Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης για τη φοιτητική λέσχη ΑΠΘ

Τι παίζει με τη λέσχη;

Τις τελευταίες μέρες και με την πίεση της εξεταστικής περιόδου, διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα σχετικά με τη λειτουργία της λέσχης, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αντιφατική και δημιουργεί συγχύσεις. Από τη μία, οι πρυτανικές αρχές δίνουν καθημερινά διαπιστευτήρια για την ομαλή λειτουργία της φοιτητικής λέσχης -πάνω στη βάση του "λεφτά υπάρχουν"- ενώ από την άλλη οι πόρτες της ήταν από την Τετάρτη 12_6, μέχρι και τη Δευτέρα 17_6, κλειστές.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

62 εργαζόμενοι δουλεύουν από την 1η Ιούνη χωρίς καμία σύμβαση και ουσιαστικά απλήρωτοι, με βάση τις "υποσχέσεις" των Πρυτανικών αρχών ότι "θα βρεθεί μια λύση". Ουσιαστικά, αυτή η "υπόσχεση" του Διοικητικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Λέσχης είναι ότι θα βρεθεί μια "μικρή εργολαβία" με ένα στημένο πρόχειρο διαγωνισμό, που θα τους προσλάβει για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Τη Δευτέρα 17/6, μέσα στη συνέλευση των εργαζομένων ασκήθηκε από την μεριά της Πρυτανείας, του ΔΣ της Φοιτητικής Λέσχης και της εργολαβικής εταιρίας εκβιαστικά πίεση ώστε οι εργαζόμενοι να συνεχίσουν να δουλεύουν για τον μήνα Ιούνιο απλήρωτοι, με διακυβευόμενα τα δεδουλευμένα και άρα ουσιαστικά στον αέρα, ώστε με "καλές προθέσεις" αλλά στην πραγματικότητα υποκύπτωντας στον εκβιασμό, να διαμορφώσουν καλύτερες πιθανότητες να αιτηθούν για την δίμηνη σύμβαση του Ιουλίου-Αυγούστου. Τέθηκε, λοιπόν, στους εργαζομένους ένα εκβιαστικό δίλημμα, που είτε καλούνται να δουλέψουν αφενός μέχρι το τέλος του μήνα απλήρωτοι και αφετέρου το καλοκαίρι με μισθό στα όρια του επιδόματος ανεργίας, ελπίζοντας σε μια πιθανή επαναπρόσληψη τους το Σεπτέμβρη, είτε να μην υπογράψουν τις νέες -κατ'επίφαση- καλοκαιρινές συμβάσεις, μειώνοντας στο ελάχιστο την ελπίδα να ξαναδουλέψουν.

Αν κοιτάξουμε όμως το συνολικό τοπίο και μια σειρά από παρόμοια τέτοια περιστατικά (όπως έχουμε δει την αλλαγή του χαρακτήρα στην Ε' εστία του ΠΑΜΑΚ με την μετατροπή των οικοτρόφων σε ενοίκους, την υποβάθμιση των εστιών του ΑΠΘ μέσω της υποστελέχωσης τους, ακόμα και το κλείσιμο των εστιών της ΑΣΟΕΕ) καταλήγουμε σε κάποια κομβικά συμπεράσματα. Η παρούσα κατάσταση δε οφείλεται σε τεχνοκρατικού είδους κωλύματα, ούτε στην εμμονή των "αδιάλλακτων" εργαζομένων. Έρχεται ως αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, όπως προβλέπεται από το νόμο για την τριτοβάθμια Εκπαίδευση, στην κατεύθυνση μετακύλισης του κόστους σπουδών στις πλάτες των φοιτητών, επίθεσης στα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος, στα πλαίσια των πολιτικών λιτότητας αλλά και ξεπουλήματος του δημοσίου πλούτου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων. Αν σήμερα είναι οι 62 εργαζόμενοι της λέσχης, με το ελαστικό εργασιακό καθεστώς της εργολαβίας, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη θα έχουμε και πολλά άλλα τέτοια περιστατικά. Με μια Φοιτητική Λέσχη ριζικά υποχρηματοδοτούμενη, το ενδεχόμενο της εισαγωγής αντιτίμου για κάθε πιάτο, ακόμα και η κατεύθυνση της ιδιωτικοποιήσης της φαίνεται άμεσα στον ορίζοντα.

Ας μη ξεχνάμε πως ο Δημόσιος, Ανοιχτός και Κοινωνικός χαρακτήρας της Φοιτητικής Λέσχης αποτελεί κατάκτηση του Φοιτητικού Κινήματος, το οποίο μέσω μαζικών Γενικών Συνελεύσεων, ριζοσπαστικών πρακτικών και τελικά ενός μάχιμου φοιτητικού συνδικαλισμού, μπορούσε να διεκδικεί, να προασπίζεται και να κατακτά δικαιώματα για όλους τους φοιτητές

