Η ύφεση και τα μνημόνια εξανέμισαν κάπου 65 δισεκατομμύρια ευρώ το 2013 σε σύγκριση με το 2008 από το ΑΕΠ της χώρας. Το ίδιο διάστημα ο πέλεκυς των μνημονιακών κυβερνήσεων έκοψε από τους μισθούς πάνω από 23 δις ευρώ, ενώ οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά τα 2/3 και οι καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών περίπου κατά 36 δις ευρώ.
Οι αριθμοί μπορούν να καταγράφουν με σαφήνεια τα ‘’θαύματα’’ που επιτελέστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία 5-6 χρόνια από τις κυβερνήσεις των δύο κομμάτων, που διεκδικούν και πάλι την ψήφο μας για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, σε συνεργασία- κατά περιόδους- σε συνεργασία και με άλλες (εξαφανισμένες σήμερα ή υπό εξαφάνιση αν δεν λάβουν έξωθεν βοήθεια) δυνάμεις, όπως ο ΛΑΟΣ και η ΔΗΜΑΡ, αλλά σίγουρα αδυνατούν να περιγράψουν το μέγεθος της ανθρωπιστικής καταστροφής, που συντελέστηκε στο όνομα της δήθεν εξυγίανσης και της δήθεν ανάπτυξης.
Τα στοιχεία που δημοσιοποιεί όλα αυτά τα χρόνια η ΕΛΣΤΑΤ θα μπορούσαν να ονομαστούν με δύο λέξεις: ‘’Στατιστικές της φρίκης’’, μιας και φροντίζουν να μας υπενθυμίζουν συνεχώς και σε τακτά διαστήματα ότι καμιά τραγωδία, κανένα νέο φρικώδες επίτευγμα των συγκυβερνητών, δεν πρόκειται να φρενάρει την ολέθρια για εκατομμύρια ανθρώπους πολιτική τους. Μια πολιτική που ακολουθούν με τρομακτική συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια, υπερκεράζοντας σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τις προσταγές των επικυρίαρχών τους, προς τέρψιν βέβαια των μεγάλων κερδισμένων της ανθρωπιστικής καταστροφής, των τραπεζών, των μεγαλοεργολάβων, των εφοπλιστών, των μεγάλων φοροφυγάδων, των ‘’επενδυτών’’ που σπεύδουν να μοιράσουν τα ιμάτια της σταυρωμένης πατρίδας μας.
Όλοι αυτοί δεκάρα δεν δίνουν για τους ανέργους, που μαζί με τους ‘’σχεδόν ανέργους’’ φτάνουν το ενάμισι εκατομμύριο, για το ένα εκατομμύριο χαμένες θέσεις απασχόλησης, για τον στραγγαλισμό του κοινωνικού κράτους, για την καταβαράθρωση του παραγωγικού τομέα της οικονομίας και τον θάνατο δια πνιγμού εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Σήμερα, ημέρες προεκλογικού πυρετού που ζούμε, ημέρες καταστροφολογίας και τρομοκράτησης των ψηφοφόρων, αλλά και πρωτοφανούς επίδειξης οσφυοκαμψίας προς τους προστάτες τους (νταβατζήδες του λέει ο λαός μας), νομίζω θα άξιζε να παραθέσουμε συνοπτικά ορισμένα από τα ‘’μεγαλειώδη επιτεύγματα’’ των μνημονιακών κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων στους τομείς της εθνικής οικονομίας, της εργασίας, της παραγωγής, της κοινωνικής μέριμνας, αλλά και της καθημερινότητας των νοικοκυριών, όπως αυτά προκύπτουν από τις έρευνες της ΕΛΣΤΑΤ.
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
Το 2013 το ΑΕΠ της χώρας ήταν μειωμένο σε σχέση με το 2008 κατά 64,7 δις ευρώ, ή ποσοστό 26,2%. Τόσο το ποσοστό όσο και η διάρκεια της ύφεσης είναι πρωτοφανή για το δυτικό κόσμο κατά τη μεταπολεμική περίοδο.
Το ίδιο διάστημα οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας περικόπηκαν κατά 23,1 δις ευρώ ή ποσοστό 28%, ενώ η καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 35,8 δις ευρώ ή ποσοστό 22,2%. Σε ότι αφορά τις επενδύσεις, αυτές μειώθηκαν κατά 37 δις ευρώ ή ποσοστό 64,4%.
Έχει ενδιαφέρον, όμως, να δούμε πως διαμορφώθηκαν τα ίδια μεγέθη το γ’ τρίμηνο του 2014 σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008, για το οποίο η κυβέρνηση πανηγύρισε δεόντως την ‘’επιστροφή στην ανάπτυξη’’ και μας κορόιδευε ότι είναι έτοιμη να καταργήσει τα μνημόνια.
