Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Συνάδελφοι πρωτοετείς,

Αν υποθέσουμε ότι χρειάζεται να διαλέξετε στα γρήγορα μια στάση απέναντι στο κείμενο μας, δίχως να προχωρήσετε στις λεπτομέρειες ή σε κάποια ακόμα πιο λεπτεπίλεπτη κατανόηση των νοημάτων μας, η πιο απλή και πιο σωστή στάση θα ήταν να μας διαβάσετε με κάθε σοβαρότητα και κατά λέξη.
Γκυ Ντεμπόρ: Η Κοινωνία Του Θεάματος


Μετά από χρόνια σκληρής παρακολούθησης μαθημάτων και πολλαπλών σκληρών εξετάσεων στον κυκεώνα του λυκείου, έφτασε επιτέλους η στιγμή να καθίσεις κι εσύ στα αμφιθέατρα του ελληνικού πανεπιστημίου. Ήδη από την πρώτη βδομάδα μαθημάτων σίγουρα θα σου είπαν οι καθηγητές σου ότι μπήκες στην “καλύτερη σχολή του πολυτεχνείου”, “πόσο γαμάτος μηχανικός θα βγεις”, “πόσο πολύ θα σε θέλουν μετά το πτυχίο”, “πόσο μεγάλος επιστήμονας μπορείς να γίνεις” και “πόσο ακριβοπληρωμένος manager–$ γκολντεν μπόυ $” και μπλα μπλα... Σύντομα όμως θα διαπιστώσεις προχωρώντας μέσα στη σχολή ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο “ρόδινα” όσο τα περιγράφουν. Οι ατελείωτες ώρες παρακολούθησης μαθημάτων, τα πολλαπλά εργαστήρια και οι υποχρεωτικές εργασίες (βλ. Μηχανολογικό σχέδιο) σε συνδυασμό με το μεγάλο κόστος σπουδών, από το νοίκι που θα πληρώνεις μέχρι τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό για την σχολή, διαμορφώνουν μια κατάσταση συνεχούς τρεξίματος και πανάκριβης “δωρεάν” Παιδείας που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν μπήκες τελικά σε πανεπιστήμιο ή στην 4η Λυκείου.

Αυτή όμως η κατάσταση δεν είναι φαινόμενο μόνο της σχολής μας και δεν οφείλεται (μόνο) στην “λόξα” κάποιων καθηγητών, αλλά συνιστά την ζοφερή κατάσταση του ελληνικού πανεπιστημίου. Για πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα υποβαθμίζουν την δημόσια δωρεάν παιδεία όπως και την αξία των πτυχίων των ελληνικών πανεπιστημίων, συρρικνώνουν την φοιτητική μέριμνα (εστίες, λέσχη κτλ) ενώ παράλληλα προσπαθούν να εξαλείψουν οποιαδήποτε πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα εντός του πανεπιστημίου. Στην κατεύθυνση αυτή τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να προωθήσουν μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην οποία σύσσωμο το φοιτητικό κίνημα εναντιώθηκε. Οι καταλήψεις του 2006-2007 κατάφεραν να μπλοκάρουν την αναθεώρηση του συντάγματος και ειδικά του άρθρου 16, να βάλουν αναχώματα στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και στην εφαρμογή σειράς νομοθετημάτων όπως ο νέος νόμος πλαίσιο (διαγραφές φοιτητών, πειθαρχικά συμβούλια, κατάργηση ασύλου) και η αξιολόγηση. Το φοιτητικό κίνημα αποτέλεσε όμως και οργανικό κομμάτι της νεολαιίστικης εξέγερσης του Δεκέμβρη η οποία συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα, ανέδειξε τα τρομακτικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η νεολαία καθώς και το σκληρό κατασταλτικό πρόσωπο του κράτους (-παρακράτους), επιφέροντας σοβαρούς τριγμούς στο πολιτικό σύστημα και εμπνέοντας φωνές αντίστασης σε όλο τον κόσμο.


Έτσι εύκολα μπορείς να συμπεράνεις ότι στις δυσκολίες που θα βρεις μπροστά σου δεν θα είσαι μόνος. Το φοιτητικό κίνημα με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των φοιτητών, συγκροτείται σε συλλόγους που αποφασίζουν μέσα από τις γενικές συνελεύσεις. Επειδή όμως πολλοί γαλάζιοι πράσινοι και κόκκινοι καλοθελητές θα κόπιασαν να σε ... “διαφωτίσουν”, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Σύλλογος Φοιτητών: Με την εγγραφή σου γίνεσαι μέλος του ενιαίου συλλόγου Ηλεκτρολόγων/Μηχανολόγων και αποκτάς το δικαίωμα συμμετοχής σε κάθε διαδικασία του. Είναι το κατεξοχήν συνδικαλιστικό όργανο των φοιτητών και λειτουργεί με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων μας, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο.

Γενική Συνέλευση: Γενικές Συνελεύσεις γίνονται στη σχολή όταν υπάρχουν θέματα στα οποία ο Φοιτητικός Σύλλογος πρέπει να πάρει θέση ή απόφαση. Οι Γενικές Συνελεύσεις είναι το ανώτατο όργανο του συλλόγου και οι αποφάσεις του δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανένα άλλο όργανο, αφού οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε αυτές είναι καθοριστικές όχι μόνο για τους φοιτητές αλλά για ολόκληρη τη σχολή. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αποφασίζουμε συλλογικά για τα δικαιώματα μας και για αυτόν το λόγο είναι αναγκαίο οι φοιτητές να συμμετέχουν στις γενικές συνελεύσεις και να στηρίζουν τις αποφάσεις της.

Διοικητικό Συμβούλιο: Το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από 9 φοιτητές, οι οποίοι εκλέγονται από τη διαδικασία των φοιτητικών εκλογών, που γίνεται μια φορά τον χρόνο. Οι αρμοδιότητες του Δ.Σ. είναι να συγκαλεί Γενικές Συνελεύσεις (εφόσον δεν έχει οριστεί από προηγούμενη γενική συνέλευση). Επίσης το Δ.Σ. μπορεί, σε εξαιρετικά κρίσιμες περιπτώσεις και όπου δεν είναι δυνατόν για πρακτικούς λόγους να παρθεί απόφαση μέσω Γενικής Συνέλευσης, να παίρνει απόφαση εκ μέρους του Φοιτητικού Συλλόγου. Εμείς από την μεριά μας θεωρούμε ότι το Δ.Σ. δεν πρέπει να είναι μία κλειστή διαδικασία αλλά κάθε φοιτητής μπορεί να παρεμβαίνει και να ελέγχει τις αποφάσεις του.

Συνέλευση Τμήματος:
Το κατεξοχήν διοικητικό όργανο του τμήματος στο οποίο συμμετέχουν οι καθηγητές (μέλη ΔΕΠ) και μια μικρή μερίδα εκλεγμένων αντιπροσώπων φοιτητών. Στο κατ' επίφαση δημοκρατικό όργανο τις αποφάσεις παίρνει η ισχυρή πλειοψηφία των καθηγητών γιαυτό και οι φοιτητές οφείλουν να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες του διασφαλίζοντας τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, κόντρα πολλές φορές στις επιδιώξεις των διαπλεκόμενων “πεφωτισμένων” αντιπροσώπων.


Η ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα (ΑΡ.ΑΓ.Ε.) είναι το ανεξάρτητο αριστερό σχήμα της σχολής που παρεμβαίνει στο σύλλογο Ηλεκτρολόγων / Μηχανολόγων και συμμετέχει στο δίκτυο σχημάτων ΕΑΑΚ.

Ανεξάρτητο από κυβερνητικούς, κομματικούς μηχανισμούς και καθηγητικά συμφέροντα, για να αποφασίζουμε για εμάς στην βάση των αναγκών μας.

Αριστερό γιατί θέλουμε να έρθουμε σε ρήξη με την λογική του συντεχνιασμού, του καριερισμού και του ατομικού δρόμου. Αμφισβητούμε την παρεχόμενη γνώση, τους ρόλους για τους οποίους μας προορίζουν τον τρόπο που οι εξεταστικοί φραγμοί χωρίζουν τους φοιτητές σε άξιους και ανάξιους. Γιατί θέλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την ανάπτυξη ορμητικού φοιτητικού κινήματος που θα έρθει σε ρήξη με την πραγματικότητα που μας ετοιμάζουν διεκδικώντας τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας

Σχήμα
γιατί πιστεύουμε ότι η πολιτική στο πανεπιστήμιο πρέπει να γίνεται από ανοιχτά πολιτικο-συνδικαλιστικά σχήματα, μέσα από τα οποία να δίνεται η δυνατότητα έκφρασης χωρίς αποκλεισμούς σε όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές. Γιατί είναι ένα μόρφωμα που βασίζεται στο αμεσοδημοκρατικό διάλογο, στην ισότιμη παρουσία όλων όσων μετέχουν, με ίσο μερίδιο στη λήψη μιας απόφασης. Αμφισβητούμε τη λογική της παράταξης-ιμάντα μεταφοράς της κομματικής γραμμής, προτάσσοντας τη λογική της από τα κάτω παραγωγής πολιτικής στη βάση των προβληματισμών που προκύπτουν από τον κοινωνικό μας χώρο (σχολή) αλλά και ευρύτερα την κοινωνία.

ΕΑΑΚ (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ)

γιατί επιλέγουμε να υπερβαίνουμε τα όρια της σχολής, να συντονιζόμαστε με ανεξάρτητα αριστερά σχήματα άλλων σχολών (κόντρα στον συντεχνιασμό), συμβάλλοντας στη διαμόρφωση ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος της ανεξάρτητης Αριστεράς σε όλο το ελληνικό πανεπιστήμιο.

Αφού συστηθήκαμε λοιπόν, ελπίζουμε να βρεθούμε μαζί στις επόμενες διαδικασίες του συλλόγου και τους αγώνες που μαζί θα δώσουμε το επόμενο διάστημα, αρχής γενομένης από την πρώτη γενική συνέλευση.

ΣΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ, ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ



Χτες ήταν νωρίς, αύριο θα’ναι αργά, σήμερα είναι η ώρα!

Με συνείδηση ότι βρισκόμαστε στο χτες και είναι νωρίς

και με ελπίδα για τότε που θα’ναι ώρα


συνεχίζουμε...



ΑΡιστερή ΑΓωνιστική Ενότητα
Ε.Α.Α.Κ.