Σήμερα, στο φόντο της κρίσης, μέσω της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης διαμορφώνεται το νέο μοντέλο του πανεπιστημίου.
  • Ένα πανεπιστήμιο που θα έχει χάσει το Δημόσιο και Δωρεάν του χαρακτήρα, λειτουργώντας με ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αναγκών του Κεφαλαίου και της αγοράς.
  • Ένα πανεπιστήμιο με ελαστικές σχέσεις εργασίας στο εσωτερικό του, εργολαβίες, το μόνιμο φόβο της απόλυσης
  • Ένα πανεπιστήμιο αντιδημοκρατικό, αυταρχικό, που θα διοικείται από κλειστά Συμβούλια Ιδρύματος (με manager, τεχνοκράτες, ακαδημαιστές) μακριά από τον έλεγχο και τις πιέσεις του φοιτητικού σώματος, με διαλυμένο τόσο τον φοιτητικό όσο και τον εργατικό συνδικαλισμό εντός του.
  • Ένα πανεπιστήμιο που θα δίνει πτυχία κουρελόχαρτα, που θα εξασφαλίζουν στη χειρότερη την ανεργία, στην καλύτερη την εργασιακή περιπλάνηση,  την ατομική διαπραγμάτευση και τελικά το εργασιακό καθεστώς των ίδιων των εργαζομένων στη λέσχη.
Όλα αυτά έρχονται να επισφραγήσουν το τέλος του "πανεπιστημίου της μεταπολίτευσης", ως ο ειδικός τρόπος με τον οποίο εκφράζονται οι πολιτικές των κυβερνήσεων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και δεν είναι ξεκομμένα από την γενική πολιτική συγκυρία.

Μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την ολοένα και εντεινόμενη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, εκτόξευση της ανεργίας για τους νέους στο 67%, με καμία προοπτική μόνιμης και σταθερής εργασίας. Είναι εμφανής η προσπάθεια για βίαια αναπροσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στις επιταγές της ΕΕ, που ειδικά για τους νέους περιγράφεται μέσω του Σχεδίου Δράσης για τη νεολαία, που κατοχυρώνει νομικά ένα μοντέλο εργασίας με ατομικούς όρους διαπραγμάτευσης (ατομικές συμβάσεις εργασίας), χωρίς το όριο του κατώτατου μισθού, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη και συνεχή "επανακατάρτιση", πάντα με το πρόσχημα της ανάπτυξης. Την "ανάπτυξη" που περνά μέσα από τη διάλυση του Δημοσίου τομέα και κάθε συλλογικής κατοχύρωσης (βλ. εφεδρείες και απολύσεις στους εκπαιδευτικούς, ακόμα και τους 2.656 απολυμένους της ΕΡΤ), τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ (που νομιμοποιούνται με την πρόσφατη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου) και το ξεπούλημα όλου του δημοσίου πλούτου. Για την υλοποίηση όλων αυτών των πολιτικών κατευθύνσεων, είναι αναγκαία η αυταρχική θωράκιση των κρατικών μηχανισμών, μέσω της εμπέδωσης του δόγματος Νόμος και Τάξη του Δένδια. Οι απανωτές επιστρατεύσεις κάθε εργασιακού κλάδου, ακόμα και πριν ξεκινήσει η απεργία (βλ. καθηγητές δευτεροβάθμιας), η σκληρή καταστολή και λασπολόγηση κάθε αγώνα ως "βλαβερού" για το γενικό καλό, είναι μια βίαια προσπάθεια καταστρατήγησης των κατακτήσεων των λαικών μαζών από πλευράς του κράτους. Η πραξικοπηματική και αυθαίρετη απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το πώς θα προωθούνται μια σειρά από αναδιαρθρώσεις με όρους "αποφασίζουμε και διατάζουμε", το επόμενο χρονικό διάστημα.

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ...

Ότι η θέση μας, λόγω του συνολικού χαρακτήρα της επίθεσης οφείλει να είναι στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού ενάντια στην αντιλαική πολιτική που επιβάλλει η Κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας. Να γίνουμε ενεργό κομμάτι του αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ και κάθε κοινωνικού αγώνα, με αιχμή του δόρατος τα δημοκρατικά δικαιώματα και την εργασία με αξιοπρέπεια

Ότι θα υπερασπιστούμε το κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος στη δωρεάν σίτιση και στέγαση. Οποιαδήποτε κίνηση για κατάργηση της δημόσιας μέριμνας να αποτελέσει κόκκινη γραμμή. Τους αγώνες μας τους δίνουμε στο πλευρό των εργαζομένων της λέσχης και στεκόμαστε απέναντι στην Πρυτανεία και οποιοδήποτε θεσμικό όργανο προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο και να μας στρέψει ενάντια στην οποιαδήποτε κινητοποίηση τους. Η Πρυτανεία με την προεδρία του Μυλόπουλου, είναι αυτή που κάλεσε τους φοιτητές να δράσουν απεργοσπαστικά στην απεργία των εργολαβικών υπαλλήλων τον Νοέμβρη, μαζεύοντας τα σκουπίδια (που κατέληξε στην απόλυση μεγάλης μερίδας εργαζομένων αλλά και τη συνέχιση της υποχρηματοδότησης του Ιδρύματος) και έφερε τα ΜΑΤ μέσα στο χώρο του Ασύλου δυο απανωτές φορές οδηγώντας σε συλλήψεις φοιτητών και εργαζομένων. Με μαζικές συλλογικές, ριζοσπαστικές διαδικασίες των Συλλόγων μας, υψώνουμε τείχος απόρθητο απέναντι στην καταστρατήγηση των φοιτητικών παροχών, την υποβάθμιση των πτυχίων μας και των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων, στα δίδακτρα, τις διαγραφές φοιτητών και τα πειθαρχικά.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΛΑ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΣΙΤΙΣΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ, ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ

ΕΑΑΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