Δεν είναι μόνο το άσυλο. Η κυβέρνηση έρχεται να αλλάξει τα πάντα στο πανεπιστήμιο.

Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση του Σ.Φ. Ηλ-Μηχ Πέμπτη 10/11 στις 15:00 στην Α5!

Μετά από τις κινητοποιήσεις μέσα στο κατακαλόκαιρο ενάντια στην κατάργηση του ασύλου, αλλά και τη συνέλευση μέσα στην εξεταστική στην οποία ο Σύλλογός μας πήρε απόφαση και κατέβηκε μαζικά στη ΔΕΘ και στην πορεία του Παύλου Φύσσα, ερχόμαστε σε μια νέα φάση. Η εξεταστική τελείωσε, όλα δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς νέο κραχ και στην Ελλάδα βλέπουμε νέα μέτρα, ακριβώς στα θεμέλια που έχτισε ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό φυσικά δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη ούτε την εκπαίδευση, ούτε την εργασιακή προοπτική μας. Ήδη πέρα από την κατάργηση του ασύλου, ακούμε για τη διαγραφή των ν+2, πράγμα που αφορά από τους πρωτοετείς μέχρι τους σημερινούς ν+2. Αλλά εν τέλει τι θέλει γενικότερα να κάνει η ΝΔ στο πανεπιστήμιο; Με ποια λογική τα κάνει όλα αυτά και μπορούμε να διαπραγματευτούμε;

Συνοπτικά, η υπουργός παιδείας Νίκη Κεραμέως εξήγγειλε τα εξής:

-Σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησης με την αξιολόγηση του κάθε ιδρύματος: ουσιαστικά λέει: «αν δεν κάνετε ότι πω, δε θα έχετε να πληρώσετε ούτε τα βασικά». Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής: εδώ και χρόνια η χρηματοδότηση του ΑΠΘ δε φτάνει ούτε για τη ΔΕΗ, πόσο μάλλον για οτιδήποτε άλλο. Παράλληλα, έχει αξιολογηθεί ως ένα από τα 600 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου τη στιγμή που η φοιτητική μέριμνα είναι διαλυμένη, εργαστήρια ρημάζουν ή στην καλύτερη παλιώνουν, υπάρχουν ναρκοπιάτσες εντός του campus και η βρωμιά του ακαδημαϊκού κατεστημένου, με οικονομικά σκάνδαλα, απάτες, μίζες σε εργολαβίες, αδιαφάνεια της συγκλήτου και βιομηχανίες παραγωγής ανούσιων papers είναι σε έξαρση. Αφού λοιπόν όλα αυτά δε μετράνε στην αξιολόγηση, τι μετράει άραγε; Μα φυσικά, το τι χρήμα παράγει το πανεπιστήμιο, τι εργαζόμενους και τι κύρος. Γι αυτό και αντί για τα προαναφερθέντα και τόσα άλλα, τα λεφτά πάνε σε εργαστήρια πολεμικής έρευνας όπως αυτό στους Μηχανολόγους που διαφήμιζε το ΑΠΘ σε εκδήλωσή του στη ΔΕΘ με εμπόρους όπλων, γι αυτό και όσο πιο λάστιχο γίνονται τα προγράμματα σπουδών τόσο ανεβαίνει το πανεπιστήμιο, γι αυτό και τα προηγούμενα δε μετράνε σαν διαφθορά, αλλά ως «υγιής επιχειρηματικότητα». Μιλάμε για ξεκάθαρο εκβιασμό υπέρ των όσων λυμαίνονται τόσα χρόνια το πανεπιστήμιο. Οι χαρτογιακάδες θα μπορούν να εκβιάσουν το πανεπιστήμιο να κάνει οτιδήποτε, από το να διαγράψει τους ν+2, μέχρι το να βάλει δίδακτρα (για το τελευταίο βλέπε και παρακάτω).

