Ζούμε αναμφίβολα σε μια εποχή έντονων αντιφάσεων, μια εποχή μάλιστα που βιώνουμε την κοινωνική καταστροφή και ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα. Καθημερινά ζούμε αντιφατικές καταστάσεις, τόσο εντός όσο και εκτός σχολής ( ολοένα και μεγαλύτερη πίεση να τελειώσουμε τη σχολή-ολοένα και λιγότερες πιθανότητες να ξεφύγουμε από την ανεργία μόλις πάρουμε το πτυχίο μας, συνεχώς καινούρια μέτρα και περικοπές- ασταμάτητη κατάρρευση της οικονομίας και της κοινωνίας και πολλά άλλα). Στο ίδιο πλαίσιο καθημερινά δεχόμαστε πλήθος αντιφατικών πληροφοριών από τα ΜΜΕ, όπου με τον πιο χυδαίο τρόπο αυτοί που εγκαθίδρυσαν και ανέπτυξαν το λεγόμενο «πελατειακό σύστημα» και οδήγησαν στην αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ανεξ. Έλληνες-Χρυσή Αυγή), αυτοί που το αναπαρήγαγαν και το νομιμοποιούσαν τόσα χρόνια ( Πρετεντέρης-Πορτοσάλτε-Μπόγδανος κλπ.) είναι οι πρώτοι που βγαίνουν να αντιπαλέψουν τη διαφθορά, τη διαπλοκή, να αναζητήσουν τα «λαμόγια», να μας πουν ότι «μαζί τα φάγαμε» κλπ. Βιώνουμε, δηλαδή, μια διαδικασία διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και μια προσπάθεια εγγραφής στη συνείδησή μας των πιο ανορθολογικών συμπερασμάτων, με διαστάσεις οριακά κοινωνικού πειράματος.
Ας περάσουμε τώρα
στα ενδότερα, στο πως δηλαδή μεταφέρεται
αυτή η λογική μέσα στις σχολές. Σε όλο
το προηγούμενο εξάμηνο θαυμάσαμε
κοιτάζοντας την κεντρική αφίσα της
φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας,
της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, να περιέχει την παρακάτω
αιτηματολογία