Μετά από μήνες φραπέδων, κοινωνικών σχέσεων σε κυλικεία, μπαρ, παρτάκια κ.ο.κ. η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ μηχανολόγων επανεμφανίζεται στους διαδρόμους της σχολής εκφέροντας πολιτικό (;) λόγο.
Η αφορμή: η κινητοποίηση του συλλόγου φοιτητών στο μάθημα και το γραφείο του καθηγητή πληροφορικής κ. Καρατζά, την Παρασκευή 8/4, που αποφασίστηκε στη Γενική Συνέλευση των φοιτητών στις 5/4… Όσο για την αιτία… θα την ανακαλύψουμε στο εγγύς μέλλον, καθώς οι προθέσεις και επιδιώξεις της «πρώτης δύναμης» στα πανεπιστήμια δεν κρύβονται… (δεν έχουν άλλωστε και λόγο να κρυφτούν, όπως θα μας έλεγαν τα γαλάζια στρατιωτάκια της ΝΔ).
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Δεκέμβρη του 2010, στη τελευταία για το έτος συνέλευση, στην οποία συμμετείχαν τουλάχιστον 500 άτομα, υπερψηφίστηκε ψήφισμα που κατέθεσαν στη Γ.Σ.. πρωτοετείς φοιτητές αλλά και φοιτητές που χρωστάνε το μάθημα της πληροφορικής, προκειμένου ο σύλλογος να αναλάβει δράση για την επίλυση του συγκεκριμένου θέματος. Στη Γ.Σ. λοιπόν του συλλόγου πρωτοδιατυπώθηκε και συζητήθηκε το αίτημα της κατάργησης των quiz ως μορφής εξέτασης και η μετατροπή οποιονδήποτε «υποχρεωτικών ενδιάμεσων εξετάσεων ή εργασιών» σε προαιρετικές. Επίσης προκρίθηκε εξ’ αρχής σα μορφή πάλης, η μαζική μαχητική διεκδίκηση των αιτημάτων μας, η οποία πολλές φορές σημαίνει ακόμα και το μπλοκάρισμα διαδικασιών εξέτασης, όταν αυτές γίνονται με τέτοιο αντιδραστικό και απαράδεκτο τρόπο.
Στις 5/4 ο σύλλογος φοιτητών, ύστερα από αρκετό διάστημα στο οποίο δεν υπήρξε καμία εξέλιξη επί του θέματος είτε από πλευρά του Καρατζά, είτε από την πλευρά του τμήματος (το οποίο φέρει βαρύτατες ευθύνες για τη συνεχή κάλυψη που προσφέρει σε καθηγητές που αυθαιρετούν - βλ. μαζικά κοψίματα σε Αντοχή Υλικών και Μορφοποιήσεις με αφαίρεση υλικού), αποφάσισε να προχωρήσει σε μαζική παράσταση στο μάθημα του Καρατζά, από το οποίο ο τελευταίος αδικαιολόγητα αποχώρησε (μάλλον γιατί ζορίστηκε ή γιατί είχε καλύτερα πράγματα να κάνει). Η άμεση απάντηση των φοιτητών ήταν να ακολουθήσουν τον Καρατζά στο γραφείο του και να πραγματοποιήσουν εκεί τη μαζική παράσταση την οποία απέφευγε ο κ. καθηγητής, για να του ζητήσουν το λόγο για τα εξής: 1ον) για να αναγκαστεί να δώσει συγκεκριμένες εξηγήσεις για την κατάσταση του μαθήματος, αλλά και για τη στάση «μη τοποθέτησης και απαξίωσης» που διατηρεί προς τα αιτήματα του συλλόγου 2ον) για την απαράδεκτη αποχώρησή του από το μάθημα, στο οποίο υποχρεούται να βρίσκεται και δεν κάνει χάρη σε κανέναν.
Προφανώς λοιπόν και στο γραφείο του κ. καθηγητή υπήρχε ένταση. Κι υπήρχε ένταση γιατί τα προβλήματα των φοιτητών τη τελευταία περίοδο διογκώνονται ολοένα και περισσότερο λόγω της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ. Διογκώνονται όμως και εξαιτίας του σχεδίου που υπάρχει μέσα κι έξω από τα πανεπιστήμια για να δοθεί ένα συντριπτικό πλήγμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, στο φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα (βλ. κλείσιμο σχολείων, ΤΕΙ και ΑΕΙ, λόγω της περαιτέρω περικοπής της χρηματοδότησής τους, νέα προγράμματα σπουδών και διάλυση των πτυχίων, κινήσεις που ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις κατευθύνσεις του υπουργείου και το νέο νόμο πλαίσιο, όπως η κατάργηση των διαλέξεων και η αντικατάστασή τους από ταχύρρυθμα μικρά τμήματα φροντιστηριακού τύπου, τα πειθαρχικά συμβούλια στην Πάτρα κι άλλα πολλά). Σε αυτό λοιπόν το φόντο ο Καρατζάς έρχεται, όπως το έχουμε ξαναπεί, να υλοποιήσει όψεις του πανεπιστημίου που ονειρεύεται η Διαμαντοπούλου, η κυβέρνηση, η ΝΔ, η ΕΕ και οι λοιποί. Οι νεωτεριστικές αλλαγές στο τρόπο διεξαγωγής και εξέτασης του μαθήματος από τον κ.Καρατζά, το μόνο που μας φέρνουν στο μυαλό είναι το πρόσφατο πόρισμα του Ε.Συ.Π. (εθνικό συμβούλιο παιδείας) και οι αλλαγές που προτείνει αυτό για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εδω λοιπόν πρέπει να τονιστεί ότι η κυβέρνηση πέρα από τις συμμαχίες που έχει συνάψει με το μεγαλύτερο κομμάτι των καθηγητών έχει ουσιαστικά στο πλευρό της και τις καθεστωτικές δυνάμεις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ.