-«Αξιοποίηση πόρων»: ακόμα και άριστα να πάρει το πανεπιστήμιο όμως, δε θα μπορεί να λειτουργεί μόνο με κρατικά λεφτά. Μην ξεχνάμε ότι οι φόροι που πληρώνουμε κατά βάση ταϊζουν τοκογλύφους και τραπεζίτες μέσω του χρέους, ταϊζουν τους παπάδες που είναι περισσότεροι από τους γιατρούς και να πηγαίνουν στην αγορά πολεμικών εξοπλισμών και το ΝΑΤΟ και φυσικά τις μίζες. Οπότε πώς θα καλύψει το οικονομικό κενό το πανεπιστήμιο; Μα φυσικά, πουλώντας. Θα πουλήσει ή θα νοικιάσει κτίρια, υπηρεσίες, πνευματική ιδιοκτησία και άλλα. Θα προσπαθήσει να βρει νέους πόρους. Εδώ θα ξαναδώσουμε μερικά παραδείγματα. Το μοντέλο αυτό έχει ήδη εφαρμοστεί στο ΑΠΘ, συγκεκριμένα στη λέσχη και στις εστίες. Στη λέσχη εδώ και 5-6 χρόνια έχουμε εργολάβους οι οποίοι παίρνουν κρατική επιδότηση, ρίχνουν την ποιότητα του φαγητού, έχουν προσπαθήσει μαζί με την εκάστοτε πρυτανεία να βάλουν ταμειακές μηχανές, έχουν προσπαθήσει να αποκλείσουν φοιτητές μέσω της κάρτας σίτισης με ελέγχους οι οποίοι δημιουργούν τεράστιες ουρές και δεν ανοίγουν καν όλες τις διανομές πράγμα που φέρνει ερωτήματα για το που πάνε τα λεφτά που περισσεύουν από την επιδότηση. Στις εστίες ας πούμε απλά ότι πέρσι δηλητηριάστηκαν 30 φοιτητές και ο εργολάβος στη θέση του. Το πιο νέο περιστατικό «διαχείρισης πόρων» αφορά το Μανδαλίδειο κτίριο στη λεωφόρο Νίκης, το οποίο είχε κληροδοτηθεί στο ΑΠΘ. Αντί λοιπόν το ΑΠΘ να το κάνει εστίες (δεδομένου ότι τόσοι πρωτοετείς μένουν εκτός κάθε χρόνο), επέλεξε να το δώσει για να γίνει πολυτελές ξενοδοχείο. Αυτή την κατάσταση θέλει να μονιμοποιήσει η Κεραμέως.

-«Εκσυγχρονισμός» προγραμμάτων σπουδών: είδαμε ήδη το πώς η αξιολόγηση φέρνει παράλογα αποτελέσματα διότι αφορά το χρήμα και τις ανάγκες τις αγοράς και όχι το πόσο είναι αντικειμενικά καλό το πανεπιστήμιο για την κοινωνικά και τους φοιτητές. Στα προγράμματα σπουδών, η μαγικές λέξεις είναι: ευελιξία, ανταγωνιστικότητα, αγορά εργασίας. Ειδικά στις σχολές μηχανικών (Πολυτεχνικές και μη, 5ετείς και μη), νέες τάσεις ξεπηδούν κάθε περίπου 5 χρόνια. Ταυτόχρονα, το ΤΕΕ έχει σπάσει όλο τον κλάδο σε 2500 skills τα οποία συγκροτούν «ομάδες» που χρειάζεσαι για να βρεις την εκάστοτε δουλειά. Τέλος, με τις συγχωνεύσεις-διασπάσεις-καταργήσεις τμημάτων που έκανε πέρσι ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν 4ετείς, 5ετείς σχολές Μηχανικών, ενώ στους Ηλεκτρολόγους υπάρχουν 5ετείς «συνολικές» σχολές όπως η δική μας, αλλά και Ηλεκτρολόγοι_μόνο_Τηλέπ, Ηλεκτρολόγοι_μόνο_Ενεργειακοί και Ηλεκτρολόγοι_μόνο_Ηλεκτρονικάριοι. Αυτά τα τρία σημαίνουν τα εξής: το πρόγραμμα σπουδών θα αλλάζει κάθε κάποια χρόνια, φυσικά όχι με κριτήριο τη συνολική εποπτεία μας επί του αντικειμένου αλλά τις συγκυριακές ανάγκες των τοπικών εταιριών ή τις τελευταίες μόδες των 5 χρόνων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αυτά που θα μαθαίνουμε στη σχολή θα έχουν ημερομηνία λήξης. Αξιολόγηση στα πρόγραμματα σπουδών δε σημαίνει θωράκιση και δημιουργία βάσεων για να μπορούμε να ακολουθούμε τις εξελίξεις της επιστήμης, αλλά να βγαίνουμε σε κουτάκια ανάλογα με το τι χρειάζονται οι εταιρίες και όταν λήξει αυτό που μάθαμε, να πληρώνουμε για να καταρτιστούμε σε μεταπτυχιακά, σεμινάρια του ΤΕΕ και αλλού. Κι αυτό γιατί αυτός που πληρώνει, αυτός αξιολογεί. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ας σκεφτούμε το τι σημαίνει να έχεις τόσες διαφορετικές και ποικιλόμορφες σχολές Ηλεκτρολόγων από τις οποίες πάντα κάτι λείπει, είτε επειδή έτσι ιδρύθηκαν, είτε επειδή λόγω υποχρηματοδότησης δεν διδάσκονται μαθήματα, είτε επειδή σημαντικά κομμάτια των προγραμμάτων σπουδών θα εξαφανίζονται για να πάνε σε μεταπτυχιακά με δίδακτρα ή σεμινάρια επί πληρωμή στο ΤΕΕ.

