Με αφορμή την
εκδήλωση του Α.Π.Θ για TTIP και CETA
Τη στιγμή που η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βαθαίνει την επίθεση στα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας και
εφαρμόζει κατά γράμμα τις πολιτικές της ΕΕ, προκειμένου το κεφάλαιο να
ξεπεράσει την κρίση του, το πανεπίστημιο βρίσκεται σε μια κατάσταση πρωτοφανούς
διάλυσης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα από τη μία και επιχειρηματικής του
ανασυγκρότησης από την άλλη. Ενώ η υποχρηματοδότηση έχει φτάσει το 80% σε σχέση
με το 2010, η μέριμνα έχει ξεπουληθεί σε ιδιώτες, τα προγράμματα σπουδών
έρχονται να επανακαθοριστούν από τις ανάγκες της αγοράς και η έρευνα και η
γνώση υπάγονται πλήρως στο κεφάλαιο, το Α.Π.Θ. συνεχίζει ακάθεκτο να «φτιάχνει
τη βιτρίνα του», να δημιουργεί μια «εικόνα προς τα έξω» ότι είναι ένα σύγχρονο
πανεπιστήμιο με διεθνείς διασυνδέσεις (με ποιόν άραγε αν όχι με τους
αξιολογητές και τον επιχειρηματικό κόσμο;), κοινωνική απεύθυνση και χαρακτήρα.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτού του αξιολύπητου «φαίνεσθαι» που από τη μία θέλει τους
φοιτητές και τους εργαζόμενους να εργαζόμαστε μέσα στις χειρότερες συνθήκες
μέσα στις σχολές και από την άλλη το ιδιωτικό κέρδος να προελαύνει, το Α.Π.Θ.
διοργανώνει την εκδήλωση "Η σημασία των συμφωνιών TTIP και CETA για την
Ελληνική Κοινωνία και Πολιτεία". Οπότε για μας είναι πολύ σημαντικό να
δούμε προσεκτικά τι είναι αυτές οι δύο συμφωνίες και να έχουμε ξεκάθαρη στάση
απέναντι τους.
TTIP και CETA: Δύο συμφωνίες έντασης
της υπερεκμετάλλευσης
Πρώτα από όλα πρέπει να δούμε τι
είναι τελικά αυτές οι δύο συμφωνίες και γιατί αποτελεί στρατηγικής σημασίας
επιλογή για τους καπιταλιστές απέναντι σε εργαζόμενους και τη νεολαία.
Αναλυτικότερα, η TTIP είναι ένα μνημόνιο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) εμπορική
συνεργασίας μεταξύ Η.Π.Α. και Ε.Ε, με σκοπό την προώθηση του ελεύθερου εμπορίου.
Βασικοί στόχοι της TTIP είναι:
Τα
εργατικά δικαιώματα στην Ε.Ε. εναρμονίζονται με αυτά στις Η.Π.Α., το οποίο
σημαίνει πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του δικαιώματος στο
συνδικαλισμό στην Ε.Ε. καθώς αυτά θεωρούνται φραγμοί για το εμπόριο.
Ταυτόχρονα, με βάση τη μελέτη άλλων αντίστοιχων εμπορικών συμφωνιών, όπως ήταν
η NAFTA στη Βόρεια Αμερική, η απελευθέρωση του εμπορίου θα σημάνει την ακόμα
μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Η.Π.Α.
Ανοίγουν προς ιδιωτικοποίηση όλες οι
δημόσιες υπηρεσίες. Το οποίο σημαίνει ότι μια εταιρία από το Τέξας
θα έχει τη δυνατότητα να αναλάβει την υπόθεση της ηλεκτρικής ενέργειας στην
Ελλάδα ή το νερό, ή την υγεία και πάει λέγοντας. Στα πλαίσια της ΤΤΙΡ δεν θα
υπάρχει δυνατότητα επιστροφής σε κρατικό έλεγχο μιας υπηρεσίας, ακόμα κι αν
αυτή είναι η βούληση της κυβέρνησης και των πολιτών που την ψήφισαν.
Οι προδιαγραφές για τα εμπορεύματα
γίνονται ενιαίες για τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., πράγμα που προκαλεί
ανησυχίες, ειδικά για τα τρόφιμα, καθώς οι Η.Π.Α. θεωρείται πως τηρούν
χαμηλότερα στάνταρ, ειδικά σε ότι αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων αλλά και γενετικά
τροποποιημένων τροφίμων. Στην Ε.Ε., μια εταιρία πρέπει να αποδείξει πως ένα
προϊόν είναι ασφαλές για να το κυκλοφορήσει στην αγορά. Στις Η.Π.Α. συμβαίνει το
ανάποδο: το κράτος πρέπει να αποδείξει πως το προϊόν είναι επικίνδυνο για να
μπορέσει να το αποσύρει από την αγορά.