Δάφνες λοιπόν στη ΔΑΠ – ΝΔΦΚ δε χρειάζεται κανείς να αποδώσει για την πρωτοπόρα δράση στη Γ.Σ. τμήματος όπου με τον συνηθισμένο τους τρόπο, τη συνδιαλλαγή και τα κοννέ με το καθηγητικό μπλοκ παραποίησαν την αιτηματολογία και τη λογική του συλλόγου, αυτοί που δήθεν κόπτονται για την αδιαμεσολάβητη έκφραση των φοιτητών. Όπως επίσης δεν οφείλει κανείς να συγχαρεί τα παλικάρια της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ για όσα fax κι αν έστειλαν από εδώ και από εκεί για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Αντίθετα οι συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών αναδεικνύονται για άλλη μια φορά σα βασικό όπλο για την υπεράσπιση και διεύρυνση των κεκτημένων μας. Οι διαδικασίες όπου μπορούν να συζητηθούν αμεσοδημοκρατικά όλα τα θέματα που αφορούν στο σύλλογο, αλλά και να παρθούν αποφάσεις για συγκεκριμένη δράση. Σε αυτό λοιπόν το πεδίο θα πρέπει όλοι να κρινόμαστε. Στο πεδίο των γενικών συνελεύσεων στις οποίες ούτε η ΔΑΠ ούτε η ΠΑΣΠ πατάνε εδώ και μήνες. Στο πεδίο των δράσεων του Συλλόγου Φοιτητών προκειμένου να αντιπαρατεθεί στις μεθοδεύσεις καθηγητών και όποιου άλλου εκφραστή της πολιτικής του υπουργείου.
Και όντως σήμερα “κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής”, όπως αναφέρει και η ανακοίνωση της ΔΑΠ για το θέμα . Ο λόγος όμως δεν είναι η μαχητική δράση και υπεράσπιση των συμφερόντων μας. Ο λόγος είναι η τεράστιας κλίμακας επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας που εξαπολύει ΠΑΣΟΚ – ΕΕ- ΔΝΤ. Είναι οι λογικές που εκφράζονται από ΔΑΠ - ΠΑΣΠ, οι λογικές της υποταγής στην εξαθλίωση και το φόβο, οι αυταπάτες ότι ο καθένας από εμάς μπορεί ενδεχομένως ατομικά να τη βολέψει σε κάποια ρωγμή από τα ερείπια που αφήνει πίσω της η επίθεση του κεφαλαίου, είτε αυτή έχει πράσινο είτε γαλάζιο χρώμα. Είναι οι λογικές που στην αντιπαράθεση του συλλόγου με τους καθηγητές που αυθαιρετούν, παίρνουν το μέρος των καθηγητών με πλουσιοπάροχα ανταλλάγματα όπως διδακτορικά, μεταπτυχιακά, project κ.α.
Η μάχη για το ζήτημα της πληροφορικής, αποτελεί κομμάτι της πάλης ενάντια στο νέο Νόμο Πλαίσιο. Εν τέλει στη μάχη της γενιάς μας που καλούμαστε να δώσουμε θα συγκρουόμαστε με όποιον βάζει αναχώματα, είτε αυτός είναι οι δυνάμεις καταστολής στο δρόμο είτε μαινόμενοι, αντιδραστικοί καθηγητές όπως ο κ.Καρατζάς. Μονόδρομος για μας είναι ο δρόμος που το φοιτητικό κίνημα τόσα χρόνια έχει μάθει να βαδίζει πετυχαίνοντας νίκες που βελτιώνουν την κατάσταση στο σήμερα, που προκαλούν αναδιπλώσεις στις κυβερνήσεις και τελικά ανατρέπουν το σύνολο της επίθεσης του κεφαλαίου σε εκπαίδευση, εργασία και δημοκρατικά δικαιώματα.
ΑΡ.ΑΓ.Ε._ΕΑΑΚ