Και φυσικά η Κεραμέως μιλάει για νέα είδη Προγραμμάτων Σπουδών: ξενόγλωσσα, δια βίου, εξ’ αποστάσεως, summer schools, φυσικά με δίδακτρα όπως γίνεται ήδη στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό ΕΚΠΑ. Και φυσικά, οι εστίες θα γίνουν RbnB το καλοκαίρι και γενικά από πολλά μέρη θα φύγει η «πλέμπα» για να έρθουν οι «ματσωμένοι». Και εννοείται ότι αυτό αποτελεί μια πρώτα έμμεση παραβίαση του άρθρου 16 περί δημόσιας-δωρεάν παιδείας και ανοίγει το δρόμο για δίδακτρα και στα δικά μας προγράμματα σπουδών. Τέλος, η Κεραμέως μιλάει για «απελευθέρωση» όλων των μεταπτυχιακών. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα: δίδακτρα σε όλα πλέον τα μεταπτυχιακά, αλλά και ελευθερία δημιουργίας άχρηστων μεταπτυχιακών για λόγους κερδοσκοπίας.

-Θεσμική θωράκιση των παραπάνω: συμβούλια ιδρύματος, με εξωπανεπιστημιακούς manager να παίρνουν αποφάσεις για τα πάντα. Δεδομένων και των παραπάνω, καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μόνο ζήτημα δημοκρατίας στο πανεπιστήμιο, αλλά και πλήρης επιβολής των κανόνων της ελεύθερης αγοράς σε ένα αγαθό όπως η παιδεία το οποίο είναι αδύνατο να πουλιέται και να αγοράζεται.

Γενικός γραμματέας ΑΕΙ, δεν έχει διευκρινιστεί τι είναι, θα μπορούσε άνετα να είναι ο CEO.

Λιγότερη γραφειοκρατία για να παίρνουν αποφάσεις τα όργανα, αλλά και στις υπηρεσίες. Κυρίως όσον αφορά τα κονδύλια για την έρευνα.

Και φυσικά τώρα βγάζει εντελώς νόημα το για το ποιο λόγο θέλουν να καταργήσουν το άσυλο… γιατί όπως λένε και οι ίδιοι, «αναμένουν αντιδράσεις».

-Βάση του 10, εσωτερική βάση σε όποια σχολή το επιθυμεί: εδώ βλέπουμε το πώς όχι απλά θα πετιούνται εκτός πανεπιστημίου τα παιδιά που θα γράψουν κάτω από 10 (τα οποία σύμφωνα με έκθεση του ΙΟΒΕ όταν εφαρμόστηκε αυτό το μέτρο ήταν κυρίως από λαϊκές οικογένειες και αποκλείστηκαν κυρίως από τα ΤΕΙ, οπότε ένας ακόμα λόγος που δε στέκει το επιχείρημα «δε θέλουμε άλλους γιατρούς ή δικηγόρους»).

Άρα τι θέλουν να κάνουν εν σύντομία;

Να φτιάξουν ένα πανεπιστήμιο πλήρως εξαρτώμενο από τις ανάγκες της αγοράς, το οποίο θα βγάζει ευέλικτους, αναλώσιμους, φτηνούς και εξειδικευμένους χρονικά και χωρικά εργαζόμενους και κερδοφόρα έρευνα χαμηλού ρίσκου, με τη μικρότερη δαπάνη πόρων από πλευράς του κεφαλαίου. Όπλο για το παραπάνω είναι η αξιολόγηση και αντικείμενο εκβιασμού η κρατική χρηματοδότηση. Σε αυτό το πανεπιστήμιο δε χωράνε οι ν+2, οι μετεγγραφέντες, τα παιδιά λαϊκών οικογενειών, οι «άχρηστοι». Δεν έχει καμία θέση ο συνδικαλισμός, η κατάληψη, η συνέλευση, το στέκι, η προβολή ταινίας και άλλα. Ή ακόμα και να έχουν θέση, μετατρέπονται σε αδελφότητα, «ακτιβισμό», επιχειρηματική ομάδα, ΜΚΟ. Το πανεπιστήμιό τους ταιριάζει στην κοινωνία με τη νεολαία με τα χέρια ψηλά, να φοβάται να αγωνιστεί, να υποτάσσεται σε οτιδήποτε για να φέρει κάποια μέρα λεφτά στην οικογένεια, για να μην μείνει στην ανεργία.

Και επειδή και το σημερινό πανεπιστήμιο είναι χάλια, διεκδικούμε:

-Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.

-Δημόσια-δωρεάν παιδεία για όλους-ες. Αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς. Ούτε σκέψη για δίδακτρα. Ούτε ν+2, ούτε 2ν, κανένας φοιτητής δε θα διαγραφεί!

-Κανένα ξεπούλημα του πανεπιστημίου. Έξω οι εργολαβίες, οι εταιρίες και ο στρατός από τις σχολές. Φοιτητικός και εργατικός έλεγχος στη γνώση, την έρευνα και τις υποδομές.

-Κάτω η αξιολόγηση, λεφτά για την παιδεία τώρα! Ούτε ένα ευρώ για το χρέος και τον πόλεμο.

-Κάτω τα χέρια από το άσυλο, ούτε σκέψη για συμβούλια ιδρύματος, ελεύθερη παρέμβαση των φοιτητικών συλλόγων στις συγκλήτους, διαφάνεια στη συζήτηση και τις αποφάσεις της συγκλήτου.