Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Αντί Καλωσορίσματος, μια συμβουλή: Προσοχή στα Κοράκια!

Οι μέρες αυτές είναι για σένα οι πρώτες στιγμές μιας καινούριας περιόδου της ζωής σου. Έτσι, μετά από τον ατελείωτο φαύλο κύκλο του λυκείου που συνοψιζόταν στο τρίπτυχο: σχολείο – φροντιστήριο – σπίτι και πάλι απ’ την αρχή, σίγουρα θα νιώθεις ικανοποιημένος που πέτυχες το στόχο σου και μπορείς για λίγο επιτέλους να ξαποστάσεις.

Σήμερα, στην αρχή αυτής σου της περιόδου, θα διαπιστώσεις ότι υπάρχουν διάφοροι “καλοθελητές” πρόθυμοι να σε βοηθήσουν… Πρόθυμοι να σε πάρουν απ’ το «χεράκι» και να σε γράψουν. Πρώτα στη σχολή και έπειτα… στην παράταξή τους. Γιατί η διαδικασία των εγγραφών για αυτούς, τους εκπροσώπους των καθεστωτικών παρατάξεων, είναι μια χρυσή ευκαιρία για να συνάψουν πελατειακές σχέσεις με τους πρωτοετείς φοιτητές. Πελατειακές σχέσεις που σκοπεύουν να εξαργυρώσουν σε ψήφους με την πρώτη ευκαιρία (ας μην ξεχνάμε ότι έρχονται και εκλογές στις 4 του Οκτώβρη…). Προσπαθούν δηλαδή απ’ τη μεριά τους να δημιουργήσουν τη στρεβλή αντίληψη ότι ο λόγος της δραστηριοποίησης των φοιτητών περιορίζεται στις κάθε λογής «διευκολύνσεις» (βλέπε ρουσφέτια). Απέναντι λοιπόν σε αυτή τη σαπίλα και σε όσους μας θεωρούν αφελείς (λες και είναι τόσο δύσκολο καθένας να γράφεται μονάχος του), πιστεύουμε ότι η ζωή των φοιτητών ορίζεται από πολύ πιο σημαντικά ζητήματα από αυτά των εγγραφών, με τα οποία άμεσα θα βρεθείς και εσύ αντιμέτωπος.

Και αυτά τα ζητήματα για εμάς, σαν ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα - ΕΑΑΚ, έχουν να κάνουν με την γενική κατάσταση που επικρατεί σε εκπαίδευση – εργασία – κοινωνία. Αναμφίβολα, προερχόμαστε από τη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη , μια κοινωνική έκρηξη που, με τα μαζικά και συγκρουσιακά της χαρακτηριστικά, συνένωσε στο δρόμο, στο φόντο μάλιστα της οικονομικής κρίσης, για πρώτη φορά τόσα πολλά διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας (μετανάστες, μαθητές, φοιτητές, νέους εργαζόμενους κ.λπ.). Στους δρόμους του Δεκέμβρη βάδισες σα μαθητής, στα πλαίσια ενός μαθητικού κινήματος που, ορμόμενο απ’ την κρατική δολοφονία ενός συμμαθητή σου, ούρλιαξε ενάντια στην κρατική καταστολή, αλλά και ενάντια στην πανάκριβη «δωρεάν» παιδεία, στον ανύπαρκτο ελεύθερό σου χρόνο, στη βάση του 10 και σε όλα τα κοράκια των κολεγίων που προσεύχονται για την «αποτυχία» σου. Στους δρόμους αυτούς μαζί του βάδισε και το φοιτητικό κίνημα (που από σήμερα αρχίζεις και συ σιγά σιγά να γίνεσαι κομμάτι του), εκφράζοντας την εναντίωσή του στην κρατική βία και συνεχίζοντας, με συνελεύσεις-καταλήψεις-συγκρούσεις-διαδηλώσεις, τον χρόνιο αγώνα του για διεκδικήσεις όπως δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, σπουδές χωρίς εντατικοποίηση και ένα πτυχίο που να κατοχυρώνει όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα.

Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί «καλοθελητές» (κόμματα, μεγαλοδημοσιογράφοι, διευθυντές σχολείων, μεγαλοκαθηγητές, «αγανακτισμένο» πολίτες κ.λπ.) που θα μας κατηγορήσουν ότι η εξέγερση δεν κατάφερε τίποτα. Αυτή είναι όμως μια διαπίστωση που πολύ θα θέλανε να ισχύει, αλλά η πραγματικότητα μάλλον τους διαψεύδει, γιατί ο Δεκέμβρης εγχάραξε σε όλη τη γενιά μας έναν ανώτερο βαθμό πολιτικοποίησης, πλατιά χαρακτηριστικά αμφισβήτησης και την πεποίθηση ότι όταν θίγονται τα συμφέροντά μας, δεν πρέπει να στεκόμαστε αμήχανοι θεωρώντας ότι η κατάσταση αυτή είναι κάτι έξω και πέρα από εμάς, αλλά να συμμετέχουμε, να αγωνιζόμαστε για να την αλλάζουμε και να την ανατρέπουμε. Οι κινητοποιήσεις μας έδειξαν ξεκάθαρα ότι το μέλλον μας δεν είναι υπόθεση ατομικής καριέρας, κονέ και διασυνδέσεων, αλλά πως είναι υπόθεση όλων και ζήτημα συλλογικής διεκδίκησης, η οποία είναι και η μόνη νικηφόρα οδός.

Το καλωσόρισμά μας λοιπόν, σαν ΑΡ.ΑΓ.Ε. – Ε.Α.Α.Κ. δεν είναι τα όμορφα χαμόγελα, τα κούφια λόγια, τα γκλαμουράτα παρτάκια, και η (πάρα)πολιτική των «θα…» και των ψεύτικων υποσχέσεων. Πολιτική για εμάς είναι η πραγματική εναντίωση στην υπονόμευση των αναγκών μας, η πραγματική διεκδίκηση όλων των δικαιωμάτων μας. Είναι η ρήξη και η ανατροπή με την κυβερνητική πολιτική και όλους όσους μας θέλουν άβουλους και σιωπηρούς, για να μπορούν ανεμπόδιστα να επιβουλεύονται το μέλλον μας.
Έτσι λοιπόν, εμείς δεν θα είμαστε αυτοί που θα σταθούνε πρόθυμα δίπλα σου για βοήθεια στις εγγραφές και για άλλες «διευκολύνσεις...»… μα είμαστε εκείνοι που θα παλέψουνε μαζί σου, για τους εντός και εκτός σχολής, καθημερινούς αγώνες. Που ορθώνοντας λόγο μάχιμο και συγκρουσιακό, θα παλέψουνε απαιτώντας (και ποτέ επαιτώντας) το μέλλον που μας ανήκει.

ΣΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ,

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ

ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ

ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα
Ε.Α.Α.Κ.