-Το ΑΕΠ εμφανίζεται μειωμένο κατά 15,9% ή ποσοστό 26,1%.
-Η καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 8,5 δις ευρώ ή 20,8%.
-Μειωμένες κατά 63,3% ή 8,6 δις ευρώ ήταν οι επενδύσεις.
-Οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας εμφανίζονται μειωμένες κατά 5,9 δις ευρώ ή 28,3%.
Βιομηχανική παραγωγή και λιανικές πωλήσεις
Τον περασμένο Οκτώβριο η βιομηχανική παραγωγή ήταν μειωμένη κατά 24,3% σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2008.
Ακόμα ισχυρότερο ήταν το πλήγμα που δέχτηκε το λιανικό εμπόριο την ίδια περίοδο.
-Ο όγκος λιανικών πωλήσεων τον Σεπτέμβριο ήταν μειωμένος κατά 34,9% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2008.
Στους επιμέρους υποκλάδους του λιανικού εμπορίου η εικόνα κατά την ίδια χρονική περίοδο είναι η εξής:
-Μεγάλα καταστήματα τροφίμων -26,5%.
-Τρόφιμα- ποτά- καπνός (μικρότερα εξειδικευμένα καταστήματα) -34,3%.
-Πολυκαταστήματα -43,1%.
-Καύσιμα -33,4%.
-Ένδυση- υπόδηση -48,4%.
-Έπιπλα- οικιακές συσκευές -50,6%.
Εργασία- ανεργία
Στον τομέα αυτό εντοπίζονται ορισμένα από τα λαμπρότερα ‘’επιτεύγματα’’ της περίλαμπρης κυβέρνησής μας.
Το τρίτο τρίμηνο του 2014 οι απασχολούμενοι ανέρχονταν σε 3.586.900 άτομα, 1.002.900 λιγότερα σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2008. Η μείωση είναι της τάξης του 21,9%.
Το ίδιο διάστημα οι άνεργοι αυξήθηκαν από 355.100 σε 1.229.400 άτομα, δηλαδή κατά 874.300 άτομα ή ποσοστό 246,2%!
Αν στον αριθμό αυτόν προσθέσουμε και 242.500 που απασχολούνται τόσο λίγο ώστε ‘’να μοιάζουν περισσότερο με άνεργους’’, όπως λέει η ίδια η ΕΛΣΤΑΤ, τότε οι άνεργοι και οι ‘’ομοιάζοντες με ανέργους’’ φτάνουν τα 1.471.900 άτομα, δηλαδή απέχουν μόλις μια ανάσα από το ενάμισι εκατομμύριο.
Να δούμε τώρα και τις απώλειες των θέσεων απασχόλησης στους κυριότερους κλάδους της οικονομίας, το γ’ τρίμηνο του 2014 σε σχέση με το γ’ τρίμηνο του 2008.
-Γεωργία, κτηνοτροφία -30.300, -5,9%.
-Μεταποίηση -228.400, -42,1%.
-Κατασκευές -241.900, -60,7%.
-Εμπόριο -199.800, -24,1%
-Μεταφορές -43.400, -20,4%.
-Τουρισμός, εστίαση -2.900, -0,9%.
-Τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες -28.300, -24,2%.
-Δημόσια διοίκηση, άμυνα, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση -65.300, -17,4%.
-Εκπαίδευση -34.100. -10,8%.
-Υγεία -21.300, -9,2%.
Το ‘’καλάθι της νοικοκυράς’’
Οι μέσες μηνιαίες δαπάνες της ελληνικής οικογένειας το 2013 είχαν περιοριστεί σε 1.509,39 ευρώ από 2.203,55 ευρώ που ήταν το 2009, εκφρασμένες σε πραγματικές τιμές του 2013. Δηλαδή, μέσα σε τέσσερα χρόνια το πολύπαθο ‘’καλάθι της νοικοκυράς’’ συρρικνώθηκε κατά 694,2 ευρώ, χάνοντας το 31,2% (περίπου του 1/3) του μεγέθους του.
Τα ελληνικά νοικοκυριά περιέκοψαν ακόμη και τις δαπάνες τους για τρόφιμα κατά 17,5% (ο υπολογισμός γίνεται πάντα σε σταθερές τιμές), ενώ κυριολεκτικά έθεσαν εκτός οικογενειακού προϋπολογισμού τα ρούχα και τα παπούτσια, καθώς ψαλίδισαν τις σχετικές δαπάνες κατά 48,4%.
