Η δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η συνδικαλίστρια Κ. Κούνεβα ανέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα (ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας κλπ.) και την τρομοκράτηση που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτό το καθεστώς του σύγχρονου δουλεμπορίου, που γιγαντώνεται κάτω από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης, αποτυπώνεται εντός του ΑΠΘ με τον πιο έντονο τρόπο στο καθεστώς των εργολαβιών στο οποίο δουλεύει το εργατοϋπαλληλικό προσωπικό. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε η κατάληψη στην πρυτανεία του ΑΠΘ από 16/3 καθώς και άλλες κινητοποιήσεις όπως η πορεία στις 19/3, με κεντρικό αίτημα την κατάργηση αυτού του εργασιακού καθεστώτος και τη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων, στις οποίες συμμετείχαν τόσο το σωματείο εργαζομένων του Α.Π.Θ. όσο και άλλα σωματεία σε Θεσσαλονίκη και πανελλαδικά.
Όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση του ΑΠΘ, επέλεξε συστηματικά να αποσιωπήσει τις κινητοποιήσεις και μεθοδευμένα να αποφεύγει την οποιαδήποτε τοποθέτηση γύρω από τα αιτήματα αυτών. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν και η συνεδρίαση της συγκλήτου την Παρασκευή 27/3, κατά την οποία φάνηκε ξεκάθαρα η άρνηση οποιασδήποτε συζήτησης γύρω από την δικαίωση των αιτημάτων, αλλά πολύ περισσότερο η απαξίωση και ποινικοποίηση των συλλογικών οργάνων, των αποφάσεων και των πρακτικών τους. Πρακτικών όπως είναι η κατάληψη και η απεργία, που το φοιτητικό και εργατικό κίνημα ακολουθούν τα τελευταία χρόνια, και που αποτελεί το βασικό στόχο αυτής της επίθεσης. Η πρυτανεία σε αυτή τη συγκυρία, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, συντάσσεται πρώτη στο πλευρό της κυβέρνησης και της πολιτικής της που στόχο έχει το άσυλο και τους συλλογικούς αγώνες και που μεθοδευμένα προωθεί περαιτέρω μέτρα περιστολής και καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (περιύβριση αρχής, νόμος για την κουκούλα, νέα σώματα ασφαλείας).
Πιο συγκεκριμένα, η συνεδρίαση στις 27/3, η οποία έγινε με άκρα μυστικότητα εντός του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ χωρίς καμια ειδοποίηση φοιτητικών συλλόγων και με παρουσία μπράβων, χαρακτηρίστηκε από το προαποφασισμένο της διαδικασίας όπου δεν τέθηκε καθόλου το ουσιώδες ζήτημα του καθεστώτος των εργολαβιών με την πρόφαση της αναρμοδιότητας. Επιπλέον προωθήθηκε η στοχοποίηση και καταστολή των κινητοποιήσεών μας όπως αυτή αποτυπώθηκε στο κατάπτυστο ψήφισμα – απόφαση με το οποίο αποφασίζονται τα εξής: η ρεβανσιστική και αδικαιολόγητη διακοπή της λειτουργίας όλων των γραμματειών σε όλα τα τμήματα του ΑΠΘ, που ως κίνηση αποσκοπεί στο να στρέψει το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στον αγώνα μας, το κάλεσμα σε κίνηση ανακατάληψης της πρυτανείας από την πανεπιστημιακή «κοινότητα» καθώς και η πρωτοφανώς προκλητική απειλή επέμβασης της αστυνομίας μέσα στο χώρο του ασύλου έτσι ώστε να «σπάσει» η κατάληψη.
Τέτοιες μεθοδεύσεις και κινήσεις δε μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να μας σταματήσουν. Βαδίζουμε σε κατεύθυνση κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων τόσο όσον αφορά το ζήτημα των εργολαβιών, όσο και ευρύτερα της αντεργατικής- αντιλαϊκής κι αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Απαιτούμε από την πρυτανεία να πάρει άμεσα θέση υπέρ της κατάργησης του καθεστώτος των εργολαβιών στο ΑΠΘ και της μονιμοποίησης όλων των εργαζομένων. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να αποτελεί άσυλο για τις εργολαβίες και τις επιχειρήσεις, αλλά πραγματικό άσυλο των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων και των κοινωνικών αγώνων. Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί λαϊκή κατάκτηση που δεν τη διαπραγματευόμαστε με κανένα πρύτανη και καμιά κυβέρνηση, αλλά που αντίθετα θα την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο και μέσο απέναντι στην προσπάθεια καταστρατήγησής του.
Καλούμε όλους τους συλλογικούς φορείς που δρούν στο χώρο του πανεπιστημίου, τους συλλόγους φοιτητών, το σωματείο των εργαζομένων και το σύλλογο διδασκόντων αλλά και ευρύτερα σωματεία και συνδικάτα εργαζομένων, να πάρουν θέση υπερ του δίκαιου αγώνα για κατάργηση των εργολαβιών στο Α.Π.Θ. και παντού και για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά. Να βρίσκονται σε εγρήγορση έτσι ώστε να απομονωθούν οποιεσδήποτε προσπάθειες σπίλωσης και περιστολής του ασύλου. Άλλωστε, αυτοί που στο παρελθόν διασφάλισαν το άσυλο ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και το οργανωμένο παρακράτος δεν ήταν κανένας πρύτανης, αλλά το ίδιο φοιτητικό και εργατικό κίνημα είναι εκείνο που προασπίζει τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.
Όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση του ΑΠΘ, επέλεξε συστηματικά να αποσιωπήσει τις κινητοποιήσεις και μεθοδευμένα να αποφεύγει την οποιαδήποτε τοποθέτηση γύρω από τα αιτήματα αυτών. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν και η συνεδρίαση της συγκλήτου την Παρασκευή 27/3, κατά την οποία φάνηκε ξεκάθαρα η άρνηση οποιασδήποτε συζήτησης γύρω από την δικαίωση των αιτημάτων, αλλά πολύ περισσότερο η απαξίωση και ποινικοποίηση των συλλογικών οργάνων, των αποφάσεων και των πρακτικών τους. Πρακτικών όπως είναι η κατάληψη και η απεργία, που το φοιτητικό και εργατικό κίνημα ακολουθούν τα τελευταία χρόνια, και που αποτελεί το βασικό στόχο αυτής της επίθεσης. Η πρυτανεία σε αυτή τη συγκυρία, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, συντάσσεται πρώτη στο πλευρό της κυβέρνησης και της πολιτικής της που στόχο έχει το άσυλο και τους συλλογικούς αγώνες και που μεθοδευμένα προωθεί περαιτέρω μέτρα περιστολής και καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (περιύβριση αρχής, νόμος για την κουκούλα, νέα σώματα ασφαλείας).
Πιο συγκεκριμένα, η συνεδρίαση στις 27/3, η οποία έγινε με άκρα μυστικότητα εντός του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ χωρίς καμια ειδοποίηση φοιτητικών συλλόγων και με παρουσία μπράβων, χαρακτηρίστηκε από το προαποφασισμένο της διαδικασίας όπου δεν τέθηκε καθόλου το ουσιώδες ζήτημα του καθεστώτος των εργολαβιών με την πρόφαση της αναρμοδιότητας. Επιπλέον προωθήθηκε η στοχοποίηση και καταστολή των κινητοποιήσεών μας όπως αυτή αποτυπώθηκε στο κατάπτυστο ψήφισμα – απόφαση με το οποίο αποφασίζονται τα εξής: η ρεβανσιστική και αδικαιολόγητη διακοπή της λειτουργίας όλων των γραμματειών σε όλα τα τμήματα του ΑΠΘ, που ως κίνηση αποσκοπεί στο να στρέψει το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στον αγώνα μας, το κάλεσμα σε κίνηση ανακατάληψης της πρυτανείας από την πανεπιστημιακή «κοινότητα» καθώς και η πρωτοφανώς προκλητική απειλή επέμβασης της αστυνομίας μέσα στο χώρο του ασύλου έτσι ώστε να «σπάσει» η κατάληψη.
Τέτοιες μεθοδεύσεις και κινήσεις δε μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να μας σταματήσουν. Βαδίζουμε σε κατεύθυνση κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων τόσο όσον αφορά το ζήτημα των εργολαβιών, όσο και ευρύτερα της αντεργατικής- αντιλαϊκής κι αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Απαιτούμε από την πρυτανεία να πάρει άμεσα θέση υπέρ της κατάργησης του καθεστώτος των εργολαβιών στο ΑΠΘ και της μονιμοποίησης όλων των εργαζομένων. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να αποτελεί άσυλο για τις εργολαβίες και τις επιχειρήσεις, αλλά πραγματικό άσυλο των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων και των κοινωνικών αγώνων. Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί λαϊκή κατάκτηση που δεν τη διαπραγματευόμαστε με κανένα πρύτανη και καμιά κυβέρνηση, αλλά που αντίθετα θα την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο και μέσο απέναντι στην προσπάθεια καταστρατήγησής του.
Καλούμε όλους τους συλλογικούς φορείς που δρούν στο χώρο του πανεπιστημίου, τους συλλόγους φοιτητών, το σωματείο των εργαζομένων και το σύλλογο διδασκόντων αλλά και ευρύτερα σωματεία και συνδικάτα εργαζομένων, να πάρουν θέση υπερ του δίκαιου αγώνα για κατάργηση των εργολαβιών στο Α.Π.Θ. και παντού και για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά. Να βρίσκονται σε εγρήγορση έτσι ώστε να απομονωθούν οποιεσδήποτε προσπάθειες σπίλωσης και περιστολής του ασύλου. Άλλωστε, αυτοί που στο παρελθόν διασφάλισαν το άσυλο ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και το οργανωμένο παρακράτος δεν ήταν κανένας πρύτανης, αλλά το ίδιο φοιτητικό και εργατικό κίνημα είναι εκείνο που προασπίζει τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα.
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ, ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
- ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΑΠΘ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΤΩΝ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΩΝ
- ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ
