Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Όσα δε φτάνει η Π.Κ.Σ. τα κάνει προβοκάτσια…

Εδώ και μισό χρόνο και ιδιαίτερα μετά τη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, το ΚΚΕ και οι δυνάμεις της ΚΝΕ, έχουν πραγματοποιήσει μια επικίνδυνη για το κίνημα στροφή. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια αρκούνταν σε μια ηττοπαθή λογική «αριστερόστροφης» διαμαρτυρίας και σε μια ιδιοκτησιακή λογική για το κίνημα, πλέον η πολιτική λογική τους, τους οδηγεί σε ανοιχτή καταγγελία και καταστολή των ριζοσπαστικών φωνών και πρακτικών εντός αυτού.
Η στάση τους το Δεκέμβρη κατέδειξε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο την επικινδυνότητα των επιλογών τους. Αντί να δουν τους χιλιάδες νέους εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές, μετανάστες που πλημμύρισαν τους δρόμους της Ελλάδας, και εξέφρασαν (έστω με έναν αντιφατικό τρόπο) με ριζοσπαστικές πρακτικές την οργή τους ενάντια στο σύστημα, επέλεξαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν μικροαστικά στρώματα και η ακροδεξιά, για τάξη και ασφάλεια. Έδωσαν έτσι στην κυβέρνηση, μιλώντας για «ξένα κέντρα», «κουκουλοφόρους χούλιγκαν», «σωματέμπορους από το Αιγάλεω», χέρι βοήθειας ώστε να ανασυνταχθεί και να ανοίξει το δρόμο για την κατασταλτική της αντεπίθεση, την οποία βιώνουμε και σήμερα (εφαρμογή τρομονόμου μέχρι και σε ανήλικους, «κουκουλονόμος», επίθεση στο άσυλο).
Η προδοτική αυτή στάση της ΠΚΣ, δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία το Δεκέμβρη, αλλά πρέπει να της αναγνωρίσουμε ότι με συνέπεια την υπερασπίζει όλη τη φετινή χρονιά. Ας θυμηθούμε μερικά γεγονότα:
• Στις φετινές εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου (στην οποία παρεμπιπτόντως σπάσανε και πολλά τζάμια) αφού αρχικά πήραν την επιλογή να απαιτήσουν να έχει η ΚΝΕ το μεγαλύτερο χώρο παρέμβασης μη διστάζοντας να παίξουν και ξύλο με τους φοιτητικούς συλλόγους γι’ αυτό. Έπειτα τη στιγμή που κρανοφόροι τραμπούκοι ΔΑΠίτες-ΟΝΝΕΔίτες-Χρυσαυγίτες, προσπάθησαν να παρελάσουν στρατιωτικά και αμαυρώσουνε το χώρο με εμετικά φασιστικά συνθήματα («Εμείς σκοτώσαμε Λαμπράκη-Μπελογιάννη, αίμα για το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη»), επέλεξαν, αντί να συνδράμουν έμπρακτα στην προσπάθεια των φοιτητικών συλλόγων να υπερασπίσουν το χώρο, να φωνάζουν φαντεζί συνθήματα για το «Κόμμα» και να χτυπάνε παλαμάκια.
• Το Δεκέμβρη αρχικά, όπου μπορέσανε, κλείσανε σχολές επικαλούμενοι απόφαση του ΚΚΕ, απουσία οποιασδήποτε συλλογικής διαδικασίας μαζικού φορέα. Συνέχισαν με ξεχωριστές πορείες μακριά από τις ζωντανές διαδικασίες της αγωνιζόμενης νεολαίας και τις συγκρουσιακές πρακτικές της. Τελικά περάσανε στην καταγγελία και την ανοιχτή αντιπαράθεση με το κίνημα, αποσπώντας τα συγχαρητήρια της ΕΛ.ΑΣ., του Καρατζαφέρη και της «Αυριανής».
• Μπορεί μια στις δυο λέξεις τους να είναι οι «εργαζόμενοι», αλλά στον αγώνα ενάντια στις εργολαβίες και υπέρ της μονιμοποίησης των εργαζομένων του ΑΠΘ που ξεκίνησε ο σύλλογος μας, επέλεξε να μείνει αμέτοχη. Χωρίς να μένει όμως εκεί, άνοιξε και πάλι μέτωπο με την Κατάληψη της Πρυτανείας, μέσα από τις σελίδες του Ριζοσπάστη και όχι μόνο, υιοθετώντας τις απόψεις του Πρύτανη για αγνώστους καταληψίες και για απουσία μαζικών φορέων. Το γεγονός ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι που συμμετείχαν στην κατάληψη αυξάνονταν και σωματεία με συνελεύσεις στήριζαν τον αγώνα (βλέπε απόφαση ΠΕΚΟΠ-σωματείο της Κωνσταντίνας Κούνεβα) δε φάνηκε να τους προβληματίζει, αποδεικνύοντας ότι όποιον αγώνα δεν ελέγχουν, τον πολεμούν.
Σε εκείνες μάλιστα τις τρεις εβδομάδες αυτού του αγώνα, η μόνη τους «πολιτική» πράξη ήταν η στοχευμένη επίθεση και ξυλοδαρμός μέλους σχήματος της ΕΑΑΚ στην Αρχιτεκτονική πριν από τη διενέργεια Γ.Σ του συλλόγου, τραμπούκικη επίθεση που προσιδιάζει σε ενέργειες φασιστικών και παρακρατικών μηχανισμών.

Το πρωί της Πέμπτης 7/5, μέλη της Πανσπουδαστικής επιτέθηκαν με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο στους χώρους του σχήματός μας στους Ηλεκτρολόγους, σκίζοντας όλες τις αφίσες και γράφοντας υβριστικά συνθήματα στους τοίχους. Ισχυρίζονταν μάλιστα, ότι η τραμπούκικη αυτή τους επίθεση ήταν απάντηση στον εμπρησμό των αφισών τους το προηγούμενο βράδυ, την ώρα που το σχήμα μας διοργάνωνε προβολή στην αίθουσα 5 παρουσία δεκάδων μελών του συλλόγου. Χωρίς να έχει καμία σημασία το γεγονός ότι εμείς μόλις αντιληφθήκαμε τη φωτιά διακόψαμε την προβολή για να τη σβήσουμε (φυσικά για να μην επεκταθεί η φωτιά και όχι επειδή μας έπιασε κανένας καημός για της αφίσες της ΠΚΣ), δε μας κάνει καμιά εντύπωση ότι θέλησαν να χρεώσουν σε εμάς τον εμπρησμό. Με την ίδια λογική και «συνέπεια» που λειτούργησε στις περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν, η ΠΚΣ έψαξε και πάλι να βρει τον εχθρό στα αριστερά της (μη ξεχνάμε ότι έχουμε κι εκλογές) και όχι σε κάποιον από τους. ..ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ.. Απλά να αναφέρουμε ότι εκείνο το βράδυ πραγματοποιούνταν μαζικές αφισοκολλήσεις από ΔΑΠ και ΠΑΣΠ σε όλο το πανεπιστήμιο, χωρίς να θέλουμε να πούμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τους λόγους που και κάποιος μεμονωμένος φοιτητής θα έκανε μια ανάλογη ενέργεια.

Τέλος, ο ρόλος του ΚΝιτη-νταβατζή συνεχίζεται και στο καμαράκι του συλλόγου, όπου τα μέλη της ΠΚΣ τους τελευταίους μήνες, στη προσπάθεια να το μετατρέψουν σε στέκι τους, έχουν σκίσει όλες τις αποφάσεις-αφίσες του
συλλόγου μας. Τους πονάει τελικά που τα τελευταία 3 χρόνια, ο σύλλογος τους έχει απομονώσει μέσα από τις μαζικές του γενικές συνελεύσεις.

Λένε «ισχυρή Π.Κ.Σ.- ισχυροί σύλλογοι»…

Εννοούν ισχυρή Π.Κ.Σ.- σύλλογοι τσιφλίκια της Κ.Ν.Ε.

ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΞΕΒΡΑΣΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα



Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση