμα το θάνατο δεκάδων και το τραυματισμό εκατοντάδων. Επίσης αποτρόπαιη ήταν και η αντιμετώπιση 8 συνδικαλιστών που πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις, οι οποίοι δικάστηκαν με κατασκευασμένα κατηγορητήρια και εν τέλει οι 4 από αυτούς απαγχονίστηκαν, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις και κινήσεις αλληλεγγύης που εκδηλώθηκαν ανά τον κόσμο.
Στην Ελλάδα, αντίστοιχου μεγέθους και έκτασης κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν το '36 με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη και τον αγώνα των καπνεργατών. Η παγκόσμια ιστορική εποχή και συγκυρία, στο φόντο της οποίας εκδηλώνεται η κοινωνική έκρηξη, είναι συγκυρία βαθιάς οικονομικής κρίσης (κρίση του '29) και αντιδραστικοποίησης του πολιτικού συστήματος (άνοδος του φασισμού). Στους πρώτους μήνες του '36, το απεργιακό κίνημα της εργατικής τάξης, αλλά και των καταπιεζόμενων στρωμάτων, σημείωσε πρωτοφανή άνοδο απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Μόνο στο τρίμηνο Γενάρη - Μάρτη απήργησαν πάνω από 200 χιλιάδες εργάτες, ενώ σε μια σειρά πόλεις (Δράμα, Καβάλα, Σέρρες, Ξάνθη κλπ.) πραγματοποιήθηκαν πετυχημένες απεργίες με τοπικού χαρακτήρα αιτήματα. Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι αγρότες μιας σειράς επαρχιών (Ηρακλείου, Δωρίδας κλπ.) συγκροτούσαν συλλαλητήρια, ενώ οι επαγγελματίες των πόλεων κατέβαιναν σε απεργίες. Σ' αυτές τις πανκοινωνικές κινητοποιήσεις το «παρόν» έδωσε και η σπουδάζουσα νεολαία. Ολόκληρο το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, οι φοιτητές των πανεπιστημίων και όλων των άλλων σχολών βρίσκονταν σε απεργία, απαιτώντας πανεπιστημιακές και γενικότερα δημοκρατικές ελευθερίες. Κορύφωση των κινητοποιήσεων των εργαζόμενων αποτέλεσε αυτή των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, με αίτημα σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και τήρηση της τότε συλλογικής σύμβασης από τη πλευρά των εργοδοτών. Η δολοφονία ενός εκ των απεργών από μέλη φασιστικής οργάνωσης είναι η αφορμή για να ξεκινήσουν μαζικές διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Το αστικό κράτος, με απόφαση του Ι. Μεταξά, τότε πρωθυπουργού της χώρας, δε διστάζει να κινητοποιήσει μέχρι και το στρατό και το ναυτικό εναντίον των διαδηλωτών με αποτέλεσμα το θάνατο δεκάδων και το τραυματισμό πολλαπλάσιων.
Σήμερα το κεφάλαιο στο πλαίσιο της προσπάθειας ενσωμάτωσης των αγώνων της εργατικής τάξης, μέσω του κράτους και των Μ.Μ.Ε. επιχειρεί να παραχαράξει την ιστορία και να αλλοιώσει το χαρακτήρα της εργατικής πρωτομαγιάς, αποσυνδέοντας τα ιστορικά γεγονότα από το ταξικό φορτίο το οποίο φέρουν και μετατρέποντας τη, στη καλύτερη περίπτωση σε μία εθιμοτυπικού χαρακτήρα αργία και στη χειρότερη σε «γιορτή των λουλουδιών».
Για μας, κάθε άλλο παρά γιορτή μπορεί να αποτελεί, ιδιαίτερα σήμερα, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, με τους χιλιάδες των απολυμένων, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας να τείνουν να γίνουν καθεστώς, την ακρίβεια και τη λιτότητα, την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία. Η επίθεση που εξαπολύει σήμερα το κεφάλαιο αμφισβητεί ιστορικά κεκτημένα του εργατικού κινήματος, ενώ ήδη για τα πιο σκληρά εκμεταλλευόμενα κομμάτια της εργατικής τάξης, όπως π.χ. οι μετανάστες και οι συμβασιούχοι αυτά αποτελούν αναγκαία διεκδίκηση κι όχι κατοχυρωμένο δικαίωμα. Το παραπάνω στοιχείο είναι απλά ενδεικτικό της έκτασης και του βάθους της αναδιάρθρωσης στην εργασία, η οποία ωστόσο συνδέεται άμεσα και με τις αλλαγές στην εκπαίδευση. Χαρακτηριστική είναι αυτή την περίοδο η προσπάθεια σκλήρυνσης των εξετάσεων του Τ.Ε.Ε. για την απονομή άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Κίνηση η οποία οδηγεί στην αποστοίχιση των πτυχίων από τα επαγγελματικά δικαιώματα, στην υποβάθμισή τους και προετοιμάζει το έδαφος για τη νομιμοποίηση των Κ.Ε.Σ.
Είναι λοιπόν αναγκαία για την προάσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η συγκρότηση ενός μαχητικού εργατικού κινήματος, το οποίο να είναι σε θέση να αγωνίζεται με τρόπο νικηφόρο. Έτσι όπως αγωνίστηκε το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και κατάφερε να συνάψει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που κατοχυρώνει σε όλα τα μέλη του, αξιοπρεπείς, μισθούς και εργασιακά δικαιώματα. Έτσι όπως αγωνίστηκε το σωματείο της Κ. Κούνεβα,, και τα 90 πρωτοβάθμια σωματεία που συντόνισαν τη δράση τους με αυτή, για την υπεράσπιση των εργαζόμενων στις εργολαβίες στον Η.Σ.Α.Π. και τελικά κατάφερε να αναγκάσει το κράτος να υπογράψει τη μονιμοποίηση τους. Είναι λοιπόν αναγκαία, για την αναχαίτιση της επίθεσης του κεφαλαίου και για να μην εκτονωθεί η κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, η συγκρότηση ενός μετώπου παιδείας, εργασίας και δημοκρατικών ελευθεριών που θα επιφέρει νίκες στο σήμερα και θα δίνει προοπτικές για το αύριο. Ένα τέτοιο μέτωπο, τηρουμένων των αναλογιών, ήταν και η συμπόρευση φοιτητών και εργαζομένων στο Α.Π.Θ. όλο το προηγούμενο διάστημα για το ζήτημα των εργολαβιών. Σε αυτή την κατεύθυνση θέλουμε να κινηθούμε στη φετινή απεργία της εργατικής πρωτομαγιάς. Στη κατεύθυνση των ανυποχώρητων νικηφόρων αγώνων διαρκείας που θα δώσουν μια νέα ώθηση στις εργατικές διεκδικήσεις. Για να μην είναι η 1η του Μάη μνημόσυνο των αγώνων της εργατικής τάξης, όπου κομματικά στελέχη και γραφεία θα αποτείνουν φόρο τιμής, αλλά να είναι πραγματική απεργιακή κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας, που θα κινηθεί ενιαία για την προάσπιση των συμφερόντων του.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΠΕΜΠΤΗ 30/4, 13.30 στην αιθ. 5, πτέρυγα Ηλεκτρολόγων |