Mε τη δημιουργία του ISDS, κατοχυρώνεται
η δυνατότητα μιας εταιρίας να μηνύει ένα κράτος με ευνοϊκούς όρους σε ένα
παράλληλο δικαστικό σύστημα, όταν θεωρεί πως αυτό αποτυγχάνει να τηρήσει τους
όρους της ΤΤΙP. Aυτές οι αγωγές θα εξετάζονται μυστικά από ειδικά
δικαστήρια (και όχι κρατικά) τα οποία θα αποζημιώνουν τις εταιρίες από τον
κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, από τα λεφτά των φορολογούμενων.Οι πάροχοι
υπηρεσιών διαδικτύου θα υποχρεούνται να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των
πολιτών στο διαδίκτυο και να
τις καταδίδουν αν θεωρήσουν πως κάποιος είναι ύποπτος για παραβίαση των
πνευματικών δικαιωμάτων. Καταργείται έτσι η αρχή των προσωπικών δεδομένων που
θεμελιώνει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Όσον αφορά τη Ceta είναι μια εμπορική συμφωνία
ΕΕ-Καναδά (CETA: Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία) που αποτελεί
πρότυπο για παρεμφερείς συμφωνίες του μέλλοντος. Η CETA, παρά τις κάποιες
βελτιωτικές τροποποιήσεις, αποτελεί προπομπό ενός νέου είδους διεθνών συμφωνιών, οι οποίες
υπερβαίνουν κατά πολύ τη μείωση των δασμών και την απελευθέρωση του εμπορίου: Η CETA αποδεικνύει περίτρανα ότι η ΕΕ
προωθεί με κάθε τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, αδιαφορώντας για το
ότι η συμφωνία αυτή πλήττει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα εκατομμυρίων
πολιτών. Διαψεύδει τους λεονταρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αριστερών
δυνάμεων όπως η ΛΑΕ, ότι η «ισχυρή διαπραγμάτευση» και η διεθνής συσπείρωση
εντός της ΕΕ μπορεί να αμβλύνει την παντοκρατορία του γερμανικού κέντρου και να
αποσπάσει σημαντικές κατακτήσεις.
Για μας οι δύο αυτές συνθήκες είναι γέννημα-θρέμα των συμφερόντων των αστικών τάξεων διατλαντικά. Επομένως είναι σημαντικό η νεολαία να
«μην ξανατσιμπήσει» σε δήθεν νέες προτάσεις περί «ανάπτυξης», «παραγωγικής
ανασυγκρότησης», «διαπραγμάτευσης» κλπ. Καμία διαπράγματευση δεν είναι εφικτή,
καμία διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού δε θα φέρει στη γενιά μας ένα
καλύτερο μέλλον, όπως υπόσχονται διάφοροι καλοθελητές με κυβερνητικό ή
«αντικυβερνητικό» μανδύα.
Και γιατί τελικά γίνονται όλα αυτά; Τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι κυρίαρχη
τάση της σύγχρονης καπιταλιστικής διεθνοποίησης είναι η συγκρότηση κολοσσιαίων
ολοκληρώσεων, οικονομικών, στρατιωτικών, πολιτικών. Η κυριαρχία και ο ρόλος των
περιφερειακών χωρών και των αστικών τους τάξεων θα
υποβαθμίζεται διαρκώς, χωρίς να καταργείται. Οι αστικές τάξεις τους,
αναζητώντας ρόλο στον κόσμο των ολοκληρώσεων, θα επιλέγουν τη συμμαχία παρά τη
σύγκρουση μ’ αυτές. Έτσι ενώ η κρίση βαθαίνει και την πληρώνουμε εμείς, οι
καπιταλιστές επιλέγουν να διασφαλίζουν με κάθε τρόπο το αναγκαίο κέρδος τους
και δε διστάζουν να πατήσουν –στην κυριολεξία- επί ανθρώπινων πτωμάτων. Εξ’
άλλου, πώς μπορούν αλλιώς να χαρακτηριστούν οι TTIP και CETA παρά δύο συνθήκες που συνθλίβουν τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας,
ξεπουλούν τις περιουσίες των λαών, εντείνουν την εκμετάλλευση της ανθρώπινης
εργασίας και βάζουν ολόκληρα κράτη κάτω από τα πολυεθνικά-πολυκλαδικά
μονοπώλια;
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το
πανεπιστήμιο; Γιατί το Α.Π.Θ. κάνει μια τέτοια εκδήλωση;
Το πανεπιστήμιο εν μέσω κρίσης προφανώς δεν κρατά
ένα ουδέτερο ρόλο. Αποτελεί ένα βασικό πυλώνα μέσα από τον οποίο το κεφάλαιο κερδοφορεί,
ενώ παράλληλα πλασάρει με τον πιο άσχημο τρόπο ένα δήθεν κοινωνικό χαρακτήρα. Επομένως,
δε μας κάνει εντύπωση που το Α.Π.Θ μπαίνει στη διαδικασία να ασχοληθεί με αυτό
το ζήτημα. Ωστόσο, για μας βασικό ζητούμενο είναι να μην πέσουμε σε αυτή τη
παγίδα. Οι συνθήκες TTIP και CETA όχι μόνο θα επιφέρουν όλα τα
παραπάνω, αλλά και το ίδιο το πανεπιστήμιο μέσω της διασύνδεσης του με τις
επιχειρήσεις, θα παίξει ρόλο στη διαδικασία εφαρμογής διαφόρων πτυχών τους.
Ενάντια λοιπόν σε μια τέτοια κατάσταση, εμείς
καλούμαστε να βρεθούμε στον αγώνα απέναντι στις επιλογές της κυβέρνησης, της ΕΕ
και του κεφαλαίου που συνολικά καταστρέφουν το μέλλον μας, διαμορφώνοντας ένα νέο
χάρτη στην εργασία που μας θέλει «σύγχρονους σκλάβους» μορφωμένους, αλλά τελικά
χωρίς κανένα ατομικό και συλλογικό δικαίωμα. Όσο λοιπόν αυτοί εντείνουν την
επίθεση τους, τόσο η δική μας αντεπίθεση από ταξική σκοπιά θα πρέπει να ανοίγει
τα φτερά της.