Τις μικρότερες απώλειες υπέστησαν οι δαπάνες για την εκπαίδευση- ή καλύτερα για την παραπαιδεία- καθώς μειώθηκαν λιγότερο ακόμη και από τις δαπάνες για τρόφιμα, κατά 16,6%. Ο Έλληνας προτίμησε και εν μέσω κρίσης να κάνει ‘’το σκατό του παξιμάδι’’ παρά να κόψει από τα παιδιά του τα φροντιστήρια, που άλλωστε έχουν γίνει εντελώς απαραίτητα για όσους θέλουν να επιτύχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια.
Μετά τις δαπάνες για τρόφιμα, ακολουθούν, στην τρίτη σειρά, οι περικοπές των δαπανών για υγεία κατά 19,4% και έπονται τα τσιγάρα και τα ποτά με 27%, η στέγαση με 29,6%, τα διαρκή αγαθά με 37,3%, τα ξενοδοχεία και η εστίαση με 37,4% και οι μεταφορές με 40,7% (αγορά αυτοκινήτων, βενζίνη κλπ). Τον κατάλογο κλείνουν, όπως προαναφέραμε, η ένδυση και υπόδηση, όπου οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 48,4%.
Κοινωνική προστασία
Η μνημονιακή κυβέρνηση επιτέθηκε με ιδιαίτερη μανία κατά του κράτους πρόνοιας, επιστρατεύοντας νόμους, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ακραίες νεοφιλελεύθερες πρακτικές, αλλά και κυρίως τον κοινωνικό αυτοματισμό, την κατασυκοφάντηση των κοινωνικών ομάδων που χρήζουν κοινωνικής προστασίας, τη διάλυση ή την αποψίλωση των δικτύων κοινωνικής προστασίας.
Βασιζόμενοι στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που είναι διαθέσιμα μόνο μέχρι το 2012 (δεν περιλαμβάνεται, δηλαδή, το πιο ‘’άγριο’’ 2013), παραθέτουμε τις κυριότερες κοινωνικές παροχές, όπως αυτές διαμορφώθηκαν το 2012 σε σχέση με το 2009. Όλες κινούνται αρνητικά, με μοναδική εξαίρεση τις συντάξεις γήρατος, όπου το σχετικό κονδύλι εμφανίζεται αυξημένο, όχι βέβαια γιατί αυξήθηκαν οι συντάξεις, αλλά γιατί αυξήθηκε υπερβολικά ο αριθμός των συμπολιτών μας που σπεύδουν να συνταξιοδοτηθούν.
Ρίχνοντας, κυριολεκτικά, μια ματιά στον πίνακα, παρατηρούμε ότι ενώ η ανεργία έχει αυξηθεί κατά 250% τα επιδόματα ανεργίας μειώθηκαν σχεδόν κατά 12%. Επίσης, μειωμένα κατά 52% είναι τα επιδόματα τοκετού στην Ελλάδα της υπογεννητικότητας όπου οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις.
Οι παροχές νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης περικόπηκαν κατά το 1/3, οι συντάξεις αναπηρίας ψαλιδίστηκαν κατά περίπου 16%, τα οικογενειακά επιδόματα κατά 23,5% κλπ.
Κάνοντας χρήση των στοιχείων για τις συνολικές δαπάνες κοινωνικής προστασίας της ΕΛΣΤΑΤ, παρατηρούμε ότι μεταξύ του 2009 και του 2012 αυτές μειώθηκαν κατά 5,3 δις ευρώ ή ποσοστό 8,4% (από 63.250 σε 57.954 εκατομμύρια ευρώ).
Οι παροχές γήρατος είναι οι μόνες που καταγράφουν αύξηση, από 25.156 σε 29.721 εκατομμύρια ευρώ (3.565 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω, αύξηση 13,6%).
Στους υπόλοιπους τομείς κοινωνικής προστασίας, η κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως εξής:
Ασθένεια, -6.011 εκατομμύρια, -32,6%.
Αναπηρία -395 εκατομμύρια, -13,6%.
Χηρεία -546 εκατομμύρια, -10,5%.
Οικογένεια -1.064 εκατομμύρια, -25,1%.
Ανεργία -56 εκατομμύρια, -1,5%.
Στέγαση -677 εκατομμύρια, -58,6%.
Κοινωνικός αποκλεισμός -112 εκατομμύρια, -8,3%.
Αν εξαιρεθούν οι παροχές γήρατος, στους υπόλοιπους τομείς κοινωνικής προστασίας η μείωση φτάνει τα 8.861 δις ευρώ ή ποσοστό 23,9%.
