Το ΝΑΤΟ καθηγητής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης!

Δημοσιεύουμε την πρόταση για «Μνημόνιο Συνεργασίας» του ΝΑΤΟ με το τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Πρόταση – «Mνημόνιο Συνεργασίας» για συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη εκπαιδευτική διαδικασία του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ της Σχολής Οικονομικών και Νομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης! Αν δεν συνεχιστεί η αντίδραση των φοιτητών το ΝΑΤΟ θα είναι ένας «καθηγητής» του Τμήματος…

Δημοσιεύουμε το «Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ της Σχολής Οικονομικών και Νομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και του ΝΑΤΟ RAPID DEPLOYABLE CORPS GREECE. το NRDC – GR». Όπως αναφέρεται στο κείμενο πρόκειται για εισήγηση στη Γενική Συνέλευση του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, που ήταν προγραμματισμένη την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου. Με την παρέμβαση των φοιτητών η συζήτηση, για την έγκριση του κειμένου, αναβλήθηκε. Στη συνέχεια θα σταθούμε αναλυτικότερα στην ουσιαστική κινητοποίηση των φοιτητών. 

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το «Μνημόνιο Συνεργασίας» παρακάτω.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ... ΜΙΑ ΒΡΩΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα τελευταία χρόνια, στο πανεπιστήμιο έχει γίνει κανόνας μια κατάσταση διάλυσης και υποστελέχωσης. Πλέον μας φαίνεται φυσιολογικό οι γραμματείες και οι βιβλιοθήκες να λειτουργούν με μειωμένα ωράρια και προσωπικό, τα εργαστήρια να μην έχουν ούτε τα βασικά, η έλλειψη στοιχειώδους καθαριότητας, η αναμονή στη λέσχη να βαράει κόκκινο και η δεύτερη μερίδα που κάποτε δικαιούμασταν να έχει κοπεί. Στα πλαίσια  αυτής της “κανονικότητας”, λοιπόν,  φυσιολογική μοιάζει και η απόλυση των 14 εργολαβικών υπαλλήλων*.

*Στη 1/2/2016 έληξε η σύμβαση 14 εργολαβικών υπαλλήλων στο ΑΠΘ. Το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με τη νέα εργολαβική εταιρία που ανέλαβε αποφάσισε, με αφορμή τη μείωση της χρηματοδότησης, να μην τις ανανεώσει πετώντας τους ουσιαστικά στο δρόμο, λίγα χρόνια μάλιστα πριν τη συνταξιοδότησή τους.

Και αν αναρωτηθεί κανείς γιατί όλα αυτά φαίνονται φυσιολογικά, θα πάρει τη γνωστή απάντηση: λεφτά δεν υπάρχουν.

Πράγματι, όλα τα παραπάνω αποτελούν δείγματα των καταστροφικών συνεπειών που έχει η περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης για τα πανεπιστήμια και συνολικότερα για τη δημόσια εκπαίδευση που αποφάσισε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθώντας της επιταγές των ΕΕ-ΔΝΤ κατά την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Τη στιγμή που δισεκατομμύρια του κρατικού προϋπολογισμού πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του χρέους ή για τους πολεμικούς εξοπλισμούς και τις δαπάνες του ΝΑΤΟ η κυβέρνηση επιλέγει να πλήξει ακόμα περισσότερο τα δημόσια πανεπιστήμια. Έχει προηγηθεί επίσης, η κατά 60% μείωση της χρηματοδότησής τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις καθώς και η κλοπή των αποθεματικών τους χρημάτων είτε για τις ανάγκες του «κουρέματος» του χρέους (PSI) είτε για την αποπληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ. Το «λογαριασμό» έρχονται να πληρώσουν οι φοιτήτες/τριες και οι εργαζόμενοι/ες του πανεπιστημίου που βλέπουν τη φοιτητική μέριμνα να διαλύεται, τις υπηρεσίες να υποβαθμίζονται και τις εργασιακές συνθήκες να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Σε αυτά τα πλαίσια, η λύση που τελικά  παρουσιάζεται είναι η αυτοχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, ως κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης [δίδακτρα, αναδιαρθρώσεις προγραμμάτων σπουδών, ένταση επιχειρηματικής δραστηριότητας] όπως αυτή περιγράφεται στα πλαίσια του εθνικού διαλόγου για την παιδεία και θα έρθει να εφαρμοστεί και μέσα από το νομοσχέδιο Φίλη.

Μια ιστορία για την οποία δεν θέλουν να μιλάμε // κείμενο του ΑΡ.ΑΓ.Ε. ΕΑΑΚ

1/2/2016: “Το Dalori, χωριό της βορειοανατολικής Νιγηρίας, δεν υπάρχει πια. Οπλισμένοι τζιχαντιστές της Μπόκο Χαραμ επιτέθηκαν με μηχανές και αυτοκίνητα γεμάτα εκρηκτικά. Επι τρεις ώρες έσφαζαν και έκαιγαν τους κατοίκους. Κύκλωσαν το χωριό, εγκλώβισαν όσους δεν πρόλαβαν να φύγουν και σκότωσαν με μανσέτες και πολυβόλα 250 ανθρώπους. Δεκάδες παιδιά κάηκαν ζωντανά. Τα έκλεισαν μέσα στα κτήρια και τα έκαψαν. Κατέστρεψαν τα σπίτια, πυροβόλησαν όλα τα ζώα, έκλεψαν τις σοδιές και όταν πλέον σιγουρεύτηκαν ότι δεν είχε μείνει κανείς ζωντανός έφυγαν. Δεκάδες καμένα παιδικά σώματα, δολοφονημένες μητέρες που ακόμα είχαν τα νεκρά παιδιά τους στο στήθος, καμένα μωρά δεμένα στις πλάτες της μάνας ή της αδερφής τους, άντρες με κομμένους λαιμούς...Αυτή ήταν η πραγματικότητα. Ένα χωριό που ισοπεδώθηκε χωρίς λόγο. Τα θύματα ήταν διπλάσια από τις επιθέσεις του Νοεμβρίου στο Παρίσι όμως τα διεθνή μέσα δεν έκαναν τιμητικά αφιερώματα και κανείς ευρωπαίος πολιτικός δεν εξέφρασε τον αποτροπιασμό του.”

14/2/2016: “Τουλάχιστον 30 άνθρωποι σκοτώνονται από επιδρομές της Μπόκο Χαράμ σε δύο χωριά στη βορειοανατολική Νιγηρία σύμφωνα με μέλη οργάνωσης αυτοάμυνας που έχουν δημιουργήσει Νιγηριανοί πολίτες. Τα ΜΜΕ στην «πολιτισμένη» Ευρώπη τηρούν και πάλι σιγή ιχθύος… ”